Zagalski Henryk

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 12:55, 19 maj 2020 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Zagalski Henryk (1771-1838), proboszcz w Radzionkowie

Urodził się 31 października 1771 w Kochłowicach. Uczęszczał do szkoły klasztornej w Rudach, a następnie studiował w Krakowie, gdzie został wyświęcony na księdza 3 kwietnia 1796 przez biskupa Pawła Turskiego. W początkowych latach swojej posługi kapłańskiej nie było dla niego miejsca w śląskiej części diecezji krakowskiej, dlatego został posłany w charakterze kapelana do Będzina. Tam posługiwał 6 lat, a następnie został przeniesiony na 2 lata i 8 miesięcy do Czeladzi. Dzięki posłudze w tych parafiach przyswoił sobie język polski, dzięki czemu władał nim lepiej niż językiem niemieckim, którego nauczył się w Rudach. Hrabia Łazarz Henkel von Donnersmarck przekazał mu probostwo w Radzionkowie w 1804 roku. Na probostwie wraz z nim mieszkali jego rodzice. Podczas jego długiej posługi kapłańskiej w Radzionkowie pomiędzy nim a parafianami panowały dobre stosunki, a bliżsi przyjaciele nazywali go „naszym dobrym Henrykiem”. Ksiądz Zagalski był człowiekiem dobrodusznym, a w sprawach pieniężnych „za wielkodusznym” – często pożyczał pieniądze, lecz rzadko oczekiwał zwrotu. Z tego powodu ks. Fiecek, jako wykonawca testamentu, miał spore trudności w uregulowaniu majątku. Ksiądz Henryk Zagalski zmarł 16 grudnia 1838, po ośmiodniowej chorobie na wodną puchlinę piersiową (wg ówczesnej nomenklatury medycznej; obecnie jest to gromadzenie płynu w jamie opłucnej w postaci wysięku, przesięku, krwiaka lub chłonotoku). Został pogrzebany na południowej stronie kościoła przy przysionku. Na jego pogrzebie było obecnych 21 księży. Z powodu śmierci rodziców oraz rodzeństwa księdza Henryka jedyną spadkobierczynią była gosposia Balbina Klosa, która wiernie służyła rodzinie przez 21 lat.

Bibliografia

J. Knosała, Parafia Radzionkowska, Katowice 1926; Dzieje Radzionkowa, red. J. Krawczyk i P. Nadolski, Radzionków 2002.