Wyrwalec Alojzy
Wyrwalec Alojzy (1936-2014), proboszcz w Mszanie
Urodził się 21 grudnia 1936 w Kosztowach w rodzinie Wiktora, rzeźnika z zawodu, i Cecylii z d. Wybraniec, pracujących we własnym małym gospodarstwie rolnym. Ochrzczony został 26 grudnia 1936 w kościele św. Józefa w Krasowach. Przez siedem lat pełnił służbę ministrancką w rodzinnej parafii św. Józefa. W 1951 roku ukończył Szkołę Podstawową w Kosztowach i podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Szopienicach. Po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1955 roku został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Zarówno święceń diakonatu (Kraków, 26 marca 1961), jak i kapłaństwa, które otrzymał 25 czerwca 1961 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla, udzielił biskup koadiutor Herbert Bednorz.
Po wakacyjnym zastępstwie w rodzinnej parafii św. Józefa w Krasowach oraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach, ks. Alojzy Wyrwalec był wikariuszem w następujących parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach (od 1961), św. Jana Chrzciciela w Tychach (od 1964), Opatrzności Bożej w Zawodziu (od 1967), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rogowie (od 1971), św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku (od 1974) oraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach (od 1976). Z dniem 16 grudnia 1976 ks. Alojzy Wyrwalec został rektorem, a od 29 kwietnia 1977 pierwszym proboszczem kościoła św. Barbary w Chwałęcicach. Od 1987 roku pełnił również funkcję wicedziekana dekanatu Rybnik-Północ. W 1992 roku podjął obowiązki proboszcza w parafii św. Jerzego w Mszanie, które sprawował do 2001 roku. W tym czasie otrzymał rentę chorobową, a od grudnia tegoż roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał na terenie parafii św. Herberta w Wodzisławiu Śląskim. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, w 2013 roku zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Zmarł 27 października 2014 w Szpitalu MSW w Katowicach. Pochowany został 30 października 2014 w Krasowach.
Bibliografia
RDK 1970; KDK 1981, 1986; KAK 2001, 2005, cz. I; AK 2007; Schematyzm 2015; Śp. Ks. Alojzy Wyrwalec, WA 2014, nr 10, s. 230.
|