Wycisło Paweł

Z e-ncyklopedia

Wycisło Paweł (1882-1939), proboszcz w Pogrzebieniu

Urodził się 13 maja 1882 w Łaziskach Górnych w rodzinie Mikołaja i Katarzyny z d. Katon. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się najpierw w gimnazjum w Bytomiu (1897-1902), a następnie w gimnazjum w Mysłowicach, gdzie w 1905 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W konwikcie teologów we Wrocławiu był aktywnym członkiem Kółka Polskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1909 we Wrocławiu. Jako wikariusz pracował w parafiach: Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Pilchowicach (od lipca 1909 roku), Bożego Ciała w Oleśnie (od 19 października 1910), św. Marii Magdaleny w Lubomii (od stycznia 1913 roku), Krzyża Świętego w Siemianowicach (od października 1915 roku) i św. Franciszka z Asyżu w Zaborzu (od maja 1917 roku).

W okresie plebiscytu prowadził jawną działalność na rzecz przyłączenia Górnego Śląska do Polski. W okresie III powstania śląskiego z ramienia Wydziału Duszpasterskiego Naczelnej Komendy Wojsk Powstańczych był kapelanem na froncie powstańczym. W 1922 roku, po podziale Górnego Śląska, przeszedł na jego polską część i otrzymał dekret wikariusza do parafii św. Michała Archanioła w Orzegowie. 16 czerwca 1923 roku ks. Paweł Wycisło został mianowany kuratusem w Chwałowicach koło Rybnika, a w czerwcu 1923 roku zatwierdzony na stanowisku lokalisty. 1 sierpnia 1925 został proboszczem w parafii pw. św. Teresy z Lisieux w Chwałowicach (Rybnik), a w maju 1926 roku mianowano go proboszczem w parafii św. Bartłomieja Apostoła w Pogrzebieniu. Zmarł nagle 3 czerwca 1939 w Pogrzebieniu, gdzie został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Pawła Wycisło; Schematyzm 1923-1925; WD 1926, nr 9, s. 63; Nekrolog, WD 1939, nr 8, s. 258-259; EPS, s. 620; E. Wyglenda, Wycisło Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 477; W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006, s. 123.