Wrodarczyk Wilhelm: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(uzupełnienie - kategoria)
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Wrodarczyk Wilhelm CM (1866-1950)==
==Wrodarczyk Wilhelm CM (1866-1950)==


Urodził się w Radzionkowie jako syn zamożnych rolników Marcina i Pauliny z d. Letocha. Po ukończeniu szkoły powszechnej  w Radzionkowie, kształcił się w latach 1883-1887 w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu. W 1887 roku wstąpił do kongregacji, gdzie po skończonym seminarium internum złożył śluby zakonne w 1889 roku. Studia teologiczno-filozoficzne odbył u misjonarzy w latach 1891-1894. W 1894 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk sufragana przemyskiego ks. ba Jakuba Glasera. Zaraz po święceniach uczył ks. Wrodarczyk w szkole św. Stanisława prowadzonej przez Siostry Miłosierdzia. W latach 1895-1900 pracował w duszpasterstwie w Jezierzanach. W 1900 roku przeniósł się do Sokołówki, a w 1902 roku był superiorem tego domu.  
Urodził się w Radzionkowie w rodzinie zamożnych rolników Marcina i Pauliny z d. Letocha. Po ukończeniu szkoły powszechnej  w Radzionkowie, kształcił się w latach 1883-1887 w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu. W 1887 roku wstąpił do [[Zgromadzenie Księży Misjonarzy - historia|kongregacji]], gdzie po skończonym seminarium internum złożył śluby zakonne w 1889 roku. Studia teologiczno-filozoficzne odbył u misjonarzy w latach 1891-1894. W 1894 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk sufragana przemyskiego bpa Jakuba Glasera. Zaraz po święceniach ks. Wrodarczyk uczył  w szkole św. Stanisława prowadzonej przez Siostry Miłosierdzia. W latach 1895-1900 pracował w duszpasterstwie w Jezierzanach. W 1900 roku przeniósł się do Sokołówki, a w 1902 roku był superiorem tego domu.  


W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów; ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe.  
W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów: ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe.  


W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza Zmarł 19 grudnia 1950.  
W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza. Zmarł 19 grudnia 1950. Pogrzebano go na miejscowym cmentarzu.


==Bibliografia==       
==Bibliografia==       
A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 303-304.
A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 1975, t. 44, s. 303-304; J. Dukała, Wrodarczyk Wilhelm (hasło), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce, t. II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 531-533.


{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - W]]
[[Kategoria:Biografie - W]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Zgromadzenie Księży Misjonarzy]]
[[Kategoria:Zgromadzenie Księży Misjonarzy]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Społecznicy]]

Wersja z 20:26, 30 lip 2017

Wrodarczyk Wilhelm CM (1866-1950)

Urodził się w Radzionkowie w rodzinie zamożnych rolników Marcina i Pauliny z d. Letocha. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Radzionkowie, kształcił się w latach 1883-1887 w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu. W 1887 roku wstąpił do kongregacji, gdzie po skończonym seminarium internum złożył śluby zakonne w 1889 roku. Studia teologiczno-filozoficzne odbył u misjonarzy w latach 1891-1894. W 1894 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk sufragana przemyskiego bpa Jakuba Glasera. Zaraz po święceniach ks. Wrodarczyk uczył w szkole św. Stanisława prowadzonej przez Siostry Miłosierdzia. W latach 1895-1900 pracował w duszpasterstwie w Jezierzanach. W 1900 roku przeniósł się do Sokołówki, a w 1902 roku był superiorem tego domu.

W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów: ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe.

W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza. Zmarł 19 grudnia 1950. Pogrzebano go na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 1975, t. 44, s. 303-304; J. Dukała, Wrodarczyk Wilhelm (hasło), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce, t. II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 531-533.