Wrodarczyk Wilhelm: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(uzupełnienie - kategoria) |
||
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Wrodarczyk Wilhelm CM (1866-1950)== | ==Wrodarczyk Wilhelm CM (1866-1950)== | ||
Urodził się w Radzionkowie | Urodził się w Radzionkowie w rodzinie zamożnych rolników Marcina i Pauliny z d. Letocha. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Radzionkowie, kształcił się w latach 1883-1887 w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu. W 1887 roku wstąpił do [[Zgromadzenie Księży Misjonarzy - historia|kongregacji]], gdzie po skończonym seminarium internum złożył śluby zakonne w 1889 roku. Studia teologiczno-filozoficzne odbył u misjonarzy w latach 1891-1894. W 1894 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk sufragana przemyskiego bpa Jakuba Glasera. Zaraz po święceniach ks. Wrodarczyk uczył w szkole św. Stanisława prowadzonej przez Siostry Miłosierdzia. W latach 1895-1900 pracował w duszpasterstwie w Jezierzanach. W 1900 roku przeniósł się do Sokołówki, a w 1902 roku był superiorem tego domu. | ||
W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza Zmarł 19 grudnia 1950 | |||
W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów: ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe. | |||
W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza. Zmarł 19 grudnia 1950. Pogrzebano go na miejscowym cmentarzu. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
A . Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 ( | A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 1975, t. 44, s. 303-304; J. Dukała, Wrodarczyk Wilhelm (hasło), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce, t. II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 531-533. | ||
[[Kategoria:Biografie-W]] | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - W]] | |||
[[Kategoria:Zakonnicy]] | [[Kategoria:Zakonnicy]] | ||
[[Kategoria:Zgromadzenie Księży Misjonarzy]] | |||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
[[Kategoria:Społecznicy]] |
Wersja z 20:26, 30 lip 2017
Wrodarczyk Wilhelm CM (1866-1950)
Urodził się w Radzionkowie w rodzinie zamożnych rolników Marcina i Pauliny z d. Letocha. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Radzionkowie, kształcił się w latach 1883-1887 w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu. W 1887 roku wstąpił do kongregacji, gdzie po skończonym seminarium internum złożył śluby zakonne w 1889 roku. Studia teologiczno-filozoficzne odbył u misjonarzy w latach 1891-1894. W 1894 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk sufragana przemyskiego bpa Jakuba Glasera. Zaraz po święceniach ks. Wrodarczyk uczył w szkole św. Stanisława prowadzonej przez Siostry Miłosierdzia. W latach 1895-1900 pracował w duszpasterstwie w Jezierzanach. W 1900 roku przeniósł się do Sokołówki, a w 1902 roku był superiorem tego domu.
W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów: ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe.
W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza. Zmarł 19 grudnia 1950. Pogrzebano go na miejscowym cmentarzu.
Bibliografia
A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 1975, t. 44, s. 303-304; J. Dukała, Wrodarczyk Wilhelm (hasło), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce, t. II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 531-533.
|