Wrodarczyk Wilhelm: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów; ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe. | W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów; ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe. | ||
W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza Zmarł 19 grudnia 1950. | W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza Zmarł 19 grudnia 1950. Pogrzebano go na miejscowym cmentarzu. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 303-304; | A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 303-304; J. Dukała, Wrodarczyk Wilhelm (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce, t. II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 531-533 (wraz z bibliografią przedmiotową i podmiotową). | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
Wersja z 10:40, 13 gru 2009
Wrodarczyk Wilhelm CM (1866-1950)
Urodził się w Radzionkowie jako syn zamożnych rolników Marcina i Pauliny z d. Letocha. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Radzionkowie, kształcił się w latach 1883-1887 w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu. W 1887 roku wstąpił do kongregacji, gdzie po skończonym seminarium internum złożył śluby zakonne w 1889 roku. Studia teologiczno-filozoficzne odbył u misjonarzy w latach 1891-1894. W 1894 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk sufragana przemyskiego ks. ba Jakuba Glasera. Zaraz po święceniach uczył ks. Wrodarczyk w szkole św. Stanisława prowadzonej przez Siostry Miłosierdzia. W latach 1895-1900 pracował w duszpasterstwie w Jezierzanach. W 1900 roku przeniósł się do Sokołówki, a w 1902 roku był superiorem tego domu.
W 1903 roku otrzymał nominację na superiora nowego domu misjonarzy w Białym Kamieniu i proboszcza kościoła Wniebowzięcia NMP. Pomocą służyło mu dwóch konfratów; ks. Jan Kominek i ks. Stanisław Dudka. Ks. Wilhelm Wrodarczyk wybudował w Białym Kamieniu w 1906 roku nowa plebanię i dom Zgromadzenia, a w 1912 roku kościół w Skwarzewie p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP. Przez 23 lata swej posługi w Białym Kamieniu dał się poznać jako dobry i miłosierny kapłan. Rozwinął w parafii działalność dobroczynną, a także społeczno-oświatową i patriotyczną. Zakładał sklepy chrześcijańskie i kasy pożyczkowe Reiffeisena oraz domy ludowe.
W 1926 roku został przeniesiony z Białego Kamienia do Wilna, w którym przebywał przez rok. W połowie 1928 roku otrzymał nominacje na proboszcza i pierwszego kapelana Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na własną prośbę został przeniesiony w 1939 roku do Milatyna Nowego, gdzie pragnął przygotować się na śmierć. W 1942 roku został powtórnie przeniesiony do Białego Kamienia w charakterze proboszcza Zmarł 19 grudnia 1950. Pogrzebano go na miejscowym cmentarzu.
Bibliografia
A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 303-304; J. Dukała, Wrodarczyk Wilhelm (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce, t. II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 531-533 (wraz z bibliografią przedmiotową i podmiotową).
| |||||