Wroński Maksymilian

Z e-ncyklopedia

Wroński Maksymilian CM (1881-1921)

Urodził się 7 października 1881 w Chorzowie w rodzinie Józefa i Zuzanny z d. Fischer. Osierocony w dzieciństwie przez ojca i matkę, wychowywał się zakładzie dla sierot w Chorzowie prowadzonym przez siostry św. Karola Boromeusza. Przez rok uczęszczał do gimnazjum chorzowskiego. W latach 1895-1899 kontynuował naukę (od drugiej klasy) w Małym Seminarium Duchownym w Krakowie. W 1899 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy. W 1902 roku zdał maturę w gimnazjum św. Anny w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 stycznia 1906.

Po krótkim pobycie w Krakowie na Stradomiu i w Sarnkach Dolnych, gdzie pracował w duszpasterstwie, wrócił do Krakowa. Uczył tu w latach 1907-1917 filologii klasycznej w Małym Seminarium na Nowej Wsi i w wyższych klasach gimnazjalnych na Stradomiu. Przez szereg lat pełnił funkcję asystenta domu Nowej Wsi. Po zamknięciu Małego Seminarium po wybuchu I wojny światowej ks. Wroński został kapelanem w szpitalu wojskowym w Łobzowie. W 1917 roku prowadził wykłady z filologii klasycznej w wyższych klasach gimnazjum misjonarskiego na Stradomiu. Został również bibliotekarzem bogatych zbiorów seminarium stradomskiego. Rozpoczął również porządkowanie biblioteki i ułożenie katalogu. Z zamiłowaniem zbierał znaczki pocztowe . W 1919 roku ks. wizytator Słomiński mianował go sekretarzem prowincji, objął również redakcję Roczników obydwóch Zgromadzeń św. Wincentego a' Paulo. Zmarł 30 listopada 1921 w szpitalu św. Łazarza w Krakowie.

Bibliografia

A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 1975, t. 44, s. 272-273; Elenchus Venerablis Cleri , Dioeceseos Cracoviensis, 1910, s. 229; J. Dukała, Wroński Maksymilian (hasło), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce, t. II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 533-535.