Wolnik Bruno: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Wolnik Bruno SJ (1882-1960), misjonarz == | == Wolnik Bruno SJ (1882-1960), misjonarz == | ||
[[Plik:WolnikBruno.jpg|150px|left]] | [[Plik:WolnikBruno.jpg|150px|left]] | ||
Urodził się 6 października 1882 w Bieńkowicach k. Raciborza | Urodził się 6 października 1882 w Bieńkowicach k. Raciborza w rodzinie Pawła i Ewy z d. Piela. Studiował filozofię w Nowym Sączu 1908-1910 i teologię w Krakowie 1910-1914. W Latach 1911-1913 był współpracownikiem "Przeglądu Powszechnego" . Podczas I wojny światowej był kapelanem wojskowy (1915-1919), a po zakończeniu wojny wicerektorem i rektorem w Krakowie 1920-1925. W 1925 roku wyjechał na misje do Rodezji Północnej. | ||
Przybył do Rodezji w 1923 roku wraz grupą misjonarzy. Mieli zadanie otworzyć nową stację misyjną w przemysłowym mieście Broken Hill oraz zainicjować pracę duszpasterską w niewielkim osiedlu afrykańskim - Lusaka. Misja nie posiadała jednak statusu prawnego wobec władz angielskich ani unormowanych spraw własnościowych i finansowych. W celu uregulowania statusu prawnego misji generał jezuitów Ledóchowski mianował w 1924 roku Karola Berta, Flamanda – specjalnym wizytatorem polskiej misji. Objął on stanowisko superiora polskiej misji i przygotował ją organizacyjnie do podniesienia do rzędu prefektur apostolskich. Polska misja liczyła w 1925 roku ponad 4000 katolików, ponad 1000 katechumenów, 9 kościołów i kaplic, około 50 szkół, do których uczęszczało ponad 2 tysiące dzieci; liczba chrztów sięgała rocznie tysiąca osób. | |||
Dekretem z 14 lipca 1927 Stolica Apostolska podniosła północno rodezyjską misję jezuitów do rangi prefektury, wyłączając ją tym samym z prefektury południowo rodezyjskiej, czyli Zambezji (zwanej odtąd prefekturą Salisbury) oraz nadała jej nazwę Broken Hill. Pierwszym prefektem apostolskim nowej prefektury, a zarazem superiorem całej misji mianowany został Bruno Wolnik (1927-1950). Rezydował czasowo w Kasisi, a od stycznia 1929 roku w Broken Hill | Dekretem z 14 lipca 1927 Stolica Apostolska podniosła północno rodezyjską misję jezuitów do rangi prefektury, wyłączając ją tym samym z prefektury południowo rodezyjskiej, czyli Zambezji (zwanej odtąd prefekturą Salisbury) oraz nadała jej nazwę Broken Hill. Pierwszym prefektem apostolskim nowej prefektury, a zarazem superiorem całej misji mianowany został Bruno Wolnik (1927-1950). Rezydował czasowo w Kasisi, a od stycznia 1929 roku w Broken Hill. | ||
Po II wojnie światowej przyjął w 1945 roku do współpracy w prefekturze jezuitów irlandzkich. Po przekazaniu w 1950 roku kierownictwa misji Adamowi Kozłowieckiemu pracował do końca życia jako gorliwy misjonarz. | Po II wojnie światowej przyjął w 1945 roku do współpracy w prefekturze jezuitów irlandzkich. Po przekazaniu w 1950 roku kierownictwa misji Adamowi Kozłowieckiemu pracował do końca życia jako gorliwy misjonarz. Zmarł 7 września 1960 w Lusace w Zambii. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
[[Kategoria:Misjonarze]] | [[Kategoria:Misjonarze]] | ||
[[Kategoria:Jezuici]] | [[Kategoria:Jezuici]] | ||
[[Kategoria:Wojskowi]] | |||
Wersja z 06:31, 28 lis 2009
Wolnik Bruno SJ (1882-1960), misjonarz
Urodził się 6 października 1882 w Bieńkowicach k. Raciborza w rodzinie Pawła i Ewy z d. Piela. Studiował filozofię w Nowym Sączu 1908-1910 i teologię w Krakowie 1910-1914. W Latach 1911-1913 był współpracownikiem "Przeglądu Powszechnego" . Podczas I wojny światowej był kapelanem wojskowy (1915-1919), a po zakończeniu wojny wicerektorem i rektorem w Krakowie 1920-1925. W 1925 roku wyjechał na misje do Rodezji Północnej.
Przybył do Rodezji w 1923 roku wraz grupą misjonarzy. Mieli zadanie otworzyć nową stację misyjną w przemysłowym mieście Broken Hill oraz zainicjować pracę duszpasterską w niewielkim osiedlu afrykańskim - Lusaka. Misja nie posiadała jednak statusu prawnego wobec władz angielskich ani unormowanych spraw własnościowych i finansowych. W celu uregulowania statusu prawnego misji generał jezuitów Ledóchowski mianował w 1924 roku Karola Berta, Flamanda – specjalnym wizytatorem polskiej misji. Objął on stanowisko superiora polskiej misji i przygotował ją organizacyjnie do podniesienia do rzędu prefektur apostolskich. Polska misja liczyła w 1925 roku ponad 4000 katolików, ponad 1000 katechumenów, 9 kościołów i kaplic, około 50 szkół, do których uczęszczało ponad 2 tysiące dzieci; liczba chrztów sięgała rocznie tysiąca osób.
Dekretem z 14 lipca 1927 Stolica Apostolska podniosła północno rodezyjską misję jezuitów do rangi prefektury, wyłączając ją tym samym z prefektury południowo rodezyjskiej, czyli Zambezji (zwanej odtąd prefekturą Salisbury) oraz nadała jej nazwę Broken Hill. Pierwszym prefektem apostolskim nowej prefektury, a zarazem superiorem całej misji mianowany został Bruno Wolnik (1927-1950). Rezydował czasowo w Kasisi, a od stycznia 1929 roku w Broken Hill.
Po II wojnie światowej przyjął w 1945 roku do współpracy w prefekturze jezuitów irlandzkich. Po przekazaniu w 1950 roku kierownictwa misji Adamowi Kozłowieckiemu pracował do końca życia jako gorliwy misjonarz. Zmarł 7 września 1960 w Lusace w Zambii.
Bibliografia
R. Laksa, Ojciec Brunon Wolnik prefektem apostolskim na misjach w Rodezji Północnej (1926-1960), SSHT 17 (1984), s. 201-212; Encyklopedia Jezuitów, red. Grzebień (tam fotografia).
| |||||