Wolnik Bruno

Wolnik Bruno SJ (1882-1960), misjonarz

Urodził się 6 października 1882 w Bieńkowicach k. Raciborza, zmarł 7 września 1960 w Lusace w Zambii. Syn Pawła i Ewy z d. Piela. Studiował filozofie w Nowym Sączu 1908-10 i teologię w Krakowie 1910-14. Współpracownik Przeglądu Powszechnego 1911-13. Podczas I wojny światowej kapelan wojskowy 1915-19, a po zakończeniu wojny wicerektor i rektor w Krakowie 1920-25. W 1925 roku wyjechał na misje do Rodezji Północnej.

Jezuita Bruno Wolnik przybył do Rodezji w 1923 roku wraz grupa misjonarzy. Mieli zadanie otworzyć nową stację misyjną w przemysłowym mieście Broken Hill oraz zainicjować pracę duszpasterską w niewielkim osiedlu afrykańskim - Lusaka. Misja nie posiadała jednak statusu prawnego wobec władz angielskich ani unormowanych spraw własnościowych i finansowych. W celu uregulowania statusu prawnego misji generał jezuitów Ledóchowski mianował w 1924 roku Karola Berta, Flamanda – specjalnym wizytatorem polskiej misji: Objął on stanowisko superiora polskiej misji i przygotował ją organizacyjnie do podniesienia do rzędu prefektur apostolskich. Polska misja liczyła w 1925 roku ponad 4000 katolików, ponad 1000 katechumenów, 9 kościołów i kaplic, około 50 szkół, do których uczęszczało ponad 2 tysiące dzieci; liczba chrztów sięgała rocznie tysiąca osób.

Dekretem z 14 lipca 1927 Stolica Apostolska podniosła północno rodezyjską misję jezuitów do rangi prefektury, wyłączając ją tym samym z prefektury południowo rodezyjskiej, czyli Zambezji (zwanej odtąd prefekturą Salisbury) oraz nadała jej nazwę Broken Hill. Pierwszym prefektem apostolskim nowej prefektury, a zarazem superiorem całej misji mianowany został Bruno Wolnik (1927-1950). Rezydował czasowo w Kasisi, a od stycznia 1929 roku w Broken Hill. 17 października 1927 powstała prefektura Broken Hill (Kabwe), jej pierwszym prefektem apostolskim został ks. Brunon Wolnik.

Po II wojnie światowej przyjął w 1945 roku do współpracy w prefekturze jezuitów irlandzkich. Po przekazaniu w 1950 roku kierownictwa misji Adamowi Kozłowieckiemu pracował do końca życia jako gorliwy misjonarz.

Bibliografia

Encyklopedia Jezuitów, red. Grzebień.