Wikariat generalny we Wrocławiu: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Wikariat generalny pieczec1.jpg|right|thumb|pieczęć]] | [[Plik:Wikariat generalny pieczec1.jpg|right|thumb|pieczęć]] | ||
Instytucją zarządzającą w diecezji wrocławskiej z mandatu biskupa był wikariat generalny (Generalwikariat) czyli kuria diecezjalna oraz sąd biskupi pierwszej, drugiej i trzeciej instancji (Consistorium, Offizialat). 13 kwietnia 1800 | Instytucją zarządzającą w [[Diecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]] z mandatu biskupa był wikariat generalny (Generalwikariat) czyli kuria diecezjalna oraz sąd biskupi pierwszej, drugiej i trzeciej instancji (Consistorium, Offizialat). 13 kwietnia 1800 król pruski jednostronnie powołał do życia sądowe kolegium odwoławcze (Ober – Konsistorium), które miało zastąpić dotychczasowy sąd odwoławczy umocowany przy nuncjaturze. W tym kolegium odwoławczym do 1821 roku rozpatrywano apelacje od wyroków drugiej i trzeciej instancji sądu biskupiego z terenu diecezji wrocławskiej z wyjątkiem dekanatów pszczyńskiego, bytomskiego i Hrabstwa Kłodzkiego. | ||
Do kompetencji wikariatu generalnego należało rozstrzyganie kwestii dyscyplinarnych dotyczących duchownych, dyspensy, obsadzania parafii, ustanawiania oraz odwoływania wikariuszy i administratorów parafii. Poza tym sprawował funkcje kontrolne wobec dziekanów i wszystkich instytucji kościelnych w diecezji. Zakres kompetencji mógł się zmieniać, ponieważ pełnia władzy była w rękach biskupa i to on delegował ją w odpowiednim zakresie urzędom przez siebie powołanym. W wikariacie generalnym, oprócz wikariusza generalnego i jego biura działała komisja ds. zarządzania majątkiem parafii uznanych za wygasłe (Commission zur Verwaltung des Vermögens der für erloschen erklärten Kirche) oraz kasy. | Do kompetencji wikariatu generalnego należało rozstrzyganie kwestii dyscyplinarnych dotyczących duchownych, dyspensy, obsadzania [[Parafia|parafii]], ustanawiania oraz odwoływania wikariuszy i administratorów parafii. Poza tym sprawował funkcje kontrolne wobec dziekanów i wszystkich instytucji kościelnych w diecezji. Zakres kompetencji mógł się zmieniać, ponieważ pełnia władzy była w rękach [[Biskup|biskupa]] i to on delegował ją w odpowiednim zakresie urzędom przez siebie powołanym. W wikariacie generalnym, oprócz [[Wikariusz generalny|wikariusza generalnego]] i jego biura działała komisja ds. zarządzania majątkiem parafii uznanych za wygasłe (Commission zur Verwaltung des Vermögens der für erloschen erklärten Kirche) oraz kasy. | ||
W skład zarządu diecezji wchodzili również egzaminatorzy prosynodalni (Prosynodal – Examinatoren, Konsultoren), rozstrzygający konkursy na stanowiska proboszczowskie, a także wybierani przez biskupa komisarze biskupi (Fürstbischöflicher Commissarius), stojący w diecezji na czele komisariatów. | W skład zarządu diecezji wchodzili również egzaminatorzy prosynodalni (Prosynodal – Examinatoren, Konsultoren), rozstrzygający konkursy na stanowiska proboszczowskie, a także wybierani przez biskupa komisarze biskupi (Fürstbischöflicher Commissarius), stojący w diecezji na czele komisariatów. | ||
Językiem urzędowym wikariatu generalnego we Wrocławiu był niemiecki, jednak trafiały do niego także pisma w językach narodowych. Z tego powodu w kancelarii wikariatu generalnego zatrudniano duchownego znającego dobrze język polski. | Językiem urzędowym wikariatu generalnego we Wrocławiu był niemiecki, jednak trafiały do niego także pisma w językach narodowych. Z tego powodu w kancelarii wikariatu generalnego zatrudniano duchownego znającego dobrze język polski. | ||
==Bibliografia== | |||
J. Myszor, Duchowieństwo katolickie na Śląsku 1742-1914, Katowice 2011. | |||
[[Kategoria:Diecezja Wrocławska]] | [[Kategoria:Diecezja Wrocławska]] | ||
[[Kategoria:Wrocław]] |
Aktualna wersja na dzień 18:54, 7 wrz 2021
Instytucją zarządzającą w diecezji wrocławskiej z mandatu biskupa był wikariat generalny (Generalwikariat) czyli kuria diecezjalna oraz sąd biskupi pierwszej, drugiej i trzeciej instancji (Consistorium, Offizialat). 13 kwietnia 1800 król pruski jednostronnie powołał do życia sądowe kolegium odwoławcze (Ober – Konsistorium), które miało zastąpić dotychczasowy sąd odwoławczy umocowany przy nuncjaturze. W tym kolegium odwoławczym do 1821 roku rozpatrywano apelacje od wyroków drugiej i trzeciej instancji sądu biskupiego z terenu diecezji wrocławskiej z wyjątkiem dekanatów pszczyńskiego, bytomskiego i Hrabstwa Kłodzkiego.
Do kompetencji wikariatu generalnego należało rozstrzyganie kwestii dyscyplinarnych dotyczących duchownych, dyspensy, obsadzania parafii, ustanawiania oraz odwoływania wikariuszy i administratorów parafii. Poza tym sprawował funkcje kontrolne wobec dziekanów i wszystkich instytucji kościelnych w diecezji. Zakres kompetencji mógł się zmieniać, ponieważ pełnia władzy była w rękach biskupa i to on delegował ją w odpowiednim zakresie urzędom przez siebie powołanym. W wikariacie generalnym, oprócz wikariusza generalnego i jego biura działała komisja ds. zarządzania majątkiem parafii uznanych za wygasłe (Commission zur Verwaltung des Vermögens der für erloschen erklärten Kirche) oraz kasy.
W skład zarządu diecezji wchodzili również egzaminatorzy prosynodalni (Prosynodal – Examinatoren, Konsultoren), rozstrzygający konkursy na stanowiska proboszczowskie, a także wybierani przez biskupa komisarze biskupi (Fürstbischöflicher Commissarius), stojący w diecezji na czele komisariatów.
Językiem urzędowym wikariatu generalnego we Wrocławiu był niemiecki, jednak trafiały do niego także pisma w językach narodowych. Z tego powodu w kancelarii wikariatu generalnego zatrudniano duchownego znającego dobrze język polski.
Bibliografia
J. Myszor, Duchowieństwo katolickie na Śląsku 1742-1914, Katowice 2011.