Wieszok Franciszek

Z e-ncyklopedia

Wieszok Franciszek (1874-1950)

Urodził się 10 września 1874 we wsi Rudno (powiat gliwicki). Wyjechał do Rzymu i tam wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa. Ukończył studia teologiczne i 12 lutego 1899 przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach pracował przez trzy lata we Włoszech, po czym opuścił Zgromadzenie i wyjechał do Ameryki (1903). Pracował najpierw jako wikariusz u swojego krewnego, proboszcza parafii św. Stanisława i Kazimierza w Baltimore (1903-1904), następnie jako proboszcz nowej polskiej parafii św. Stanisława w Bethlehem w Pensylwanii (1904-1907), proboszcz polskiej parafii św. Michała Archanioła w Olyphant w Pensylwanii (1909-1911) i parafii św. Jana w Plymouth w Pensylwanii (p. 1914-1918), wikariusz w parafii św. Józefa w Manistee w Michigan (1919). Ze względu na stan zdrowia w 1920 roku wrócił w rodzinne strony, gdzie zaangażował się w działalność plebiscytową. Po podziale Śląska musiał przenieść się na stronę polską, do Bojszów k. Tych, gdzie zastępował chorego proboszcza i pracował jako katecheta w miejscowej szkole powszechnej. 16 lutego 1923 mianowany został wikarym w Rybniku. 15 grudnia tegoż roku został duszpasterzem Zakładu dla Umysłowo Chorych w Rybniku. Inkardynację do diecezji katowickiej uzyskał 15 stycznia 1934, wcześniej formalnie przynależał do podrzymskiej diecezji Albano Laziale. 15 grudnia 1939 przeszedł na emeryturę i zamieszkał początkowo w Rybniku, a następnie w Boguszowicach. Zmarł 17 marca 1950 w Radlinie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Wieszoka; Schematyzm 1923-1947; E. Wyglenda, Wieszok Franciszek (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 459; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 198; Myszor, Historia diecezji, s. 205, WD 1953, nr 3-4, s. 43; Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI - pocz. XX w.), opr. S. Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018, s. 215, nr 779.