Wawrzek Karol: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Wawrzek Karol (1852-1925) == | == Wawrzek Karol (1852-1925) == | ||
Urodził się w 1852 roku w Gliwicach. Jako akademik należał do Towarzystwa Polskich Górnoślązaków. Święcenia kapłańskie przyjął w 1876 roku. Był kapelanem w Tarnowskich Górach, a od 1887 roku proboszczem w Kochanowicach. W 1895 roku przeniósł się na probostwo w Dębiu pod Opolem. Tam pełnił funkcję dziekana. Za jego czasów spalił się kościół parafialny i wybudowano nową świątynię, którą poświęcił w 1910 roku. Odważnie bronił spraw górnośląskich wobec rejencji opolskiej. Podczas | Urodził się w 1852 roku w Gliwicach. Jako akademik należał do Towarzystwa Polskich Górnoślązaków. Święcenia kapłańskie przyjął w 1876 roku. Był kapelanem w Tarnowskich Górach, a od 1887 roku proboszczem w Kochanowicach. W 1895 roku przeniósł się na probostwo w Dębiu pod Opolem. Tam pełnił funkcję dziekana. Za jego czasów spalił się kościół parafialny i wybudowano nową świątynię, którą poświęcił w 1910 roku. Odważnie bronił spraw górnośląskich wobec rejencji opolskiej. Podczas wyborów do sejmu pruskiego otwarcie, jako pierwszy, oddawał głos na kandydatów polskich. Zmarł w 1925 roku jako komorant Gliwicach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 16:06, 19 gru 2009
Wawrzek Karol (1852-1925)
Urodził się w 1852 roku w Gliwicach. Jako akademik należał do Towarzystwa Polskich Górnoślązaków. Święcenia kapłańskie przyjął w 1876 roku. Był kapelanem w Tarnowskich Górach, a od 1887 roku proboszczem w Kochanowicach. W 1895 roku przeniósł się na probostwo w Dębiu pod Opolem. Tam pełnił funkcję dziekana. Za jego czasów spalił się kościół parafialny i wybudowano nową świątynię, którą poświęcił w 1910 roku. Odważnie bronił spraw górnośląskich wobec rejencji opolskiej. Podczas wyborów do sejmu pruskiego otwarcie, jako pierwszy, oddawał głos na kandydatów polskich. Zmarł w 1925 roku jako komorant Gliwicach.
Bibliografia
E. Szramek, Ks. Norbert Bonczyk. Homer Górnośląski i poeta walki kulturnej, RTPNŚ t. II z 1930, s. 59.
| |||||