Wawrzek Karol: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Wawrzek Karol (1852-1925) == | == Wawrzek Karol (1852-1925) == | ||
Urodził się w 1852 roku w Gliwicach. Jako akademik należał do Towarzystwa Polskich Górnoślązaków. Święcenia kapłańskie przyjął w 1876 roku. Był kapelanem w Tarnowskich Górach, a od 1887 roku proboszczem w Kochanowicach. W 1895 roku przeniósł się na probostwo w Dębiu pod Opolem. Tam pełnił funkcję dziekana. Odważnie bronił spraw górnośląskich wobec rejencji opolskiej. Podczas jawnych wyborów do sejmu pruskiego otwarcie jako pierwszy oddawał głos na kandydatów polskich. Zmarł jako komorant Gliwicach. | Urodził się w 1852 roku w Gliwicach. Jako akademik należał do Towarzystwa Polskich Górnoślązaków. Święcenia kapłańskie przyjął w 1876 roku. Był kapelanem w Tarnowskich Górach, a od 1887 roku proboszczem w Kochanowicach. W 1895 roku przeniósł się na probostwo w Dębiu pod Opolem. Tam pełnił funkcję dziekana. Za jego czasów spalił się kościół parafialny i wybudowano nową świątynię, którą poświęcił w 1910 roku. Odważnie bronił spraw górnośląskich wobec rejencji opolskiej. Podczas jawnych wyborów do sejmu pruskiego otwarcie jako pierwszy oddawał głos na kandydatów polskich. Zmarł w 1925 roku jako komorant Gliwicach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 15:55, 18 gru 2009
Wawrzek Karol (1852-1925)
Urodził się w 1852 roku w Gliwicach. Jako akademik należał do Towarzystwa Polskich Górnoślązaków. Święcenia kapłańskie przyjął w 1876 roku. Był kapelanem w Tarnowskich Górach, a od 1887 roku proboszczem w Kochanowicach. W 1895 roku przeniósł się na probostwo w Dębiu pod Opolem. Tam pełnił funkcję dziekana. Za jego czasów spalił się kościół parafialny i wybudowano nową świątynię, którą poświęcił w 1910 roku. Odważnie bronił spraw górnośląskich wobec rejencji opolskiej. Podczas jawnych wyborów do sejmu pruskiego otwarcie jako pierwszy oddawał głos na kandydatów polskich. Zmarł w 1925 roku jako komorant Gliwicach.
Bibliografia
E. Szramek, Ks. Norbert Bonczyk. Homer Górnośląski i poeta walki kulturnej, RTPNŚ t. II z 1930, s. 59.
|