Waloszek Walenty

Z e-ncyklopedia

Waloszek Walenty SDB (1903-1985)

Urodził się 12 lutego 1903 w Grzawie. Nowicjat salezjański odbył w Kleczy Dolnej (1923/1924). Święcenia kapłańskie otrzymał 26 maja 1934 w Wilnie. 23 maja 1941 został aresztowany przez gestapo, więziony w Krakowie na Montelupich, w Auschwitz (od 26 VI 1941; numer obozowy 17377) i wywieziony do Dachau (od 5 VI 1942; numer obozowy 30315). Po wyzwoleniu 29 kwietnia 1945 pozostał w Niemczech. W latach 1945-1948 sprawował posługę duszpasterską dla Polaków w Hohenfelz, 1948-1950 w Ludwigsburgu, a od 1950 roku rozpoczął systematyczną działalność duszpasterską wśród Polaków w Stuttgarcie i okolicy, gdzie ofiarnie pracował do końca 1980 roku. Dał początek polskiemu duszpasterstwu w Stuttgarcie. Jako emeryt jeszcze przez pięć lat gorliwie pomagał nowemu proboszczowi. Zmarł 1 maja 1985 w Bambergu (Niemcy).

Bibliografia

W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939-1945, z. 5, Warszawa 1977, s. 157; T. Wontor-Cichy, Salezjanie w Auschwitz, "Seminare" nr 34 (2013), s. 320.