Waculik Gerard: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(foto)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Waculik (Watzulik) Gerard OFM (1910-1945), imię zakonne Fabian, kapelan Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie ==
==Waculik (Watzulik) Gerard OFM (1910-1945), imię zakonne Fabian, kapelan PSZ na Zachodzie ==
Urodził się 9 sierpnia 1910 w Piekarach Śląskich, w rodzinie Józefa i Matyldy z d. Guss. W domu używano języka niemieckiego. Gerard uczył się w szkołach niemieckich i nie znał języka polskiego. Po maturze studiował prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. Wstąpił do zakonu franciszkańskiego 25 stycznia 1933 w Wieluniu. Tak w nowicjacie, jak i podczas studium teologicznego w zakonnym seminarium we Wronkach (1934-1937) nauczył się języka polskiego. Czuł się Polakiem. Święcenia kapłańskie przyjął 26 września 1937 i objął funkcję wikariusza przy parafii w Panewnikach.  
[[Plik:Waculik ofm.jpg|left|150px|thumb]]
Urodził się 9 sierpnia 1910 w Piekarach Śląskich, w rodzinie Józefa i Matyldy z d. Guss. W domu używano języka niemieckiego. Gerard uczył się w szkołach niemieckich i nie znał języka polskiego. Po maturze studiował prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. Wstąpił do [[Franciszkanie|zakonu franciszkańskiego]] 25 stycznia 1933 w Wieluniu. Tak w nowicjacie, jak i podczas studium teologicznego w zakonnym seminarium we Wronkach (1934-1937) nauczył się języka polskiego. Czuł się Polakiem. Święcenia kapłańskie przyjął 26 września 1937 i objął funkcję wikariusza przy [[Franciszkanie - Panewniki|parafii w Panewnikach]].  


W styczniu 1940 roku w obawie przed aresztowaniem opuścił Panewniki. Przekroczył granicę austro-węgierską i dostał się do Jugosławii. Na wiadomość o tworzącym się Wojsku Polskim na Bliskim Wschodzie opuścił  Chorwację i w towarzystwie konfratrów: o. Palii i o. Szawerny dostał się do Syrii, gdzie w Bejrucie, w ośrodku zbornym WP zgłosił się jako ochotnik do służby wojskowej. W lipcu 1940 roku otrzymał nominację na kapelana i tę funkcję pełnił kolejno w różnych jednostkach wojskowych. Brał udział w walkach w Libii i na froncie włoskim, nie wyłączając bitwy pod Monte Cassino. Na polach bitewnych odznaczał się niezwykłą odwagą. Na koniec jako kapelan Samodzielnej Kompanii Komandosów poniósł śmierć niemal u kresu kampanii włoskiej w bitwie nad rzeką Gaiano k. Bolonii 19 kwietnia 1945, trafiony przez hitlerowskiego snajpera w chwili, gdy pochylony udzielał pomocy religijnej rannemu żołnierzowi. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojskowym w Bolonii, został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari.
W styczniu 1940 roku w obawie przed aresztowaniem opuścił Panewniki. Przekroczył granicę austro-węgierską i dostał się do Jugosławii. Na wiadomość o tworzącym się Wojsku Polskim na Bliskim Wschodzie opuścił  Chorwację i w towarzystwie konfratrów: [[Palla Bogumił|o. Hermenegilda Palli]] i [[Szawerna Rudolf|o. Marcina Szawerny]] dostał się do Syrii, gdzie w Bejrucie, w ośrodku zbornym WP zgłosił się jako ochotnik do służby wojskowej. W lipcu 1940 roku otrzymał nominację na kapelana i tę funkcję pełnił kolejno w różnych jednostkach wojskowych. Brał udział w walkach w Libii i na froncie włoskim, nie wyłączając bitwy pod Monte Cassino. Na polach bitewnych odznaczał się niezwykłą odwagą. Na koniec jako kapelan Samodzielnej Kompanii Komandosów poniósł śmierć niemal u kresu kampanii włoskiej w bitwie nad rzeką Gaiano k. Bolonii 19 kwietnia 1945, trafiony przez hitlerowskiego snajpera w chwili, gdy pochylony udzielał pomocy religijnej rannemu żołnierzowi. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojskowym w Bolonii. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Catalogus, Panewniki 1939; J. Humeński, Wspomnienia wojenne kapelanów wojskowych, Warszawa 1969; Z. Krogulski, Kapelan ze Śląska, „Katolik" 1985, nr 15; Ch. Kurek, Skrwawiona stuła, GN 1964, nr 22; F. H. Pieprzyk, Waculik (Watzulik) Gerard Fabian OFM (biogram), [w:] Słownik biograficzny, s. 449; Waculik (Watzulik) Gerard (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 251.  
Catalogus, Panewniki 1939; J. Humeński, Wspomnienia wojenne kapelanów wojskowych, Warszawa 1969; Z. Krogulski, Kapelan ze Śląska, „Katolik" 1985, nr 15; Ch. Kurek, Skrwawiona stuła, GN 1964, nr 22; F. H. Pieprzyk, Waculik (Watzulik) Gerard Fabian OFM (biogram), [w:] Słownik biograficzny, s. 449; Waculik (Watzulik) Gerard (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 251; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 222; B. Szwedo, Zawsze w pierwszej linii. Kapłani odznaczeni Orderem Virtuti Militari 1914-1921 i 1939-1945, Warszawa 2004, s. 162-164. Foto: [http://prowincja.panewniki.pl/artykul,9,s,sub2.html].


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - W]]
[[Kategoria:Biografie - W]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Franciszkanie]]
[[Kategoria:Wojskowi]]
[[Kategoria:Wojskowi]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Duchowni w wojsku polskim]]
[[Kategoria:Duchowni w wojsku polskim]]
[[Kategoria:Franciszkanie]]
[[Kategoria:Represjonowani]]

Aktualna wersja na dzień 17:10, 14 wrz 2018

Waculik (Watzulik) Gerard OFM (1910-1945), imię zakonne Fabian, kapelan PSZ na Zachodzie

Waculik ofm.jpg

Urodził się 9 sierpnia 1910 w Piekarach Śląskich, w rodzinie Józefa i Matyldy z d. Guss. W domu używano języka niemieckiego. Gerard uczył się w szkołach niemieckich i nie znał języka polskiego. Po maturze studiował prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. Wstąpił do zakonu franciszkańskiego 25 stycznia 1933 w Wieluniu. Tak w nowicjacie, jak i podczas studium teologicznego w zakonnym seminarium we Wronkach (1934-1937) nauczył się języka polskiego. Czuł się Polakiem. Święcenia kapłańskie przyjął 26 września 1937 i objął funkcję wikariusza przy parafii w Panewnikach.

W styczniu 1940 roku w obawie przed aresztowaniem opuścił Panewniki. Przekroczył granicę austro-węgierską i dostał się do Jugosławii. Na wiadomość o tworzącym się Wojsku Polskim na Bliskim Wschodzie opuścił Chorwację i w towarzystwie konfratrów: o. Hermenegilda Palli i o. Marcina Szawerny dostał się do Syrii, gdzie w Bejrucie, w ośrodku zbornym WP zgłosił się jako ochotnik do służby wojskowej. W lipcu 1940 roku otrzymał nominację na kapelana i tę funkcję pełnił kolejno w różnych jednostkach wojskowych. Brał udział w walkach w Libii i na froncie włoskim, nie wyłączając bitwy pod Monte Cassino. Na polach bitewnych odznaczał się niezwykłą odwagą. Na koniec jako kapelan Samodzielnej Kompanii Komandosów poniósł śmierć niemal u kresu kampanii włoskiej w bitwie nad rzeką Gaiano k. Bolonii 19 kwietnia 1945, trafiony przez hitlerowskiego snajpera w chwili, gdy pochylony udzielał pomocy religijnej rannemu żołnierzowi. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojskowym w Bolonii. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Bibliografia

Catalogus, Panewniki 1939; J. Humeński, Wspomnienia wojenne kapelanów wojskowych, Warszawa 1969; Z. Krogulski, Kapelan ze Śląska, „Katolik" 1985, nr 15; Ch. Kurek, Skrwawiona stuła, GN 1964, nr 22; F. H. Pieprzyk, Waculik (Watzulik) Gerard Fabian OFM (biogram), [w:] Słownik biograficzny, s. 449; Waculik (Watzulik) Gerard (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 251; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 222; B. Szwedo, Zawsze w pierwszej linii. Kapłani odznaczeni Orderem Virtuti Militari 1914-1921 i 1939-1945, Warszawa 2004, s. 162-164. Foto: [1].