Tomicki Andrzej: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz tyski== | ==Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz tyski== | ||
Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. Szkołę podstawową ukończył w Pszczynie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach | parafii w Tychach]]. Tutaj założył księgi parafialne (1749), a także pisał wspomnienia pt.: „Mala notae” (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku Bractwa Różańcowego. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759 został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca t.r. został osadzony w lochach w Koźlu. Tutaj spotkał ks. J. Krupskiego z Woszczyc oraz ks. N. Kosmelego z Bierunia Starego. Po jedenastu latach, 11 listopada powrócił do Tychów i na nowo organizował życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na [[Jasna Góra |Jasną Górę]] (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od papieża Klemensa XIII przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki na ten cel przekazał wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego t.r. w kościele parafialnym. | Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. Szkołę podstawową ukończył w Pszczynie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach | parafii w Tychach]]. Tutaj założył księgi parafialne (1749), a także pisał wspomnienia pt.: „Mala notae” (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku Bractwa Różańcowego. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759 został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca t.r. został osadzony w lochach w Koźlu. Tutaj spotkał [[Krupski Jan| ks. J. Krupskiego]] z Woszczyc oraz ks. N. Kosmelego z Bierunia Starego. Po jedenastu latach, 11 listopada powrócił do Tychów i na nowo organizował życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na [[Jasna Góra |Jasną Górę]] (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od papieża Klemensa XIII przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki na ten cel przekazał wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego t.r. w kościele parafialnym. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294. | J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294. |
Wersja z 19:11, 10 lis 2010
Tomicki Andrzej (1702-1773), proboszcz tyski
Urodził się 14(?) grudnia 1702 w Pszczynie, w rodzinie chłopskiej. Szkołę podstawową ukończył w Pszczynie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1726 roku. 15 października 1734 został proboszczem parafii w Tychach. Tutaj założył księgi parafialne (1749), a także pisał wspomnienia pt.: „Mala notae” (Złe wiadomości), które zaginęły ok. 1970 roku. Prawdopodobnie był założycielem jednego z pierwszych na Górnym Śląsku Bractwa Różańcowego. W 1758 roku (?) udał się do Krakowa prosząc o pomoc dla ludności śląskiej nękanej przez zaborców. Wskutek tego, 11 marca 1759 został aresztowany przez pruskich huzarów i zawleczony do Pszczyny. 13 marca t.r. został osadzony w lochach w Koźlu. Tutaj spotkał ks. J. Krupskiego z Woszczyc oraz ks. N. Kosmelego z Bierunia Starego. Po jedenastu latach, 11 listopada powrócił do Tychów i na nowo organizował życie parafii. Gdy książę Fryderyk II zakazał Ślązakom pielgrzymowania na Jasną Górę (28 VI 1764), ks. Tomicki otrzymał od papieża Klemensa XIII przywilej uzyskania odpustów w kościele w Tychach. Razem z wójtami Tychów i Paprocan podpisał umowę, w której mieszkańcy zobowiązali się do udzielenia bezpłatnej pomocy przy budowie murowanego kościoła. Ks. Tomicki na ten cel przekazał wszystkie swoje oszczędności. Zmarł 4 lutego 1773 w czasie prac nad planami nowego kościoła. Został pochowany 8 lutego t.r. w kościele parafialnym.
Bibliografia
J. Tyski, Tomicki Andrzej Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, Pszczyna, s. 293-294.
|