Tobolski Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
 
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Tobolski Franciszek OFM (1883-1963), imię zakonne Edward==
==Tobolski Franciszek OFM (1883-1963), imię zakonne Edward==


Urodził się 30 listopada 1883 w miejscowości Pałczyn k. Wrześni, syn Kazimierza i Antonii zd. Michalskiej. Do zakonu wstąpił w 1908 w Prowincji Saksońskiej. Habit III Zakonu przyjął 1 listopada 1908. Nowicjat pierwszego Zakonu Braci Mniejszych rozpoczął 18 marca 1913. Profesję czasową złożył 19 marca 1914, a profesję wieczystą 25 września 1921. W 1925 roku otrzymał zgodę ministra generalnego o. Bernardyna Klumpera na przejście do naszej prowincji. Pełnił funkcję furtiana. Po wojnie przebywał w klasztorze w Choczu. Przez ostatnie lata życia przebywał we Wronkach. Tam też zmarł 3 marca 1963 i został pochowany.
Urodził się 30 listopada 1883 w miejscowości Pałczyn k. Wrześni w rodzinie Kazimierza i Antonii z d. Michalska. Do [[Franciszkanie|Zakonu Franciszkanów]] wstąpił w 1908 roku w Prowincji Saksońskiej. Habit [[Trzeci Zakon Franciszkański|III Zakonu]] przyjął 1 listopada 1908. Nowicjat I Zakonu Braci Mniejszych rozpoczął 18 marca 1913. Profesję czasową złożył 19 marca 1914, a profesję wieczystą 25 września 1921. W 1925 roku otrzymał zgodę ministra generalnego o. Bernardyna Klumpera na przejście do Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pełnił funkcję furtiana. Po wojnie przebywał w klasztorze w Choczu. Przez ostatnie lata życia przebywał we Wronkach. Tam też zmarł 3 marca 1963 i został pochowany.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 23:45, 6 sie 2016

Tobolski Franciszek OFM (1883-1963), imię zakonne Edward

Urodził się 30 listopada 1883 w miejscowości Pałczyn k. Wrześni w rodzinie Kazimierza i Antonii z d. Michalska. Do Zakonu Franciszkanów wstąpił w 1908 roku w Prowincji Saksońskiej. Habit III Zakonu przyjął 1 listopada 1908. Nowicjat I Zakonu Braci Mniejszych rozpoczął 18 marca 1913. Profesję czasową złożył 19 marca 1914, a profesję wieczystą 25 września 1921. W 1925 roku otrzymał zgodę ministra generalnego o. Bernardyna Klumpera na przejście do Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pełnił funkcję furtiana. Po wojnie przebywał w klasztorze w Choczu. Przez ostatnie lata życia przebywał we Wronkach. Tam też zmarł 3 marca 1963 i został pochowany.

Bibliografia

[1] (dostęp: 6.08.2016).