Tekst źródłowy strony Tkocz Elżbieta (1914-2010)

==Tkocz Elżbieta CSSH (1914-2010), imię zakonne Bolesława==
[[Plik:Tkocz Elzbietas.jpg|thumb|150px|left]]
Urodziła się 11 listopada 1914 w Gliwicach, w rodzinie robotniczej Jana i Marii z d. Boreckiej. 3 lipca 1932 wstąpiła do [[Jadwiżanki - Bogucice|jadwiżanek w Bogucicach]]. 27 września 1932 rozpoczęła postulat, 25 kwietnia 1933 została przyjęta do nowicjatu. Pierwszą profesję złożyła 10 kwietnia 1935, wieczystą 27 sierpnia 1940. Ukończyła kurs dla wychowawczyń (Poznań 1936) oraz Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej (Warszawa 1951). 

Pracowała w jadwiżańskich placówkach: w sierocińcu im. ks. Leopolda Markiefki przy domu prowincjalnym w Bogucicach w latach 1934-1937 i 1940-1941 oraz w sierocińcu im. dr. Mielęckiego w Katowicach przy ul. Plebiscytowej w latach 1937-1940. W czasie okupacji dwukrotnie przeżyła wysiedlenie sióstr i dzieci: z sierocińca im. dr Mielęckiego (15 lutego 1941) oraz z [[Zakład opiekuńczo-wychowawczy w Bogucicach|sierocińca im. ks. L. Markiefki]] (14 października 1941). Przez władze okupacyjne w 1941 roku została wyznaczona do pracy w sanatorium w Rabsztynie, gdzie do roku 1951 z narażeniem zdrowia służyła chorym na gruźlicę w ostatnim stadium choroby. 

Była przełożoną wspólnoty zakonnej: w Rabsztynie (1949-1951), w [[Dom Dziecka w Czarnowąsach|Czarnowąsach]] (od 10 marca 1951 do 1957 roku) oraz w Ostrożnicy (1958-1959). 24 stycznia 1960 została mianowana przełożoną prowincjalną Prowincji Katowickiej. Z powodu braku możliwości kontaktu z zarządem generalnym rezydującym w Berlinie Zachodnim, otrzymała od [[Wyszyński Stefan|prymasa Wyszyńskiego]] 16 stycznia 1961 specjalne uprawnienia przełożonej generalnej na terenie Prowincji Katowickiej. 

Od 1964 roku zainicjowała częste spotkania przełożonych lokalnych w domu prowincjalnym. W związku z wprowadzeniem w życie zakonne odnowy soborowej, w placówkach, które dotąd nie miały kaplicy, urządziła je (1961 - [[Jadwiżanki - Przyszowice|Przyszowice]], 1964 - Zakrzów Opolski ). W roku 1964 rozpoczęła wakacyjne, dwutygodniowe dokształcanie sióstr juniorystek w domu prowincjalnym oraz comiesięczne juniorackie dni skupienia. Siostry zaczęły wyjeżdżać na urlopy wypoczynkowe do placówek jadwiżańskich. Po zakończeniu urzędowania jako przełożona prowincjalna 15 lutego 1966, przebywała na placówce w Ostrożnicy na Opolszczyźnie, pełniąc posługę przełożonej domu przez kilka kadencji. Od 2006 roku przebywała w placówce w [[Jadwiżanki - Załęże|Załężu]], gdzie zmarła 17 grudnia 2010. Spoczęła na tamtejszym cmentarzu parafialnym. 

==Bibliografia==
Archiwum Prowincji Katowickiej jadwiżanek, Akta Osobowe s. Bolesławy, Nekrologi, Roczniki, Rok 1964; H. Domagała, Zgromadzenie Sióstr św. Jadwigi Prowincja Katowicka w latach 1945-1989, Lublin 2014, s. 37, 40, 44, 46, 62, 67, 75, 81, 95, 125, 132, 136, 143, 145, 146, 249, 258-261, 292, 344, 448, 526, 535, 538, 550, 553, 559; J. Krętosz, 75 lat Katowickiej Prowincji Sióstr św. Jadwigi (1924-1999), Katowice 1999, s. 43; A. Niedziela, Jadwiżanki w Służbie Kościoła, Wrocław 1885, s. 107
[[Kategoria:Biografie - T]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Jadwiżanki]]