Tatarczyk Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 18:38, 1 sty 2024

Tatarczyk Józef SVD (1931-2022)

Urodził się 28 stycznia 1931 w Wodzisławiu Śląskim w rodzinie Ludwika i Marianny, mieszkających w Mszannej. Miał siedmioro rodzeństwa: dwie siostry i pięciu braci. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Wodzisławiu Śląskim. Rodzina przeprowadziła się do domu rodzinnego w Jedłowniku, gdyż ich dom w czasie wojny uległ zniszczeniu. Po zakończeniu II wojny światowej uczył się w gimnazjum w Rybniku. 4 września 1949 wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Słowa Bożego (Księża Werbiści) Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie, rozpoczynając studia filozoficzno-teologiczne. Pierwsze śluby zakonne złożył 8 września 1951. Święcenia kapłańskie przyjął 19 sierpnia 1956 z rąk ks. bpa Mariana Jankowskiego. Miał wyjechać na misje do Argentyny, ale ówczesne władze PRL nie wyraziły zgody na wyjazd. Decyzją przełożonych został skierowany do pracy dydaktycznej w Niższym Seminarium Księży Werbistów w Nysie, gdzie od 1957 roku uczył biologii. Od początku i tak przez 48 lat pracował jako rekolekcjonista i misjonarz ludowy. Prowadził także rekolekcje dla kapłanów, kleryków i sióstr zakonnych. W 1963 roku decyzją przełożonych podjął studia z teologii pastoralnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, obronił licencjat i w 1965 roku został skierowany do Bytomia jako misjonarz ludowy. W 1998 roku, na czas emerytury, skierowano go do Rybnika. Pomagał też duszpastersko w parafii św. Michała Archanioła w Skrzyszowie. W 2006 roku zamieszkał na probostwie w Skrzyszowie, pomagając w pracy duszpasterskiej ówczesnemu proboszczowi parafii, a swojemu bratankowi, ks. Witoldowi Tatarczykowi. Przez 16 lat pisał artykuły do miesięcznika „Misjonarz”, wydał dwie książki - o św. Józefie oraz Odejścia i powroty do Boga. Był także autorem tekstów pieśni kościelnych oraz licznych wierszy.

Zmarł 8 sierpnia 2022 w Skrzyszowie. Pogrzeb odbył się 11 sierpnia 2022 w kościele pw. św. Michała Archanioła w Skrzyszowie. Spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Jedłowniku.

Bibliografia

za: [1] (dostęp:1.01.2024)

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Tatarczyk Józef SVD (1931-2022)==
-Urodził się 28 stycznia 1931 w Wodzisławiu Śląskim w rodzinie Ludwika i Marianny, mieszkających w Mszannej. Miał siedmioro rodzeństwa: dwie siostry i pięciu braci. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Wodzisławiu Śląskim. Rodzina przeprowadziła się do domu rodzinnego w Jedłowniku, gdyż ich dom w czasie wojny uległ zniszczeniu. Po zakończeniu II wojny światowej uczył się w gimnazjum w Rybniku. 4 września 1949 wstąpił do nowicjatu [[Werbiści|Zgromadzenia Słowa Bożego (Księża Werbiści)]] Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie, rozpoczynając studia filozoficzno-teologiczne. Pierwsze śluby zakonne złożył 8 września 1951. Święcenia kapłańskie przyjął 19 sierpnia 1956 z rąk ks. bpa Mariana Jankowskiego. Miał wyjechać na misje do Argentyny, ale ówczesne władze PRL nie wyraziły zgody na wyjazd. Decyzją przełożonych został skierowany do pracy dydaktycznej w Niższym Seminarium Księży Werbistów w Nysie, gdzie od 1957 roku uczył biologii. Od początku i tak przez 48 lat pracował jako rekolekcjonista i misjonarz ludowy. Prowadził także rekolekcje dla kapłanów, kleryków i sióstr zakonnych. W 1963 roku decyzją przełożonych podjął studia z teologii pastoralnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, obronił licencjat i w 1965 roku został skierowany do Bytomia jako misjonarz ludowy. W 1998 roku, na czas emerytury, skierowano go do Rybnika. Pomagał też duszpastersko w [[Parafia św. Michała Archanioła w Skrzyszowie|parafii św. Michała Archanioła w Skrzyszowie]]. W 2006 roku zamieszkał na probostwie w Skrzyszowie, pomagając w pracy duszpasterskiej ówczesnemu proboszczowi parafii, a swojemu bratankowi, [[Tatarczyk Witold|ks. Witoldowi Tatarczykowi]].
+Urodził się 28 stycznia 1931 w Wodzisławiu Śląskim w rodzinie Ludwika i Marianny, mieszkających w Mszannej. Miał siedmioro rodzeństwa: dwie siostry i pięciu braci. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Wodzisławiu Śląskim. Rodzina przeprowadziła się do domu rodzinnego w Jedłowniku, gdyż ich dom w czasie wojny uległ zniszczeniu. Po zakończeniu II wojny światowej uczył się w gimnazjum w Rybniku. 4 września 1949 wstąpił do nowicjatu [[Werbiści|Zgromadzenia Słowa Bożego (Księża Werbiści)]] Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie, rozpoczynając studia filozoficzno-teologiczne. Pierwsze śluby zakonne złożył 8 września 1951. Święcenia kapłańskie przyjął 19 sierpnia 1956 z rąk ks. bpa Mariana Jankowskiego. Miał wyjechać na misje do Argentyny, ale ówczesne władze PRL nie wyraziły zgody na wyjazd. Decyzją przełożonych został skierowany do pracy dydaktycznej w Niższym Seminarium Księży Werbistów w Nysie, gdzie od 1957 roku uczył biologii. Od początku i tak przez 48 lat pracował jako rekolekcjonista i misjonarz ludowy. Prowadził także rekolekcje dla kapłanów, kleryków i sióstr zakonnych. W 1963 roku decyzją przełożonych podjął studia z teologii pastoralnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, obronił licencjat i w 1965 roku został skierowany do Bytomia jako misjonarz ludowy. W 1998 roku, na czas emerytury, skierowano go do Rybnika. Pomagał też duszpastersko w [[Parafia św. Michała Archanioła w Skrzyszowie|parafii św. Michała Archanioła w Skrzyszowie]]. W 2006 roku zamieszkał na probostwie w Skrzyszowie, pomagając w pracy duszpasterskiej ówczesnemu proboszczowi parafii, a swojemu bratankowi, [[Tatarczyk Witold|ks. Witoldowi Tatarczykowi]]. Przez 16 lat pisał artykuły do miesięcznika „Misjonarz”, wydał dwie książki - o św. Józefie oraz '' Odejścia i powroty do Boga''. Był także autorem tekstów pieśni kościelnych oraz licznych wierszy.
-Przez 16 lat pisał artykuły do miesięcznika „Misjonarz”, wydał dwie książki - o św. Józefie oraz '' Odejścia i powroty do Boga''. Był także autorem tekstów pieśni kościelnych oraz licznych wierszy.
 Zmarł 8 sierpnia 2022 w Skrzyszowie. Pogrzeb odbył się 11 sierpnia 2022 w kościele pw. św. Michała Archanioła w Skrzyszowie. Spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Jedłowniku.