Szymbor Wilhelm

Z e-ncyklopedia

Szymbor Wilhelm CM (1879-1949), rektor Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie

Urodził się 16 października 1879 w Niwce (obecnie dzielnica Sosnowca). Był synem Antoniego Szymbora i Teresy z d. Teller (Tiller). W 1893 roku ukończył szkołę podstawową w Mysłowicach i rozpoczął naukę w Małym Seminarium Duchownym Księży Misjonarzy na Kleparzu w Krakowie, gdzie wstąpił do Zgromadzenia w 1896 roku. 1 listopada 1898 złożył śluby wieczyste. Święcenia kapłańskie przyjął 5 lipca 1903. Po święceniach przebywał na Kleparzu, następnie w 1908 roku rozpoczął organizowanie rekolekcji dla różnych stanów, pełniąc równocześnie funkcję dyrektora Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie Nowej Wsi Narodowej (1908-1911). Następnie został dyrektorem grupy misyjnej na Kleparzu. W latach 1912-1914 pracował wśród uchodźców w Niemczech, Danii i Szwecji, a w czasie wojny należał do Książęcego Komitetu Pomocy w Krakowie, którego celem było wspieranie osób dotkniętych klęską wojny. Po wojnie był redaktorem pisma Roczniki obydwu Zgromadzeń św. Wincentego a' Paulo. W latach 1922-1928 pracował we Francji w Polskiej Misji Katolickiej prowadzonej przez Zgromadzenie Księży Misjonarzy. Stamtąd w 1929 roku udał się do Brazylii w celu przeprowadzenia misji w parafiach prowadzonych przez polskich Misjonarzy i w ośrodkach duszpasterstwa polonijnego. W 1931 roku ks. Szymbor wrócił do Polski i objął obowiązki superiora domu księży na Stradomiu. Jednocześnie wykładał teologię pastoralną i homiletykę i głosił konferencje dla chorych w Polskim Radiu. Był także po raz drugi redaktorem pisma Roczniki obydwu Zgromadzeń św. Wincentego a' Paulo. W latach 1935-1939 pełnił funkcję rektora Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie.

W czasie wojny przebywał w Krakowie do 1944 roku wykładając tajnie homiletykę i teologię pastoralną u księży salwatorianów na Zakrzówku. Następnie został aresztowany. Przebywał w więzieniu na Montelupich w Krakowie i obozach koncentracyjnych: Flossenburg, Mulsen koło Zwickau i Dachau. Po wojnie zamieszkał w Paryżu (do 1946 roku), następnie został superiorem domu Księży Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie, gdzie zmarł 9 grudnia 1949.

Bibliografia

H. Olszar, Rektorzy Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w latach 1924–2004, [w:] Wyższe Śląskie Seminarium Duchowne 1924–2004, red. J. Kupny, Katowice 2004, s. 104-107; H. Olszar, Szymbor Wilhelm (nekrolog), WA 1993, nr 6, s. 312-317; S. ]anaczek, Szymbor Wilhelm (1819-1949), misjonarz, redaktor, historyk zgromadzenia misjonarzy, SPTK t. 7, red. L. Grzebień, Warszawa 1983, s. 272-276; Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce (1651-2000). Dzieje, red. S. Rospond, t. 1, Kraków 2001, s. 304-305; Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce (1651-2000). Biografie, red. J. Dukała, t. 2/1, Kraków 2001, s. 484-490; F. Żebrok, Dzieje Śląskiego Seminarium Duchownego, NPrz 1975, t. 44, s. 108-116; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 375.