Szurlej Jan

Szurlej Jan (1914-1982)

Urodził się 15 października 1914 w Słobodzie Konkolnickiej (powiat Rohatyn). Wykształcenie średnie otrzymał w latach 1927–1935 w VI Gimnazjum Klasycznym im. St. Staszica we Lwowie. Studia teologiczne kontynuował na uniwersytecie Jana Kazimierza, od 1935 roku do rozwiązania przez władze sowieckie wydziału teologicznego w wrześniu 1939 roku. Razem z 2 innymi klerykami otrzymał potajemnie 29 czerwca 1940 święcenia kapłańskie z rąk bpa E. Baziaka w kaplicy św. Józefa w Katedrze obrządku łacińskiego we Lwowie. W międzyczasie terytorium archidiecezji znalazło się pod niemiecką okupacją. Wtedy po święceniach pracował w duszpasterstwie w warunkach okupacji jako wikariusz od września 1940 roku do grudnia 1943 roku w Konkolnikach, potem do 1946 roku we Lwowie. Tu był kapelanem od lutego do grudnia 1944 roku u sióstr karmelitanek i od stycznia do grudnia 1945 roku sióstr felicjanek. Od stycznia do kwietnia 1946 roku był wikariuszem w kościele św. Anny (na ul. Gródeckiej). Równocześnie od 1943 roku do 1945 roku był kapelanem szpitala. W czasie pracy duszpasterskiej, szczególnie w Konkolnikach współpracował z AK gdzie organizował samoobronę parafian przed napadami bojówek UPA. W lipcu 1946 roku wyjechał ze Lwowa.

Po przybyciu do Katowic zgłosił się do duszpasterstwa tej diecezji. W tym samym roku został od 12 października w Katowicach kapelanem szpitala nr 4 na ul. Francuskiej i katechetą w męskiej szkole zawodowej. W szkole pracował do 1949 roku, a w szpitalu do 1958 roku. W latach 1960–1977 wykładał teologię moralną w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Jako wykładowca teologii moralnej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie szczególnie imponował klerykom swoją wiedzą, prawością i skromnością. Ilustracja ostatniej jest fragment listu księdza z 13 lutego 1971 do biskupa Mariana Rechowicza: „...przy tej okazji bardzo proszę uprzejmie księdza biskupa, aby raczył mnie nie tytułować kanonikiem, dyrektorem czy doktorem. Sufficit Sacerdos. I proszę darować mi tę prośbę”. Po śmierci ks. dr M. Rękasa, z mandatu Prymasa Polski od maja 1964 roku został Sekretarzem Krajowej Centrali Apostolstwa Chorych w Polsce mającej swoją siedzibę w Katowicach. Funkcję tą pełnił do swojej śmierci. Zmarł 30 grudnia 1982 nagle w drodze na Mszę św. w katedrze katowickiej. Spoczął pierwotnie w Katowicach na ul. Francuskiej. Później trumna została przeniesiona do grobowca rodzinnego na cmentarzu w Kłodzku.

Bibliografia

J. Krętosz, Duchowieństwo Archidiecezji Lwowskiej na terenie Diecezji Katowickiej po 1945 r. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 37,2 (2004), s. 203-219; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 150; J. Mandziuk, Szurlej Jan Kanty (hasło), w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 421-422.