Sztajer Roman

Sztajer Roman (1909–1988)

Urodził się 7 września 1909 w Borysławiu, święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1934 z rąk abpa B. Twardowskiego we Lwowie. Od 1938 roku pracował w Ostrowczyku k. Trembowli. Mimo iż wierni w większości, poza kilkoma osobami w starszym wieku i z polsko-ukraińskich rodzin mieszanych, opuścili parafię, proboszcz zdeterminowany na pozostanie w miejscu nie decydował się na wyjazd. Znosił cierpliwie szykany nowych władz. Po zamknięciu kościoła przeniósł się do Trembowli na tamtejszą plebanię, licząc, że w atmosferze miasta w większym skupisku można będzie pozostać w miejscu. Nie widząc szans na przetrwanie, poprosił abpa o zgodę na wyjazd do Polski, co ostatecznie zrobił wiosną 1945 roku.

Zgłosiwszy się do pracy w duszpasterstwie w diecezji katowickiej, został mianowany 1 września 1947 najpierw administratorem, potem proboszczem parafii w Jasienicy k. Bielska Białej. Administrator apostolski archidiecezji w Lubaczowie bp Marian Rechowicz odznaczył ks. Sztajera godnością kanonika honorowego Kapituły Lwowskiej obrządku łacińskiego. W parafii na terenie diecezji katowickiej pracował aż do swojego przejścia w 1969 roku w stan spoczynku. Jako emeryt zamieszkał w sąsiedniej Wapienicy. Zmarł 21 listopada 1988 i spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

J. Krętosz, Duchowieństwo archidiecezji lwowskiej na terenie diecezji katowickiej po 1945 r., SSHT 2004, t.37, z.2, s. 211; J. Krętosz, Katowice na drodze exodusu duchowieństwa lwowskiego na "Ziemie Zachodnie" w 1945 r., [w:] Vobis episcopus vobiscum christianus, Księga Jubileuszowa dedykowana Księdzu Arcybiskupowi Damianowi Zimoniowi, Katowice 2004, s. 55.