Szpunar Ignacy: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 20:10, 10 paź 2019

Szpunar Ignacy (1928-2003)

Urodził się 5 kwietnia 1928 w Albigowej k. Łańcuta w rodzinie rolnika Stanisława i Marii z d. Reizer. W latach 1934-1941 uczęszczał do Publicznej Szkoły Powszechnej im. Ks. A. Tyczyńskiego w Albigowej, w której ukończył siedem klas. Potem uczył się w dwuletniej niemieckiej Szkole Handlowej. Następnie w tajnym nauczaniu przerabiał materiał klas gimnazjalnych i zdawał egzaminy przed Państwową Komisją Egzaminacyjną. Od roku szkolnego 1944/45 uczęszczał do Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie, gdzie w 1945 roku zdał tzw. małą maturę, a w 1947 roku – egzamin dojrzałości. W tym samym roku zgłosił się do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święceń kapłańskich udzielił mu 22 czerwca 1952 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach bp J. Bieniek.

Po zastępstwach w Bujakowie (15 lipca – 7 sierpnia) i Łaziskach Górnych (8–31 sierpnia) był w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach - Załężu. Stamtąd dojeżdżał z pomocą duszpasterską do różnych parafii. W czasie wakacji 1953 roku był na zastępstwach w Boronowie, Radoszowach i Łaziskach Średnich. Następnie był wikariuszem w parafii św. Józefa w Chorzowie (1 IX 1953–2 IX 1956), św. Michała Archanioła w Suchej Górze (3 IX 1956–29 VIII 1957), św. Klemensa w Ustroniu (30 VIII 1957–19 VIII 1962; obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Był tam też katechetą w Technikum Mechaniczno - Kuźniczym.

Od 31 sierpnia 1962 duszpasterzował w parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Rudzicy (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), najpierw jako administrator, a od 13 sierpnia 1966 jako proboszcz. Ostatnią jego placówką duszpasterską była parafia św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich, gdzie od 16 sierpnia 1971 był wikariuszem ekonomem, a od 3 października tegoż roku proboszczem. Postarał się tam o wybudowanie domu katechetycznego. W pracach I Synodu Diecezji Katowickiej należał do Komisji Doktrynalnej - Podkomisja Socjologiczna. Pełnił też urząd wicedziekana. Był również spowiednikiem zwyczajnym sióstr służebniczek.

W 1991 roku poprosił, ze względu na stan zdrowia, o przeniesienie na rentę. Cierpiał na chorobę wzroku i układu krążenia. Bp przychylił się do jego prośby i z dniem 24 sierpnia 1991 zwolnił go z urzędu proboszcza. Zamieszkał w rodzinnej Albigowej. Pamiętał jednak o archidiecezji katowickiej, co miesiąc odprawiał w jej intencji Mszę św. Zmarł 3 czerwca 2003 w Albigowej i tam został pochowany. W pogrzebie uczestniczyła liczna delegacja parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich i z Rudzicy.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Ignacego Szpunara; Schematyzm (1953-2001); J. Pawliczek, Nekrolog, WA 2003, nr 11, s. 674-675.

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 Po zastępstwach w [[Parafia św. Mikołaja w Bujakowie|Bujakowie]] (15 lipca – 7 sierpnia) i [[Parafia Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych|Łaziskach Górnych]] (8–31 sierpnia) był w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach - Załężu. Stamtąd dojeżdżał z pomocą duszpasterską do różnych parafii. W czasie wakacji 1953 roku był na zastępstwach w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Boronowie|Boronowie]], [[Parafia św. Jacka w Radoszowach|Radoszowach]] i [[Parafia Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Łaziskach Średnich|Łaziskach Średnich]]. Następnie był wikariuszem w [[Parafia św. Józefa w Chorzowie|parafii św. Józefa w Chorzowie]] (1 IX 1953–2 IX 1956), [[Parafia św. Michała Archanioła w Suchej Górze|św. Michała Archanioła w Suchej Górze]] (3 IX 1956–29 VIII 1957), [[Parafia św. Klemensa w Ustroniu|św. Klemensa w Ustroniu]] (30 VIII 1957–19 VIII 1962; obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]). Był tam też katechetą w Technikum Mechaniczno - Kuźniczym.
-Od 31 sierpnia 1962 duszpasterzował w parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Rudzicy (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), najpierw jako administrator, a od 13 sierpnia 1966 jako proboszcz. Ostatnią jego placówką duszpasterską była [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich|parafia św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich]], gdzie od 16 sierpnia 1971 był wikariuszem ekonomem, a od 3 października tegoż roku proboszczem. Postarał się tam o wybudowanie domu katechetycznego. W pracach [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] należał do Komisji Doktrynalnej - Podkomisja Socjologiczna. Pełnił też urząd wicedziekana. Był również spowiednikiem zwyczajnym [[Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny|ss. służebniczek]].
+Od 31 sierpnia 1962 duszpasterzował w parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Rudzicy (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), najpierw jako administrator, a od 13 sierpnia 1966 jako proboszcz. Ostatnią jego placówką duszpasterską była [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich|parafia św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich]], gdzie od 16 sierpnia 1971 był wikariuszem ekonomem, a od 3 października tegoż roku proboszczem. Postarał się tam o wybudowanie domu katechetycznego. W pracach [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] należał do Komisji Doktrynalnej - Podkomisja Socjologiczna. Pełnił też urząd wicedziekana. Był również spowiednikiem zwyczajnym [[Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny|sióstr służebniczek]].
 W 1991 roku poprosił, ze względu na stan zdrowia, o przeniesienie na rentę. Cierpiał na chorobę wzroku i układu krążenia. Bp przychylił się do jego prośby i z dniem 24 sierpnia 1991 zwolnił go z urzędu proboszcza. Zamieszkał w rodzinnej Albigowej. Pamiętał jednak o [[Archidiecezja Katowicka|archidiecezji katowickiej]], co miesiąc odprawiał w jej intencji Mszę św. Zmarł 3 czerwca 2003 w Albigowej i tam został pochowany. W pogrzebie uczestniczyła liczna delegacja parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich i z Rudzicy.