Szpital w Głuchołazach

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 21:08, 20 lut 2022 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Pierwsza źródłowa wiadomość o szpitalu (hospicjum) św. Krzyża w Głuchołazach (Ziegenhals) pojawia się w 1537 roku, kiedy to Gottfried Adelsbach von Niklasdorf przeznaczył ze swoich gruntów 2 m kw. czynszu na rzecz szpitala. W aktach miejskich odnotowano wiele legatów, większych i mniejszych na rzecz szpitala. Spotykamy się także z pieniędzmi, będącymi karami za jakieś przewinienia w mieście. W świetle wizytacji z 1651 roku wynika, że szpital powstał, jako wynik darowizn, jałmużn i był przeznaczony dla 11 biedaków. Miasto dawało szpitalowi 10 wiązek drewna. Szpitalem kierowali dwaj nadzorcy. Szpitalnicy mieli wolne mieszkanie, ale musieli pracą ręczną dorabiać na utrzymanie. Szpital posiadał kawałek lasu oraz 3 zagony pola pochodzących z fundacji Marii von Gilgenheim. Zarząd przytułku spoczywał w rękach proboszcza i magistratu, podporządkowany Komisji Szpitalnej w Nysie i wikariatowi generalnemu we Wrocławiu. W 1784 roku posiadał 3600 talarów kapitału. W 1792 roku nazywano go szpitalem św. Barbary. W czasach nowszych kierownictwo szpitala objęły siostry boromeuszki.

Bibliografia

P. Kutzer, Kirchengeschichte von Ziegenhals, Ziegenhals 1932.