Szpital Sióstr Boromeuszek w Chorzowie Batorym: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Szpital w Hajdukach Wielkich (Bismarckhütte; od 1939 roku Chorzów Batory) powstał w 1895 roku, a jego założycielem była działająca od 1873 roku Bismarckhütte (Huta „Bismarcka”; od 1933r. Huta „Batory”). Początkowo był to szpital hutniczy, w którym opiekę nad chorymi pełniło czterech pielęgniarzy. Trzech z nich zostało wcielonych do wojska, dlatego do pomocy wezwano siostry Diakonistki. Oprócz nich pracę rozpoczęło kilka pielęgniarek; pomocą służyły także żony personelu lekarskiego. W 1919 roku opiekę nad szpitalem przejęły Siostry Boromeuszki, które zamieszkały w wybudowanym obok szpitala ambulatorium. 30 kwietnia 1925 roku Wikariusz Generalny ks. Bromboszcz wydał pozwolenie na erygowanie w szpitalu kaplicy oraz na przechowywanie w niej Najświętszego Sakramentu. 6 października 1928 roku wydano zgodę na założenie drogi krzyżowej w kaplicy szpitalnej. Do 1939 w szpitalu przebywało pięćdziesięciu mężczyzn. Siostry utrzymywane były przez Przemysłową Kasę Chorych. W latach 1920-1939 ilość sióstr zwiększyła się o sześć, a w roku 1961 w Chorzowie Batorym pracowało dziesięć sióstr. W 1942 roku siostry przeprowadziły się do willi hutniczej na drugą stronę ulicy. Ambulatorium przekształcono na biura, fizykoterapię i laboratorium analityczne. 4 sierpnia 1945r. odnowiony został akt erekcyjny placówki klasztornej w szpitalu. W 1957 roku, wracając od chorego zmarł nagle dyrektor szpitala dr Aureliusz Galocz. Pochowany został na miejscowym cmentarzu. Funkcję dyrektora placówki przejął po nim dr Fójcik. W roku założenia kroniki sióstr boromeuszek z Chorzowa Batorego (1961) szpital nosił nazwę Szpitala Miejskiego nr 4. Od 1962 do śmierci w 1978 roku dyrektorem był dr Zygmunt Osiecki. Obecnie w budynku dawnego szpitala znajduje się Zakład Opiekuńczo-Leczniczy „AMICUS”, a w willi zajmowanej wówczas przez siostry funkcjonuje chorzowskie Hospicjum. | Szpital w Hajdukach Wielkich (Bismarckhütte; od 1939 roku Chorzów Batory) powstał w 1895 roku, a jego założycielem była działająca od 1873 roku Bismarckhütte (Huta „Bismarcka”; od 1933r. Huta „Batory”). Początkowo był to szpital hutniczy, w którym opiekę nad chorymi pełniło czterech pielęgniarzy. Trzech z nich zostało wcielonych do wojska, dlatego do pomocy wezwano siostry Diakonistki. Oprócz nich pracę rozpoczęło kilka pielęgniarek; pomocą służyły także żony personelu lekarskiego. W 1919 roku opiekę nad szpitalem przejęły Siostry Boromeuszki, które zamieszkały w wybudowanym obok szpitala ambulatorium. 30 kwietnia 1925 roku Wikariusz Generalny ks. Bromboszcz wydał pozwolenie na erygowanie w szpitalu kaplicy oraz na przechowywanie w niej Najświętszego Sakramentu. 6 października 1928 roku wydano zgodę na założenie drogi krzyżowej w kaplicy szpitalnej. Do 1939 w szpitalu przebywało pięćdziesięciu mężczyzn. Siostry utrzymywane były przez Przemysłową Kasę Chorych. W latach 1920-1939 ilość sióstr zwiększyła się o sześć, a w roku 1961 w Chorzowie Batorym pracowało dziesięć sióstr. W 1942 roku siostry przeprowadziły się do willi hutniczej na drugą stronę ulicy. Ambulatorium przekształcono na biura, fizykoterapię i laboratorium analityczne. 4 sierpnia 1945r. odnowiony został akt erekcyjny placówki klasztornej w szpitalu. W 1957 roku, wracając od chorego zmarł nagle dyrektor szpitala dr Aureliusz Galocz. Pochowany został na miejscowym cmentarzu. Funkcję dyrektora placówki przejął po nim dr Fójcik. W roku założenia kroniki sióstr boromeuszek z Chorzowa Batorego (1961) szpital nosił nazwę Szpitala Miejskiego nr 4. Od 1962 do śmierci w 1978 roku dyrektorem był dr Zygmunt Osiecki. Obecnie w budynku dawnego szpitala znajduje się Zakład Opiekuńczo-Leczniczy „AMICUS”, a w willi zajmowanej wówczas przez siostry funkcjonuje chorzowskie Hospicjum. | ||
*Siostry Boromeuszki mieszkające w domu zakonnym w Bismarckhütte (w nawiasie podano lata spędzone w Bismarckhütte): | |||
s. Hildegard Brinschwitz (1989-1917) | s. Hildegard Brinschwitz (1989-1917) | ||
Linia 98: | Linia 98: | ||
Siostry pracujące w szpitalu: | *Siostry pracujące w szpitalu: | ||
s. Zuzanna Modrzyk /pierwsza przełożona/ | *s. Zuzanna Modrzyk /pierwsza przełożona/ | ||
s. Almachia Tytko (1920-1932) | s. Almachia Tytko (1920-1932) |
Wersja z 18:23, 26 sty 2012
Szpital Sióstr Boromeuszek w Chorzowie Batorym (Hajdukach Wielkich)
Szpital w Hajdukach Wielkich (Bismarckhütte; od 1939 roku Chorzów Batory) powstał w 1895 roku, a jego założycielem była działająca od 1873 roku Bismarckhütte (Huta „Bismarcka”; od 1933r. Huta „Batory”). Początkowo był to szpital hutniczy, w którym opiekę nad chorymi pełniło czterech pielęgniarzy. Trzech z nich zostało wcielonych do wojska, dlatego do pomocy wezwano siostry Diakonistki. Oprócz nich pracę rozpoczęło kilka pielęgniarek; pomocą służyły także żony personelu lekarskiego. W 1919 roku opiekę nad szpitalem przejęły Siostry Boromeuszki, które zamieszkały w wybudowanym obok szpitala ambulatorium. 30 kwietnia 1925 roku Wikariusz Generalny ks. Bromboszcz wydał pozwolenie na erygowanie w szpitalu kaplicy oraz na przechowywanie w niej Najświętszego Sakramentu. 6 października 1928 roku wydano zgodę na założenie drogi krzyżowej w kaplicy szpitalnej. Do 1939 w szpitalu przebywało pięćdziesięciu mężczyzn. Siostry utrzymywane były przez Przemysłową Kasę Chorych. W latach 1920-1939 ilość sióstr zwiększyła się o sześć, a w roku 1961 w Chorzowie Batorym pracowało dziesięć sióstr. W 1942 roku siostry przeprowadziły się do willi hutniczej na drugą stronę ulicy. Ambulatorium przekształcono na biura, fizykoterapię i laboratorium analityczne. 4 sierpnia 1945r. odnowiony został akt erekcyjny placówki klasztornej w szpitalu. W 1957 roku, wracając od chorego zmarł nagle dyrektor szpitala dr Aureliusz Galocz. Pochowany został na miejscowym cmentarzu. Funkcję dyrektora placówki przejął po nim dr Fójcik. W roku założenia kroniki sióstr boromeuszek z Chorzowa Batorego (1961) szpital nosił nazwę Szpitala Miejskiego nr 4. Od 1962 do śmierci w 1978 roku dyrektorem był dr Zygmunt Osiecki. Obecnie w budynku dawnego szpitala znajduje się Zakład Opiekuńczo-Leczniczy „AMICUS”, a w willi zajmowanej wówczas przez siostry funkcjonuje chorzowskie Hospicjum.
- Siostry Boromeuszki mieszkające w domu zakonnym w Bismarckhütte (w nawiasie podano lata spędzone w Bismarckhütte):
s. Hildegard Brinschwitz (1989-1917)
s. Kaja Marsollek (1897-1900)
s. Sophia Lewandowski
s. Desideria Brinschwitz
s. Engratia Pӓtzold (1917-1920)
s. Heliodora Kowalski (1912)
s. Amata Iwan (1907-1917)
s. Akaria Pientka
s. Leopolda Mainka
s. Gervasia Goiny
s. Protasia Luxa (1902-1910)
s. Stanislawa Bonzkowitz
s. Erwina Wrobel
s. Benitia Materlik
s. Praxedis Hauptmann (1905-1907)
s. Laurina Soschnik
s. Klaudina Schwarzer (?-1912)
s. Zoe Kozok
s. Fabiola Lilge
s. Agnesia Schneider (1920-1923)
s. Maxima [Z]ajonz
s. Silvestra Heidenreich (1919-1921)
s. Agnes Lisson
s. Daniela Hanslik
s. Silvana Wrobel (1911-1914)
s. Lucilla Adelt (1911)
s. Davina Kroll (1911-1912)
s. Frieda Goliasch
s. Emerita Lubosch
s. Ambrosina Wladasch
s. Osmunda [Brinsa]
s. Isentrudis Gulich
s. Azaria Sajonz
s. Silissa Olawski (1915)
s. Anicja Schwarzer
s. Vigilia Majcher
s. Aleydis Deszczka
s. Stilita Piwowar
s. Ewalda Gross (1919-1928)
s. Gerwina Knauer
s. Konstantina Żurek
s. Flora Christen
s. Felicia Gollasch
s. Paula Rollnik (1915-1932)
s. Manuela Abrahamczyk
s. Canisia Tytko
- Siostry pracujące w szpitalu:
- s. Zuzanna Modrzyk /pierwsza przełożona/
s. Almachia Tytko (1920-1932)
s. Laudolina Zimmermann
s. Klotylda Matejczyk /przełożona/
s. Leoncja Sekula
s. Cyryla Himmel /przełożona/ (1920-1935)
s. Azaria Zając / przełożona/
s. Febronia Blochel (1929-1937)
s. Romana Włosek /przełożona/ (1937-1945)
s. Salwia Skrzypiec
s. Kordelia Luksa /przełożona/
s. Kanizja Tytko
s. Zacharia Lukasek (1935-1937)
s. Salwatora Macha (1935-1937)
s. Filomena Rudowicz
s. Loretta Markiefka
s. Agnela Gürlich
s. Gedeona Hencel
s. Fereria Zojek
s. Oktawia Latusek
s. Urszula Kubica
s. Floria Kazimiera Majewska /przełożona/
s. Tadea Stanisława Wasiak /przełożona/
s. Renata Teresa Jezela
s. Elżbieta Arona Pierończyk
s. Anania Marianna Nęcka (1932-1969)
s. Brunona Zofia Slany (1933-1969)
s. Ludmiła Helena Wysocka
s. Ermelinda Klimek (1937-1977)
s. Helena Aniela Misiacz
s. Faustyna Gertruda Górecka
s. Edwarda Kowalska (1939-1944)
s. Elizea Kempna (1933-1939)
s. Emerencja Werdin (1934-1935)
s. Fulgencja Kloch (1937-1942)
s. Juwencja Bogocz (1929-1930)
s. Krystyna Ferdyn (1930-1933)
s. Respicja Subecka (1937-1944)
s. Rustycja Jokiel (1935-1936)
s. Tarzycja Jurek (1936-1939)
s. Tyburcja Karpińska (1934-1939)
s. Weronika Łytkowska (1932-1940)
Bibliografia
Loch. A., Szendzielorz G., Kartki z dziejów Huty „Batory”, Stalinogród 1956, s. 26-28; O hajduckich boromeuszkach cz. I, oprac. Kurek J., „Hajduczanin” 2002 nr 10, s. 15; O hajduckich boromeuszkach cz. II, oprac. Kurek J., „Hajduczanin” 2002 nr 11, s. 11; O hajduckich boromeuszkach cz. III, oprac. Kurek J., „Hajduczanin” 2002 nr 12, s. 10; O hajduckich boromeuszkach cz. IV, oprac. Kurek J., „Hajduczanin” 2003 nr 1, s. 12; Z archiwum Czytelników. O hajduckich boromeuszkach, oprac. Marcisz M., „Hajduczanin” 2003 nr 5, s. 15; „Autobiografia” Matki Pauli Rolnik – hajduckiej Boromeuszki cz. V, oprac. Kurek J., „Hajduczanin” 2003 nr 7, s. 6; „Autobiografia” Matki Pauli Rolnik – hajduckiej Boromeuszki cz. VIII, oprac. Kurek J., „Hajduczanin” 2003 nr 10, s. 6; Kurek J., Refleksje po opublikowaniu fragmentów „Autobiografii” Matki Pauli Rolnik haj-duckiej Boromeuszki (cz. I), „Hajduczanin” 2003 nr 12, s. 6; Marcisz M., Doktor, „Hajduczanin” 2002 nr 3, s. 12; Bańczyk N., Hajduckie Boromeuszki. Wprowadzenie do zagadnienia [w:] U przemysłowych źródeł kultury. Z dziejów Chorzowa i Górnego Śląska w XIX i XX wieku, red. Kurek J., Chorzów 2004.