Szczypa Roman: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(uzupełnienie - kategoria i data śmierci) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Szczypa Roman OFM (1908-1987), imię zakonne Walenty, brat zakonny== | ==Szczypa Roman OFM (1908-1987), imię zakonne Walenty, brat zakonny== | ||
Urodził się 2 lutego 1908 w Siemianowicach Śląskich. Habit [[Trzeci Zakon Franciszkański|III Zakonu]] przyjął 17 października 1934 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Nowicjat rozpoczął 1 maja 1937 w Panewnikach. Profesję czasową złożył 2 maja 1938 na ręce ministra prowincjalnego [[Gabor Franciszek|o. Augustyna Gabora]] w Panewnikach. Profesję wieczystą złożył 30 stycznia 1947 również w Panewnikach na ręce [[Glensk Jerzy|o. Innocentego Glenska]], gwardiana panewnickiego. Po nowicjacie został skierowany do Jarocina, gdzie budowano nowy klasztor i niższe seminarium. Tam zastała go wojna. W czasie wojny pracował w firmie niemieckiej w Jarocinie. Po wojnie w latach 1953-1954 był przez władze komunistyczne więziony w Gdańsku i Sztumie przez 18 miesięcy. Należał do klasztoru w Panewnikach aż do swojej śmierci. Był z wykształcenia czeladnikiem ślusarskim, ale zajmował się pracami związanym z elektrycznością. Zmarł września 1987 w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Katowicach-Ligocie. Pogrzeb odbył się w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|panewnickiej Bazylice OO. Franciszkanów]]. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]]. | Urodził się 2 lutego 1908 w Siemianowicach Śląskich. Habit [[Trzeci Zakon Franciszkański|III Zakonu]] przyjął 17 października 1934 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Nowicjat rozpoczął 1 maja 1937 w Panewnikach. Profesję czasową złożył 2 maja 1938 na ręce ministra prowincjalnego [[Gabor Franciszek|o. Augustyna Gabora]] w Panewnikach. Profesję wieczystą złożył 30 stycznia 1947 również w Panewnikach na ręce [[Glensk Jerzy|o. Innocentego Glenska]], gwardiana panewnickiego. Po nowicjacie został skierowany do Jarocina, gdzie budowano nowy klasztor i niższe seminarium. Tam zastała go wojna. W czasie wojny pracował w firmie niemieckiej w Jarocinie. Po wojnie w latach 1953-1954 był przez władze komunistyczne więziony w Gdańsku i Sztumie przez 18 miesięcy. Należał do klasztoru w Panewnikach aż do swojej śmierci. Był z wykształcenia czeladnikiem ślusarskim, ale zajmował się pracami związanym z elektrycznością. Zmarł 3 września 1987 w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Katowicach-Ligocie. Pogrzeb odbył się w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|panewnickiej Bazylice OO. Franciszkanów]]. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]]. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Linia 10: | Linia 10: | ||
[[Kategoria:Zakonnicy]] | [[Kategoria:Zakonnicy]] | ||
[[Kategoria:Franciszkanie]] | [[Kategoria:Franciszkanie]] | ||
[[Kategoria:Represjonowani]] |
Aktualna wersja na dzień 23:26, 27 lip 2017
Szczypa Roman OFM (1908-1987), imię zakonne Walenty, brat zakonny
Urodził się 2 lutego 1908 w Siemianowicach Śląskich. Habit III Zakonu przyjął 17 października 1934 w Panewnikach. Nowicjat rozpoczął 1 maja 1937 w Panewnikach. Profesję czasową złożył 2 maja 1938 na ręce ministra prowincjalnego o. Augustyna Gabora w Panewnikach. Profesję wieczystą złożył 30 stycznia 1947 również w Panewnikach na ręce o. Innocentego Glenska, gwardiana panewnickiego. Po nowicjacie został skierowany do Jarocina, gdzie budowano nowy klasztor i niższe seminarium. Tam zastała go wojna. W czasie wojny pracował w firmie niemieckiej w Jarocinie. Po wojnie w latach 1953-1954 był przez władze komunistyczne więziony w Gdańsku i Sztumie przez 18 miesięcy. Należał do klasztoru w Panewnikach aż do swojej śmierci. Był z wykształcenia czeladnikiem ślusarskim, ale zajmował się pracami związanym z elektrycznością. Zmarł 3 września 1987 w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Katowicach-Ligocie. Pogrzeb odbył się w panewnickiej Bazylice OO. Franciszkanów. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.
Bibliografia
[1] (dostęp: 6.08.2016).
|