Strzódka Franciszek

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 22:12, 26 lip 2018 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Strzódka Franciszek (1915-2000), proboszcz w Dziećkowicach

dyplom UJ

Urodził się 30 listopada 1915 w Kleszczowie (obecnie parafia św. Jadwigi w Gliwicach-Brzezince) w wielodzietnej rodzinie pracownika kolejowego Augustyna i Katarzyny z d. Grzesik. W 1922 roku rozpoczął naukę w niemieckiej szkole powszechnej w Kleszczowie. W 1927 roku za zgodą rodziców przeniósł się do Polski i rozpoczął dalszą edukację w gimnazjum w Katowicach. W 1928 roku przeniósł się do polskiego Gimnazjum Państwowego im. A. Mickiewicza w Lublińcu i zamieszkał w tamtejszej bursie dla opolan. W międzyczasie, po dojściu w 1933 roku w Niemczech Hitlera do władzy, rodzice zmuszeni byli do przeniesienia się do Polski i zamieszkali w Katowicach-Ligocie, przenosząc syna do Komunalnego Koedukacyjnego Gimnazjum w Rudzie Śląskiej, gdzie 26 maja 1936 zdał egzamin maturalny. 5 czerwca 1936 wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po napaści Niemiec na Polskę, otrzymawszy, podobnie jak inni klerycy, pismo polecające od bpa Adamskiego, starał się - niestety bezskutecznie z powodu trudności określenia jego polskiego obywatelstwa - o przyjęcie do Seminarium Duchownego w Widnawie. W tej sytuacji rozpoczął pracę na kolei najpierw w Gliwicach, potem w Katowicach. Mimo życzliwości przełożonych, 1 października 1940 został wcielony do Wehrmachtu. Wraz z wojskiem niemieckim stacjonował w Normandii, wiosną 1941 roku został skierowany na front wschodni. 3 września 1941 wrócił do domu. Ponownie skierowany na front wschodni, 3 sierpnia 1943 zachorował na malarię. Ranny, leczony był kolejno w szpitalach w Pradze, Czeskich Budziejowicach i w Tarnowskich Górach. Później skierowano go z powrotem na front pod Berlinem. Ostatecznie w 1945 roku dostał się do niewoli amerykańskiej.

Od października 1945 roku został klerykiem powstałego w tym roku Polskiego Seminarium Duchownego w Paryżu. Tam po studiach w Instytucie Katolickim przyjął w 29 października 1947 święcenia kapłańskie z rąk bp Gay`a z Guadalupe w Meksyku. Przełożeni seminaryjni pragnęli wysłać go na dalsze studia do Rzymu. Na własne żądanie, ale i na polecenie bpa Adamskiego wrócił 9 listopada 1947 do diecezji. Następnie pracował w charakterze wikariusza w parafiach: Narodzenia NMP w Pszowie – od 25 listopada 1947, św. Józefa w Rudzie Śląskiej – od 5 maja 1949, Nawiedzenia NMP w Brzezince – od 15 lutego do 3 grudnia 1952 oraz krótko był wikariuszem substytutem w parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach . W okresie: 4 grudnia 1952 - 1955 roku był kapelanem szpitala nr 1 w Katowicach-Bogucicach, następnie od 22 marca 1955 do 28 kwietnia 1957 był kapelanem sióstr wizytek w Siemianowicach Śląskich i od 5 stycznia 1957 katechetą w tamtejszym liceum ogólnokształcącym. W czasie, kiedy był referentem duszpasterskim kurii diecezjalnej w Katowicach (1955 rok), prowadził kursy katechetyczne dla katechetów. Z funkcji tej zrezygnował 15 listopada 1955 jako wyraz protestu przeciw używaniu referatu do celów politycznych. Od 29 kwietnia 1957 został administratorem, a od 1958 roku proboszczem parafii Wszystkich Świętych w Dziećkowicach. W parafii tej duszpasterzował przez 20 lat.

Postarał się o utworzenie samodzielnego duszpasterstwa w Kosztowach. Dostosował kościół do norm posoborowych. W związku z problemami zdrowotnymi zwrócił się do biskupa katowickiego z prośbą o przejście na emeryturę i 6 czerwca 1977 przeszedł w stan spoczynku. Jako emeryt mieszkał do swojej śmierci w Brzezince. Ks. Strzódka mając doświadczenie z czasów studiów w Paryżu w prowadzeniu bogatej korespondencji międzynarodowej, w okresie stanu wojennego w Polsce w latach 1982-1983 zaangażował się w pracę w Sekretariacie Pomocy Zagranicznej Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski. Jako wolontariusz prowadził korespondencje z petentami z całej Polski zwracającymi się z prośbą o pomoc, odpowiadając na listy z Francji, Niemiec i kierując sprawami przychodzących transportów z darami. Jako emeryt w 1985 roku w zastępstwie chorego proboszcza ks. Gerarda Gnidy , był administratorem parafii NMP Uzdrowienia Chorych w Bojszowach. W uznaniu zasług dla Kościoła w 1995 roku został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej w Katowicach.

Opublikował kilka książek i tomików wierszy, w tym: ... i zostałem księdzem, Brzezinka 1995; Do Twej dążymy kaplicy, Katowice 1996; Na drogach Królestwa Bożego, Brzezinka 1997; Znalazłem drachmę, wiersze zebrane, Brzezinka 1998; Przez lądy i morza, wiersze religijne i okolicznościowe, Brzezinka 1999.

Zmarł 19 sierpnia 2000 w Katowicach, w Domu Księży Emerytów. Jego pogrzeb odbył w Dziećkowicach, gdzie spoczął na tamtejszym cmentarzu.

Bibliografia

AAKat. Akta Personalne, Strzódka Franciszek, AP 979; J. Krętosz, Nekrolog, WA 2000, nr 11, s. 521-523; F. Strzódka, ... i zostałem księdzem, Brzezinka 1955; Dziećkowice, pr. zb. pod red. A. Liskowackiej i R. Broma, Katowice 2005, s. 195, 246-248.