Strzoda Andrzej

Z e-ncyklopedia

Strzoda (Stredonius) Andrzej SJ (1598-1651)

Urodził się w 1598 roku Gliwicach w rodzinie burmistrza Marcina Strzody i Barbary z d. Polednie, siostry jezuity Jerzego Meridies (Polednie); brat Marcina. Brat obu zakonników imieniem Jerzy był pretorem w Kutnej Horze i wielkim przyjacielem jezuitów. Andrzej S. w 1616 roku wstąpił do zakonu jezuitow. Cztery śluby złożył jako profes w 1633 roku. W 1623 roku uczył w gimnazjum przy kolegium św. Klemensa w Pradze, gdzie w latach 1625-1626 studiował teologię.

W 1627 roku został posłany jako misjonarz do Karlsteinu. W 1628 roku powrócił do Jiczyna, gdzie był pierwszym wykładowcą retoryki. W latach 1630-1634 uczył retoryki w Nysie, w 1635 roku był tam ministrem. W 1636 roku został pierwszym kierownikiem filii w Klatovy. W 1642 roku został tam pierwszym rektorem. W 1644 roku został superiorem w Luboszycach. Zmarł 9 sierpnia 1651 w Uszej. Był zdolnym poetą i historykiem. Wydał m.in. Fama posthuma Episcoporum Wratislaviensium, rozprawę De Origine Bohemorum seu Czechorum oraz Fasti gentis Ryzenbergicae seu Schwihoviorum. Część z jego dzieł została wydana przez o. Bogusława Balbinusa .

Bibliografia

R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.