Steinmann Johannes: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Steinmann Johannes (1870-1940), kanonik wrocławski, dyrektor konwiktu== | ==Steinmann Johannes (1870-1940), kanonik wrocławski, dyrektor konwiktu== | ||
Urodził się 19 lutego 1870 w Hanowerze. Wykształcenie otrzymał w kolegium Germanikum w Rzymie. Świecenia kapłańskie przyjął 18 października 1893 . Kard. [[Kopp Georg |Georg Kopp]] doceniając jego zdolności intelektualne i kompetencje urzędnicze sprowadził go z diecezji Hildesheim do Wrocławia. Ks. Steinamnn był sekretarzem bpa Koppa w latach 1894-1904. W 1904 roku został ustanowiony kanonikiem kapituły wrocławskiej. W latach 1904-1920 był dyrektorem konwiktu teologicznego we Wrocławiu, pracował również w sądzie biskupim. Kard. Georg Kopp w 1911 roku przedstawił go jako kandydata do godności kardynalskiej. Po mianowaniu przez kard. | Urodził się 19 lutego 1870 w Hanowerze. Wykształcenie otrzymał w kolegium Germanikum w Rzymie. Świecenia kapłańskie przyjął 18 października 1893. Kard. [[Kopp Georg |Georg Kopp]] doceniając jego zdolności intelektualne i kompetencje urzędnicze sprowadził go z diecezji Hildesheim do Wrocławia. Ks. Steinamnn był sekretarzem bpa Koppa w latach 1894-1904. W 1904 roku został ustanowiony kanonikiem kapituły wrocławskiej. W latach 1904-1920 był dyrektorem konwiktu teologicznego we Wrocławiu, pracował również w sądzie biskupim. Kard. Georg Kopp w 1911 roku przedstawił go jako kandydata do godności kardynalskiej. Po mianowaniu przez kard. [[Bertram Adolf|Adolfa Bertrama]] ks. Alfonsa Blaschke wikariuszem generalnym, ks. Steimnann złożył rezygnacje z wszystkich pełnionych funkcji w diecezji. 22 czerwca 1921 został prepozytem kapituły wrocławskiej oraz otrzymał godność infułata. Po powstaniu niemieckiej ambasady przy Watykanie, został jej konsultorem. W 1938 roku zachorował, zmarł 6 kwietnia 1940 w Brixen. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Handbuch 1912, s. 6; J. Jungnitz, Die Breslauer Germaniker, Breslau 1906, s. 382; K. Engelbert (red.), Geschichte des Breslauer Domkapitels im Rahmen der Diözesangeschichte vom Beginn des 19. Jahrhunderts bis zum Ende des Zweiten Weltkriegs, Hildesheim 1964, s. 138 i nn. | Handbuch 1912, s. 6; J. Jungnitz, Die Breslauer Germaniker, Breslau 1906, s. 382; K. Engelbert (red.), Geschichte des Breslauer Domkapitels im Rahmen der Diözesangeschichte vom Beginn des 19. Jahrhunderts bis zum Ende des Zweiten Weltkriegs, Hildesheim 1964, s. 138 i nn. | ||
[[Kategoria:Biografie - S|Steinmann Johannes]] | [[Kategoria:Biografie - S|Steinmann Johannes]] |
Wersja z 05:21, 10 lis 2009
Steinmann Johannes (1870-1940), kanonik wrocławski, dyrektor konwiktu
Urodził się 19 lutego 1870 w Hanowerze. Wykształcenie otrzymał w kolegium Germanikum w Rzymie. Świecenia kapłańskie przyjął 18 października 1893. Kard. Georg Kopp doceniając jego zdolności intelektualne i kompetencje urzędnicze sprowadził go z diecezji Hildesheim do Wrocławia. Ks. Steinamnn był sekretarzem bpa Koppa w latach 1894-1904. W 1904 roku został ustanowiony kanonikiem kapituły wrocławskiej. W latach 1904-1920 był dyrektorem konwiktu teologicznego we Wrocławiu, pracował również w sądzie biskupim. Kard. Georg Kopp w 1911 roku przedstawił go jako kandydata do godności kardynalskiej. Po mianowaniu przez kard. Adolfa Bertrama ks. Alfonsa Blaschke wikariuszem generalnym, ks. Steimnann złożył rezygnacje z wszystkich pełnionych funkcji w diecezji. 22 czerwca 1921 został prepozytem kapituły wrocławskiej oraz otrzymał godność infułata. Po powstaniu niemieckiej ambasady przy Watykanie, został jej konsultorem. W 1938 roku zachorował, zmarł 6 kwietnia 1940 w Brixen.
Bibliografia
Handbuch 1912, s. 6; J. Jungnitz, Die Breslauer Germaniker, Breslau 1906, s. 382; K. Engelbert (red.), Geschichte des Breslauer Domkapitels im Rahmen der Diözesangeschichte vom Beginn des 19. Jahrhunderts bis zum Ende des Zweiten Weltkriegs, Hildesheim 1964, s. 138 i nn.