Tekst źródłowy strony Specjalny Ośrodek Wychowawczy w Mysłowicach

Budynek Specjalnego Ośrodka Wychowawczego przy ulicy Starokościelnej 8 w Mysłowicach dawniej był Zakładem św. Józefa, w którym [[Boromeuszki|Siostry Miłosierdzia Świętego Karola Boromeusza]] opiekowały się ludźmi chorymi, starszymi, niepełnosprawnymi fizycznie czy umysłowo oraz dziećmi z ubogich rodzin. Ośrodek został zbudowany w latach 1902-1903. Projektantem budowlanym według neogotyckiego stylu był A. Krafczyk. Obiekt ten został wpisany do rejestru zabytków 18 września 2003. W 1863 roku boromeuszki przeniosły się do wybudowanego w rejonie ul. Wałowej już nie istniejącego Szpitala św. Ludwika, gdzie pracowały opiekując się chorymi oraz ubogimi członkami [[Stowarzyszenie Czeladników|Katolickiego Stowarzyszenia Czeladników]]. Do wybuchu I wojny światowej boromeuszki prowadziły w Mysłowicach ochronkę, która była przedszkolem dla dzieci robotników w budynku przy ul. Gwarków. W 1903 roku zbudowano dla boromeuszek nowy gmach przy ul. Starokościelnej. 

Fundatorem powstałego Ośrodka był [[Klaszka Franciszek|ks. Franciszek Klaszka]]. Był to Zakład Św. Józefa, gdzie w ówczesnym czasie siostry opiekowały się ludźmi starszymi, ułomnymi i dziećmi z ubogich rodzin, prowadziły również szkółkę robót ręcznych dla dziewcząt oraz internat. W latach 1951-1990 siostry prowadziły Zakład Wychowawczy „Caritas” dla sierot i dzieci opóźnionych w rozwoju. W 1952 roku Ośrodek zmienił nazwę na Specjalny Ośrodek Wychowawczy. 
==Bibliografia==
Materiały własne autora.

[[Kategoria:Ośrodki opiekuńcze|M]]
[[Kategoria:Mysłowice]]