Skwira Adam: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe, linki, korekta)
 
mNie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
13 grudnia 1981 rozpoczął się strajk okupacyjny w KWK Wujek, w którym Adam Skwira odegrał rolę organizatora i jednego z przywódców strajku (obok Stanisława Płatka, Jerzego Wartaka i Mariana Głucha) oraz członka Komitetu Strajkowego. Po pacyfikacji kopalni, 20 grudnia 1981 został zatrzymany i internowany w Ośrodku Odosobnienia w Katowicach, który mieścił się w areszcie Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej. 27 grudnia został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Katowicach. 9 lutego 1982 sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego skazał Adama Skwirę na 3 lata pozbawienia wolności i 2 lata pozbawienia praw publicznych (innych przywódców strajku skazano: Stanisława Płatka na 4 lata więzienia oraz Mariana Głucha i Jerzego Wartaka na 3 lata więzienia). Został umieszczony w Zakładzie Karnym w Raciborzu, następnie w Strzelcach Opolskich (gdzie uczestniczył w strajku głodowym) i Kłodzku. Został zwolniony 19 czerwca 1983. Dopiero we wrześniu 1983 został zatrudniony w KWK Śląsk.  Został uniewinniony 18 grudnia 1992. W roku 1985 przeszedł na emeryturę. Do roku 1989 cały czas był działaczem tajnych struktur „Solidarności” oraz członkiem komitetu Obywatelskiego i mężem zaufania podczas wyborów czerwcowych.  
13 grudnia 1981 rozpoczął się strajk okupacyjny w KWK Wujek, w którym Adam Skwira odegrał rolę organizatora i jednego z przywódców strajku (obok Stanisława Płatka, Jerzego Wartaka i Mariana Głucha) oraz członka Komitetu Strajkowego. Po pacyfikacji kopalni, 20 grudnia 1981 został zatrzymany i internowany w Ośrodku Odosobnienia w Katowicach, który mieścił się w areszcie Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej. 27 grudnia został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Katowicach. 9 lutego 1982 sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego skazał Adama Skwirę na 3 lata pozbawienia wolności i 2 lata pozbawienia praw publicznych (innych przywódców strajku skazano: Stanisława Płatka na 4 lata więzienia oraz Mariana Głucha i Jerzego Wartaka na 3 lata więzienia). Został umieszczony w Zakładzie Karnym w Raciborzu, następnie w Strzelcach Opolskich (gdzie uczestniczył w strajku głodowym) i Kłodzku. Został zwolniony 19 czerwca 1983. Dopiero we wrześniu 1983 został zatrudniony w KWK Śląsk.  Został uniewinniony 18 grudnia 1992. W roku 1985 przeszedł na emeryturę. Do roku 1989 cały czas był działaczem tajnych struktur „Solidarności” oraz członkiem komitetu Obywatelskiego i mężem zaufania podczas wyborów czerwcowych.  


Po roku 1989 był współorganizatorem corocznych uroczystości ku czci poległych górników z KWK Wujek oraz kolporterem wydawnictw podziemnych. Należał do założycieli Komitetu Budowy Pomnika Górników KWK "Wujek" Poległych 16 grudnia 1981, a następnie był działaczem Społecznego Komitetu Pamięci Górników Poległych 16 grudnia 1981, gdzie w latach 1991 – 2007 był członkiem Komisji Rewizyjnej. Został również współzałożycielem Związku Więźniów Politycznych Okresu Stanu Wojennego. Był oskarżycielem posiłkowym w procesie funkcjonariuszy ZOMO, oskarżonych o masakrę w KWK Wujek. Ostatecznie podpisał się pod apelem o pojednanie wraz z Jerzym Wartekiem i trzema córkami poległych górników .15 grudnia 2006 został odznaczony przez wojewodę śląskiego Tomasza Pietrzykowskiego postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał także od reprezentantów zarządu Społecznego Komitetu Pamięci Górników Poległych 16 grudnia 1981, medal upamiętniający 25-rocznicę pacyfikacji KWK "Wujek". Adam Skwira zmarł 31 grudnia 2007 w Katowicach. Został pochowany na cmentarzu w Katowicach, przy ul. Sienkiewicza.
Po roku 1989 był współorganizatorem corocznych uroczystości ku czci poległych górników z KWK Wujek oraz kolporterem wydawnictw podziemnych. Należał do założycieli Komitetu Budowy Pomnika Górników KWK "Wujek" Poległych 16 grudnia 1981, a następnie był działaczem Społecznego Komitetu Pamięci Górników Poległych 16 grudnia 1981, gdzie w latach 1991 – 2007 był członkiem Komisji Rewizyjnej. Został również współzałożycielem Związku Więźniów Politycznych Okresu Stanu Wojennego. Był oskarżycielem posiłkowym w procesie funkcjonariuszy ZOMO, oskarżonych o masakrę w KWK Wujek. Ostatecznie podpisał się pod apelem o pojednanie wraz z Jerzym Wartekiem i trzema córkami poległych górników. 15 grudnia 2006 został odznaczony przez wojewodę śląskiego Tomasza Pietrzykowskiego postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał także od reprezentantów zarządu Społecznego Komitetu Pamięci Górników Poległych 16 grudnia 1981, medal upamiętniający 25-rocznicę pacyfikacji KWK "Wujek". Adam Skwira zmarł 31 grudnia 2007 w Katowicach. Został pochowany na [[Cmentarz - Katowice ul. Sienkiewicza|cmentarzu w Katowicach, przy ul. Sienkiewicza]].
 
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Źrodła: [http://info.wyborcza.pl], [http://adamskwira.inmemoriam.org]; [http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl].  
Źrodła: [http://info.wyborcza.pl], [http://adamskwira.inmemoriam.org]; [http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl].  

Wersja z 21:27, 17 sty 2013

Adam Skwira (1935-2007), działacz społeczny

Urodził się 1 listopada 1935 w Nagoszynie koło Mielca. Ukończył Państwowe Liceum Korespondencyjne w Bytomiu. W 1955 roku rozpoczął pracę jako górnik w KWK Dębieńsko. W tym samym roku rozpoczął pracę w KWK „Wujek” w Katowicach jako cieśla górniczy w oddziale posadzek płynnych. Koledzy wspominali go jako: „spokojnego, wyważonego, nie wpasowującego do stereotypu radykalnego związkowca. 1 września 1980 rozpoczął się strajk górników w KWK „Wujek”, który trwał do podpisania tzw. „porozumień jastrzębskich” podpisanych 3 września 1980. W wyniku porozumień w kopalni zaczęły powstawać struktury „Solidarności”, w powstawaniu których Adam Skwira miał duży udział. Został członkiem Komisji Robotniczej „Solidarność” w KWK Wujek ,a następnie (od stycznia 1981) członkiem Komisji Zakładowej „Solidarność” KWK Wujek. W 1981 roku był także, 6 lipca 1981 w hali sportowej Huty Baildon. Od sierpnia do grudnia 1981 był członkiem Regionalnej Komisji Rewizyjnej „Solidarność” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego.

13 grudnia 1981 rozpoczął się strajk okupacyjny w KWK Wujek, w którym Adam Skwira odegrał rolę organizatora i jednego z przywódców strajku (obok Stanisława Płatka, Jerzego Wartaka i Mariana Głucha) oraz członka Komitetu Strajkowego. Po pacyfikacji kopalni, 20 grudnia 1981 został zatrzymany i internowany w Ośrodku Odosobnienia w Katowicach, który mieścił się w areszcie Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej. 27 grudnia został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Katowicach. 9 lutego 1982 sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego skazał Adama Skwirę na 3 lata pozbawienia wolności i 2 lata pozbawienia praw publicznych (innych przywódców strajku skazano: Stanisława Płatka na 4 lata więzienia oraz Mariana Głucha i Jerzego Wartaka na 3 lata więzienia). Został umieszczony w Zakładzie Karnym w Raciborzu, następnie w Strzelcach Opolskich (gdzie uczestniczył w strajku głodowym) i Kłodzku. Został zwolniony 19 czerwca 1983. Dopiero we wrześniu 1983 został zatrudniony w KWK Śląsk. Został uniewinniony 18 grudnia 1992. W roku 1985 przeszedł na emeryturę. Do roku 1989 cały czas był działaczem tajnych struktur „Solidarności” oraz członkiem komitetu Obywatelskiego i mężem zaufania podczas wyborów czerwcowych.

Po roku 1989 był współorganizatorem corocznych uroczystości ku czci poległych górników z KWK Wujek oraz kolporterem wydawnictw podziemnych. Należał do założycieli Komitetu Budowy Pomnika Górników KWK "Wujek" Poległych 16 grudnia 1981, a następnie był działaczem Społecznego Komitetu Pamięci Górników Poległych 16 grudnia 1981, gdzie w latach 1991 – 2007 był członkiem Komisji Rewizyjnej. Został również współzałożycielem Związku Więźniów Politycznych Okresu Stanu Wojennego. Był oskarżycielem posiłkowym w procesie funkcjonariuszy ZOMO, oskarżonych o masakrę w KWK Wujek. Ostatecznie podpisał się pod apelem o pojednanie wraz z Jerzym Wartekiem i trzema córkami poległych górników. 15 grudnia 2006 został odznaczony przez wojewodę śląskiego Tomasza Pietrzykowskiego postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał także od reprezentantów zarządu Społecznego Komitetu Pamięci Górników Poległych 16 grudnia 1981, medal upamiętniający 25-rocznicę pacyfikacji KWK "Wujek". Adam Skwira zmarł 31 grudnia 2007 w Katowicach. Został pochowany na cmentarzu w Katowicach, przy ul. Sienkiewicza.

Bibliografia

Źrodła: [1], [2]; [3].