Skulik Bernard

Bernard Maria Franciszek Skulik (1867 - 1924), duszpasterz polonijny w Stanach Zjednoczonych

Urodził się 20 sierpnia 1867 w Szopienicach, w rodzinie górnika Franciszka i Doroty z domu Białas. W latach 1873- 1881 uczęszczał do szkoły elementarnej w Roździeniu i Szopienicach. Następnie prywatnie pobierał lekcje gramatyki łacińskiej i innych przedmiotów u proboszcza w parafii Mysłowice ks. Edwarda Kleemanna i ks. Snopka w Zagórzu. Równocześnie uczył się tokarstwa i mechaniki w publicznej szkole gospodarczej w Sielcach. Przez rok pobierał nauki w szkołach Krakowa i Lwowa, by udać się następnie do Rzymu. Mieszkał w Kolegium św. Józefa i kolejne trzy lata w Kolegium Gregoriańskim dell’ Anima jako prefekt. Równocześnie przez dwa lata uczęszczał do Papieskiego Seminarium St. Apolinare, gdzie kształcił się w zakresie filozofii, retoryki, literatury włoskiej i łacińskiej oraz teologii na Uniwersytecie Gregoriańskim. Przygotowanie do kapłaństwa otrzymał w seminarium duchownym w Rietti (prowincja Perugia), tam też otrzymał święcenia kapłańskie 19 grudnia 1891. Po święceniach kapłańskich kontynuowal studia filozofii i teologii na Uniwersytecie Minerva i St. Apolinare. W marcu 1893 przed komisją złożył ustny i pisemny egzamin doktorski z dziedziny teologii.

W czerwcu 1893 wyjechał do Ameryki i objął probostwo w Passaic w stanie New Jersey. W parafi zamieszkałej głównie ze Słowaków, Węgrów i Czechów oraz Niemców i Włochów zbudował kościół oraz szkołę. Nastepnie przeniósl się [w 1894] do do Shamokin, a potem do St. Carmel (diecezja Harisburg, stan Pensylwania). Tam zbudował kościoły dla katolików słowackich. W 1894 roku został osobistym sekretarzem do spraw słowiańskich delegata apostolskiego w Waszyngtonie kard. Francesco Satolli. W tym czasie założył własną drukarnię i rozpoczął wydawanie czterech czasopism; „Przyjaciel”, „Polska i Litwa” ( po polsku), Saturday Weekly” ( po angielsku) i „La Civilta Cattolica” ( po włosku). Wszystkie czasopisma wkrótce upadły, a S. stracił na nich dużo osobistych pieniędzy. Opuścił Shamokin i zamieszkał przy parafii św. Wojciecha u ks. Radziejewskiego. Zrażony do Słowaków opuścił South Chicago objął parafię polsko - niemiecką w Brighton i Germanville w stanie Iowa a następnie w Milwaukee przez trzy lata [1896]-1899 pracował jako wikariusz przy parafii św. Jozafata i redagował tygodnik „Katolik”.

Na prośbę bpa Jana L. Spaldinga 5 marca 1899 objął polską parafię rzymsko - katolicką pw. św. Jacka w La Salle ( diec. Peoria). Prezesował istniejącym stowarzyszeniom i zakładał nowe kościelne stowarzyszenia. W 1910 roku opuścił parafie w La Salle i przez jakiś czas pracował w Alabamie, Westville i Hooppole. W czasie I wojny przez jakiś czas przebywał we Włoszech. Potem na kilka lat wyjechał do Polski. W 1923 roku objął parafię w Clerodont. Zmarł 1 maja 1924 w Manchesterze. Został pochowany na cmentarzu St. Mary Cementary w Manchesterze.

Zdaniem Ogrodzieńskiego lista jego publikacji w kilku językach - polskim, słowackim, angielskim włoskim, niemieckim i łacińskim wynosi ok. 50. Pisywał na tematy religijne, społeczne, zwalczał alkoholizm, propagował czytelnictwo, oświatę. Zaangażował się w walce z masonerią, której poświecił osobne publikacje. W dowód uznania za dokonania na polu literackim 21 listopada 1892. został zamianowany honorowym kapelanem Bazyliki Loretańskiej. Ponadto był członkiem trzech papieskich Akademii: „Arcadia”, „Tiberina” i „Immacolata conzesione”.

Bibliografia

J. Myszor, Skulik Bernard, Polski Słownik Biograficzny, T. 38/4. z. 159, s. 498-499 ; H. E. Wyczawski, Skulik Bernard (biogram), Słownik Polskich Teologów Katolickich t. 4, Warszawa 1983, s. 102-103; E. Szramek, Ks. dr Bernrad Skulik z Szopienic zapomniany krzewiciel oświaty katolickiej (1867-1924) Gość Niedzielny R. 1933 nr 37 (bibliografia). http://www.poles.org/db/s_names/Skulik_BM/Skulik_BM.html, tam fotografia; http://www.estreicher.uj.edu.pl/xixwieku/indeks/31486.html (bibliografia).