Skrzypczyk Bernard

Z e-ncyklopedia

Skrzypczyk Bernard (1927-1991), proboszcz parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich

Urodził się 8 lipca 1927 w Żorach, jako czwarte dziecko właściciela restauracji Ludwika i Marii z d. Wengrzyk. Ochrzczony został 17 lipca t.r. w żorskim kościele. Gdy miał 4 lata, rodzina Skrzypczyków przeniosła się do Knurowa, gdzie ojciec objął gospodarstwo zmarłego dziadka Jana. W 1934 roku Bernard rozpoczął naukę w Publicznej Szkole Powszechnej nr 2 w Knurowie, w której ukończył 5 klas. Wybuch wojny w 1939 roku zastał Bernarda w górach w okolicy Jordanowa, gdzie przebywał na wakacjach u rodziców ks. Franciszka Czubina. Po powrocie do domu zaczął w 1940 roku uczęszczać do tzw. Übergangsvolksschule. W 1942 roku został zwolniony z tej szkoły i zaczął pracować w gospodarstwie ojca jako uczeń rolny. W 1944 roku zdał w majątku w Lyskach egzamin teoretyczny i praktyczny i został pomocnikiem rolnym. W okresie od 1943 roku do 1945 roku trzykrotnie stawał przed komisją poborową i za każdym razem otrzymał, ze względu na „słabą budowę fizyczną” odroczenie od służby wojskowej i od pracy w organizacji Arbeitsdienst.

W kwietniu 1945 roku zamieszkał u swego stryja w Rudzie Śląskiej i tam zaczął naukę w Komunalnym Gimnazjum Koedukacyjnym. Później, ponieważ miał zamiar studiować teologię, a w Rudzie Śląskiej było jedynie gimnazjum przyrodnicze, przeniósł się do Państwowego Koedukacyjnego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w Gliwicach, gdzie w 1948 roku zdał egzamin dojrzałości według programu wydziału humanistycznego. Po maturze zgłosił się do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W czasie wakacji w 1948 roku był wychowawcą na półkolonii kopalni „Knurów”. Po ukończeniu studiów na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego otrzymał 28 czerwca 1953 święcenia kapłańskie, których udzielił mu w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie bp Franciszek Jop.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym, w charakterze wikariusza w Knurowie (6-15 lipca i 11-31 sierpnia) i w Bogucicach (16 lipca-10 sierpnia). Od 1 września 1953 do końca stycznia 1954 roku był wikariuszem parafii św. Mikołaja w Lublińcu, a potem, aż do czerwca 1954 roku, był w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Załężu. Po ukończeniu kursu w tym instytucie był od 21 czerwca do 8 sierpnia na zastępstwie wakacyjnym (w charakterze wikariusza) parafii św. Antoniego z Padwy w Chorzowie. Po urlopie był od 2 września 1954 wikariuszem w Chropaczowie. 28 grudnia tego samego roku mianowany został prefektem Niższego Seminarium Duchownego w Katowicach (wtedy Stalinogród). Z powodu komplikacji zdrowotnych stanowisko to objął dopiero 7 czerwca 1955. Od 3 listopada 1955 był wikariuszem w Brzęczkowicach, a od 1 września 1956 wikariuszem w parafii św. Barbary w Chorzowie. Od stycznia 1957 roku był katechetą w chorzowskich szkołach średnich: w Liceum Ogólnokształcącym, Liceum Pedagogicznym i Technikum Mechanicznym.

Zamieszkał na probostwie w Chropaczowie, bo - jak napisał w uzasadnieniu prośby - ks. prob. T. Rak miał dobrą bibliotekę, której on sam nie posiadał. Następnie, od 1 kwietnia 1963 zaangażowany był w Diecezjalnej Poradni Życia Rodzinnego w Katowicach. 12 grudnia 1964 mianowany został substytutem parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich. W styczniu 1967 roku Kuria Diecezjalna zawiadomiła Wydział do Spraw Wyznań w Katowicach o zamiarze mianowania ks. Bernarda Skrzypczyka proboszczem parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich. Wydział zgłosił zastrzeżenia przeciw tej nominacji, podając w uzasadnieniu, że ks. Bernard Skrzypczyk nie przestrzegał obowiązujących przepisów państwowych w sprawie punktów katechetycznych i odmówił przestrzegania tych przepisów również na przyszłość. Proboszczem tej parafii został mianowany dopiero 21 maja 1969. Ostatnią przed przejściem na emeryturę placówką duszpasterską ks. Bernarda była Rudzica. Wikariuszem ekonomem tej parafii został 16 sierpnia 1971, a proboszczem 8 listopada t.r. W 1979 roku, ze względu na stan zdrowia, poprosił o przeniesienie w stan spoczynku. Jako emeryt zamieszkał u swojej siostry w Knurowie. Zmarł 7 sierpnia 1991 w Knurowie i tam, w parafii św. Cyryla i Metodego, 10 sierpnia spoczął na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Bernarda Skrzypczyka; Schematyzm 1955-1986; Nekrolog, WD 1991, nr 9, s. 335-336.