Singulari nos

Pap. Grzegorz XVI - encyklika Singulari nos

Encyklika opublikowana 25 czerwca 1834.

Dokument odnosi się do błędów katolickiego liberalizmu, szczególnie sprawy ks. Lamennais, który postulował, aby rozszerzyć zakres władzy księży, a przez to – zmniejszyć papieski. Ów ksiądz powiedział kiedyś: "musimy mieć większy głos w sprawach kościelnych, nie tylko Ty, Ojcze Święty". To stało się przyczyną do napisania wyżej wymienionej encykliki, która potępia błędy zawarte w książce „Paroles d’un Croyant”, napisanej przez właśnie tego księdza pod pseudonimem.

Papież zauważa, że ksiądz Lamennais wykorzystuje naukę Kościoła katolickiego do własnych celów. W tym dziele papieskim szczególnie wybija się na pierwszy plan aspekt posłuszeństwa, do zachowania którego ciągle wzywa papież. Stwierdza, że błędy znajdujące się w tej książce sprawiają, że po zastosowaniu ich, będą obalane rządy oraz dojdzie do głosu bezprawie, co – jak uważa papież – jest wielce niebezpieczne dla Kościoła oraz pokoju na świecie. Drugim aspektem, do którego odnosi się papież, jest motyw wykorzystywania Pisma Świętego do własnych celów i jak zaznacza – niegodziwych. Ksiądz Lamennais próbuje wypowiadać się jako osoba natchniona przez Trójcę Świętą, która chce ustanowić nowe prawo w Kościele i zwolnić wiernych od posłuszeństwa. Grzegorz XVI stanowczo to krytykuje - aby nie przekręcać słów Pisma Świętego, a przez to nie zmieniać i nie podważać nauki, którą Kościół podaje wierzenia od początku jego istnienia.

Papież Grzegorz XVI w „Singulari nos” wzywa biskupów do zachowywania prawowitej nauki Kościoła oraz do tego, by nie szukali nowinek w wierze, bo to zmierza najczęściej do wyjścia poza Kościół. Zaleca, aby trwać i szerzyć wiarę wśród ludu oraz potępiać rodzące się błędy w zarodku, aby nie stały się kolejnym problemem Kościoła. Papież zaznacza także, abyb modlić się za tych, którzy błądzą i jeśli będą chcieli wrócić, to przyjmować ich do Kościoła z otwartymi ramionami jak synów marnotrawnych. Tak postanawia uczynić papież i prosi o to swoich biskupów oraz wiernych Kościoła.

Tekst encykliki: [1]