Sierny Sylwester: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Sierny Sylwester SDS (1887-1968), imię zakonne Feliks, brat zakonny==
==Sierny Sylwester SDS (1887-1968), imię zakonne Feliks, brat zakonny==


Urodził się 12 grudnia 1887 w Niedobczycach k. Rybnika w rodzinie Wincentego i Anny z d. Skupień. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1901 roku podjął pracę w radlińskiej kopalni. W 1910 roku wstąpił do [[Salwatorianie|Zgromadzenia Księży Salwatorianów]]. Dnia 2 czerwca 1911 rozpoczął nowicjat w Hambergu k. Passau i przyjął imię zakonne Feliks. Pierwszą profesję zakonną złożył 3 czerwca 1912. Początkowo przebywał na placówce w Wiedniu, następnie przeniesiono go do Karniowa. Wraz z wybuchem I wojny światowej został powołany do służy wojskowej gdzie pełnił funkcję sanitariusza. Profesję wieczystą złożył 3 czerwca 1919. Przydzielony został do Trzebini. Jednak po aresztowaniu [[Michalik Stefan|ks. Michalika]] w 1942 roku został zmuszony do opuszczenia Trzebinii, skąd udał się do kolegium salwatoriańskiego w Bagnie. Z chwilą opuszczenia  przez współbraci kolegium, co miało miejsce 23 stycznia 1945,  br. Feliks pozostawał sam w Bagnie, aż do zakończenia działań wojennych i powrotu prowincjałów ks. Celestyna Rogowskiego i ks. Tomasza Klimasa, przez długie lata kierując gospodarstwem klasztornym i zajmując się pielęgnacją ogrodu.
Urodził się 12 grudnia 1887 w Niedobczycach k. Rybnika w rodzinie Wincentego i Anny z d. Skupień. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1901 roku podjął pracę w radlińskiej kopalni. W 1910 roku wstąpił do [[Salwatorianie|Zgromadzenia Księży Salwatorianów]]. 2 czerwca 1911 rozpoczął nowicjat w Hambergu k. Passau i przyjął imię zakonne Feliks. Pierwszą profesję zakonną złożył 3 czerwca 1912. Początkowo przebywał na placówce w Wiedniu, następnie przeniesiono go do Karniowa. Wraz z wybuchem I wojny światowej został powołany do służby wojskowej gdzie pełnił funkcję sanitariusza. Profesję wieczystą złożył 3 czerwca 1919. Przydzielony został do Trzebini. Jednak po aresztowaniu [[Michalik Stefan|ks. Michalika]] w 1942 roku został zmuszony do opuszczenia Trzebinii, skąd udał się do kolegium salwatoriańskiego w Bagnie. Z chwilą opuszczenia  przez współbraci kolegium, co miało miejsce 23 stycznia 1945,  br. Feliks pozostawał sam w Bagnie, aż do zakończenia działań wojennych i powrotu prowincjałów ks. Celestyna Rogowskiego i ks. Tomasza Klimasa, przez długie lata kierując gospodarstwem klasztornym i zajmując się pielęgnacją ogrodu.
Zmarł 13 marca 1968. Trumna ze zwłokami spoczęła  w grobowcu salwatoriańskim w Bagnie.
Zmarł 13 marca 1968. Spoczął na cmentarzu w Bagnie w grobowcu salwatoriańskim.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 18:25, 4 wrz 2016

Sierny Sylwester SDS (1887-1968), imię zakonne Feliks, brat zakonny

Urodził się 12 grudnia 1887 w Niedobczycach k. Rybnika w rodzinie Wincentego i Anny z d. Skupień. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1901 roku podjął pracę w radlińskiej kopalni. W 1910 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Salwatorianów. 2 czerwca 1911 rozpoczął nowicjat w Hambergu k. Passau i przyjął imię zakonne Feliks. Pierwszą profesję zakonną złożył 3 czerwca 1912. Początkowo przebywał na placówce w Wiedniu, następnie przeniesiono go do Karniowa. Wraz z wybuchem I wojny światowej został powołany do służby wojskowej gdzie pełnił funkcję sanitariusza. Profesję wieczystą złożył 3 czerwca 1919. Przydzielony został do Trzebini. Jednak po aresztowaniu ks. Michalika w 1942 roku został zmuszony do opuszczenia Trzebinii, skąd udał się do kolegium salwatoriańskiego w Bagnie. Z chwilą opuszczenia przez współbraci kolegium, co miało miejsce 23 stycznia 1945, br. Feliks pozostawał sam w Bagnie, aż do zakończenia działań wojennych i powrotu prowincjałów ks. Celestyna Rogowskiego i ks. Tomasza Klimasa, przez długie lata kierując gospodarstwem klasztornym i zajmując się pielęgnacją ogrodu. Zmarł 13 marca 1968. Spoczął na cmentarzu w Bagnie w grobowcu salwatoriańskim.

Bibliografia

Z. Kowalczyk, Sierny Feliks (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 145-147.