Semkło Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(uzupełnienie - kategoria) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Urodził się 21 lipca 1911 w Dormowie w rodzinie Stanisława i Anny z d. Engler. W 1926 roku wstąpił do Kolegium Serafickiego we Wronkach. W latach 1928-1930 uczył się w gimnazjum w Rybniku, mieszkając w tamtejszym klasztorze franciszkańskim. Następnie wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Wieluniu. Profesję czasową złożył w 1931 roku, profesję wieczystą 28 września 1934. Po studiach filozoficzno-teologicznych w kolegium we Wronkach przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka 26 września 1937. | Urodził się 21 lipca 1911 w Dormowie w rodzinie Stanisława i Anny z d. Engler. W 1926 roku wstąpił do Kolegium Serafickiego we Wronkach. W latach 1928-1930 uczył się w gimnazjum w Rybniku, mieszkając w tamtejszym klasztorze franciszkańskim. Następnie wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Wieluniu. Profesję czasową złożył w 1931 roku, profesję wieczystą 28 września 1934. Po studiach filozoficzno-teologicznych w kolegium we Wronkach przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka 26 września 1937. | ||
Do wybuchu II wojny światowej był prefektem franciszkańskiego kolegium w Rybniku. Gdy wybuchła wojna zbiegł do Czechosłowacji. Następnie trafił do Monachium. W 1941 roku był wikariuszem w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|parafii Św. Ludwika w Panewnikach]]. Potem ukrywał się w obawie przed wcieleniem do niemieckiego wojska. Po wojnie przebywał w klasztorach w Osiecznej i we Wschowie, pracując m.in. jako proboszcz w Osowej Sieni. W latach 1948-1950 był gwardianem klasztoru poznańskiego. W 1950 roku został wybrany prowincjałem swojej macierzystej prowincji zakonnej. Rezydował w [[Franciszkanie - Panewniki|klasztorze w Panewnikach]]. Następnie przebywał w klasztorach w [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku|Rybniku]] i Poznaniu. W latach 1977-1983 był gwardianem, a następnie wikarym domu zakonnego w Panewnikach. Do śmierci w 1999 roku był spowiednikiem sióstr zakonnych. Zmarł 17 lipca 1999. Został pochowany w kwaterze ojców franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]]. | Do wybuchu II wojny światowej był prefektem [[Niższe Seminarium Duchowne Ojców Franciszkanów w Rybniku| franciszkańskiego kolegium w Rybniku]]. Gdy wybuchła wojna zbiegł do Czechosłowacji. Następnie trafił do Monachium. W 1941 roku był wikariuszem w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|parafii Św. Ludwika w Panewnikach]]. Potem ukrywał się w obawie przed wcieleniem do niemieckiego wojska. Po wojnie przebywał w klasztorach w Osiecznej i we Wschowie, pracując m.in. jako proboszcz w Osowej Sieni. W latach 1948-1950 był gwardianem klasztoru poznańskiego. W 1950 roku został wybrany prowincjałem swojej macierzystej prowincji zakonnej. Rezydował w [[Franciszkanie - Panewniki|klasztorze w Panewnikach]]. Następnie przebywał w klasztorach w [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku|Rybniku]] i Poznaniu. W latach 1977-1983 był gwardianem, a następnie wikarym domu zakonnego w Panewnikach. Do śmierci w 1999 roku był spowiednikiem sióstr zakonnych. Zmarł 17 lipca 1999. Został pochowany w kwaterze ojców franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]]. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
[[Kategoria:Zakonnicy]] | [[Kategoria:Zakonnicy]] | ||
[[Kategoria:Franciszkanie]] | [[Kategoria:Franciszkanie]] | ||
[[Kategoria:Wychowawcy seminarium duchownego]] | |||
[[Kategoria:Represjonowani]] | |||
Wersja z 10:46, 6 sie 2017
Semkło Stanisław OFM (1911-1999), imię zakonne Tytus Maria, prowincjał
Urodził się 21 lipca 1911 w Dormowie w rodzinie Stanisława i Anny z d. Engler. W 1926 roku wstąpił do Kolegium Serafickiego we Wronkach. W latach 1928-1930 uczył się w gimnazjum w Rybniku, mieszkając w tamtejszym klasztorze franciszkańskim. Następnie wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Wieluniu. Profesję czasową złożył w 1931 roku, profesję wieczystą 28 września 1934. Po studiach filozoficzno-teologicznych w kolegium we Wronkach przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka 26 września 1937.
Do wybuchu II wojny światowej był prefektem franciszkańskiego kolegium w Rybniku. Gdy wybuchła wojna zbiegł do Czechosłowacji. Następnie trafił do Monachium. W 1941 roku był wikariuszem w parafii Św. Ludwika w Panewnikach. Potem ukrywał się w obawie przed wcieleniem do niemieckiego wojska. Po wojnie przebywał w klasztorach w Osiecznej i we Wschowie, pracując m.in. jako proboszcz w Osowej Sieni. W latach 1948-1950 był gwardianem klasztoru poznańskiego. W 1950 roku został wybrany prowincjałem swojej macierzystej prowincji zakonnej. Rezydował w klasztorze w Panewnikach. Następnie przebywał w klasztorach w Rybniku i Poznaniu. W latach 1977-1983 był gwardianem, a następnie wikarym domu zakonnego w Panewnikach. Do śmierci w 1999 roku był spowiednikiem sióstr zakonnych. Zmarł 17 lipca 1999. Został pochowany w kwaterze ojców franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.
Bibliografia
S. Janicki, Prowincjałowie Prowincji Wniebowzięcia NMP w Polsce w latach 1923-1973, "Szkoła Seraficka. Seria Nowa", t. 1 (2008), s. 162-163.
| |||||