Tekst źródłowy strony Seminarium Duchowne w Widnawie

[[Plik:Weidenau.jpg|right|thumb|pieczęć seminarium duchownego w Widnawie]]
Podpisany 11 czerwca 1742 pokój we Wrocławiu kończący I wojnę śląską przewidywał oddanie Prusom obszaru Śląska. Jedynie południowa część biskupiego księstwa nyskiego oraz księstwo cieszyńskie należące do [[Diecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]] pozostały nadal przy Austrii. Po ponad półtora wieku biskup wrocławski [[Kopp Georg|kard. Georg Kopp]] zainteresował się problemem kształcenia kleru będącego poza granicami Niemiec, a należącego do jego diecezji. W ten sposób chciał mieć większy wpływ na formację przyszłych duchownych. Jako sprawny organizator, rządca wrocławski pozyskał wszelkie pozwolenia na założenie oraz budowę seminarium. Decyzja umiejscowienia uczelni padła na Widnawę, w której już od 1871 roku istniało gimnazjum będące pod opieką biskupa wrocławskiego. Pomimo że budynek seminarium oddano do użytku w 1902 roku, to pierwszy rok akademicki rozpoczęto już 10 sierpnia 1899. Pierwszy kurs stanowiło 21 alumnów (9 Polaków, 4 Czechów, 8 Niemców), którzy naukę pobierali głównie w języku łacińskim, a dogmatykę, etykę i prawo po niemiecku. Na terenie uczelni posługiwano się również językiem polskim i czeskim, gdyż według nakazu kard. Koppa kapłani śląscy powinni znać polski, czeski i niemiecki. 

Z polskiej kadry profesorskiej należy wymienić [[Długołęcki Władysław|o. Władysława Długołęckiego SJ]] wykładającego dogmatykę i podstawy teologii, a  pracującego w latach 1901-1903. Jego następcą został [[Bukowski Alojzy|ks. Alojzy Bukowski]] SJ (1873-1941), który po odrodzeniu Polski przeniósł się do Warszawy, gdzie współtworzył Wydział Teologiczny Uniwersytetu Warszawskiego. Najwybitniejszym polskim wykładowcą w widnawskim seminarium był ks. Ludwik Wrzoł pracujący tam od 1903 roku, a od 1910 roku będący wykładowcą. Uczył on m.in.: liturgiki, katechetyki, języka hebrajskiego, etyki oraz apologetyki. W wyniku zajęcia Czechosłowacji przez A. Hitlera opuścił on Widnawę pod koniec grudnia 1938 roku. 

Absolwentami seminarium byli [[Szubert Franciszek|ks. Franciszek Schubert]], autor napisanego w języku polskim ''Zarysu teologii pastoralnej'' (1913), [[Milik Karol|ks. dr Karol Milik]] kapelan wojskowy, katecheta oraz pierwszy polski administrator apostolski archidiecezji wrocławskiej. Około 1927 roku w seminarium powstało [[Koło Polskich Teologów w Widnawie]], które w celu „dobrego spełniania obowiązków duszpasterskich wśród ludu polskiego na Śląsku” chciało doskonalić się we władaniu językiem polskim. W grudniu 1930 roku Koło liczyło 19 członków, którzy zwrócili się do prymasa Polski z prośbą o wsparcie finansowe lub rzeczowe w postaci książek ubogacających alumnów w wiedzę o szeroko pojętej kulturze polskiej. 

Czas II wojny światowej był ostatnim okresem funkcjonowania seminarium. Jeszcze w lutym 1940 roku znalazło w nim schronienie 21 kleryków [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Już w sierpniu tego samego roku budynek wynajęła armia niemiecka, gdzie przez dwa lata znajdował się obóz jeniecki dla francuskich oficerów, a następnie szpital. W tej sytuacji mieszkańcy seminarium przebywali w klasztorze sióstr boromeuszek. Ostateczne zakończenie funkcjonowania seminarium nastąpiło w 1945 roku, kiedy to 19 marca kadra profesorska oraz alumni wyjechali na Święta Wielkanocne, po których już nie wznowiono nauki. Wcześniej, bo w 1944 roku budynek spłonął, a po wojnie znajdował się w nim magazyn, szkoła czechosłowackich kolei, a następie został opuszczonym.

==Rektorzy seminarium w Widnawie ==
*ks. dr [[Buchwald Rudolf|Rudolf Buchwald]] (1899-1905)
*ks. dr [[Stampfl Leonard|Leonard Stampfl]] (1905-1925)
*ks. dr [[Fischer Josef|Josef Fischer]] (1925-1932)
*ks. dr [[Wrzoł Ludwik (1881-1940)|Ludwik Wrzoł]] (1932-1938)
*ks. dr [[Kirchner Paul|Paul Kirchner]] (1938-1945) 

==Bibliografia==
P. Szymkowicz, Polacy w Wyższym Seminarium Duchownym w Vidnavie, [w:] www.glucholazy.info; tenże, Polscy wykładowcy Wyższego seminarium Duchownego w Vidnavie, [w:] www.glucholazy.info; J. Pawlik, Wspomnienia o seminarium duchownym [Widnawa], WA 1997 nr 6, s. 335-343; J. Szymik, Dawne Seminarium Duchowne w Widnawie, Kalendarz Śląski 1997, Czeski Cieszyn 1996; J. Pater, Wrzoł Ludwik (biogram), [w:] Słownik biograficzny duchowieństwa, red. J. Myszor, Katowice 2009, s. 458–459; H. Olszar, Pawlik Jerzy, Nekrolog, WA 2009, nr 3, s. 128-136. 

[[Kategoria:Seminarium duchowne|Widnawa]]
[[Kategoria:Nauka]]