Seebach Anna Maria: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe, potrzebna korekta stylu i interpunkcji)
 
(dr)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Seebach Anna Maria(1928-1999), mię zakonne Pega ==  
==Seebach Anna Maria OSF (1928-1999), imię zakonne Pega ==  
Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie powiat Koźle, w rodzinie Feliksa i Pauliny z domu Kotzur. W 1939 roku ukończyła w Starym Koźlu szkołę podstawową. W 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie. Zdobyła znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach 28 października 1950 otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.  
Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny z d. Kotzur. W 1939 roku została absolwentką szkoły powszechnej w Starym Koźlu, a w 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie, zdobywając znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.  


W 1963 roku zdała egzamin na asystentkę pielęgniarską. W latach 1968-1970 uzupełniała swoje średnie wykształcenie i zdała egzamin dojrzałości w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla pracujących w Kłodzku i pracowała na pełnym etacie w szpitalu w Wambierzycach. Dyrektorka szkoły pozwoliła jej na uczęszczanie do szkoły w stroju zakonnym. Zdjęcie do dyplomu pielęgniarskiego musiała  jednak zrobić jako osoba świecka. Władze służby zdrowia utrudniały zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Z początkiem  1954 roku siostra Pega wraz z 5 innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie zwolniono jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB. Nie odpowiadało im, że siostry zajmują się ludźmi chorymi. W tymże roku siostra Pega dostała wezwanie, by stawiła się do Urzędu Bezpieczeństwa w Opolu. Była przesłuchiwana i szczegółowo wypytywana o zgromadzenie. Wszystko było szczegółowo protokołowane. Takie stawianie pytań miało prowadzić do tego, aby siostra Pega powiedziała coś negatywnego na temat swego zgromadzenia. przesłuchanie nie przyniosło jednak pożądanego przez UB skutku. Kolejne miejsca jej pracy to Ligota Prószkowska-przedszkole (1956-1958), Prószków - szpital psychiatryczny (1958-1961). Ze szpitala w Prószkowie została zwolniona nagle, dyrektor Chorzelski otrzymał nakaz, by zwalniać siostry. Pracowała w Wambierzycach w szpitalu  (1962-1973) a następnie przez 13 lat była dyrektorką Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990) a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.  
W 1963 roku po egzaminie została asystentką pielęgniarską, ale niezbędne było uzupełnienie wykształcenia średniego, co uczyniła w latach 1968-1970 w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla Pracujących w Kłodzku. Tam też zdała maturę. Na pełnym etacie pracowała w szpitalu w Wambierzycach. Na zajęcia mogła uczęszczać w stroju zakonnym, ale zdjęcie do dyplomu pielęgniarki musiało być świeckie. W czasach komunistycznych władze służby zdrowia utrudniały jej zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Na początku 1954 roku s. Pega wraz z pięcioma innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie usunięto jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB, siostry były szykanowane. S. Pega była nawet  przesłuchiwana w UB w Opolu, szczegółowo wypytywana o zgromadzenie, co skrupulatnie protokołowano. Przesłuchanie nie przyniosło oczekiwanego przez UB skutku, gdyż nie uzyskano jakichkolwiek negatywnych informacji, które mogłyby zdyskredytować zgromadzenie zakonne. Kolejnymi miejscami pracy s. Pegi były: przedszkole w Ligocie Prószkowskiej (1956-1958) i szpital psychiatryczny w Prószkowie (1958-1961). Niestety ze szpitala w Prószkowie została nagle zwolniona, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz zwalniania z pracy zakonnic. Następnie pracowała w szpitalu w Wambierzycach (1962-1973), a później przez 13 lat pozostawała na urzędzie dyrektora Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla Dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
 
Materiały do biogramu, JM
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - S]]
[[Kategoria:Biografie - S]]
[[Kategoria:Represjonowane]]
[[Kategoria:Represjonowani]]

Aktualna wersja na dzień 23:34, 31 lip 2022

Seebach Anna Maria OSF (1928-1999), imię zakonne Pega

Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny z d. Kotzur. W 1939 roku została absolwentką szkoły powszechnej w Starym Koźlu, a w 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie, zdobywając znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.

W 1963 roku po egzaminie została asystentką pielęgniarską, ale niezbędne było uzupełnienie wykształcenia średniego, co uczyniła w latach 1968-1970 w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla Pracujących w Kłodzku. Tam też zdała maturę. Na pełnym etacie pracowała w szpitalu w Wambierzycach. Na zajęcia mogła uczęszczać w stroju zakonnym, ale zdjęcie do dyplomu pielęgniarki musiało być świeckie. W czasach komunistycznych władze służby zdrowia utrudniały jej zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Na początku 1954 roku s. Pega wraz z pięcioma innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie usunięto jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB, siostry były szykanowane. S. Pega była nawet przesłuchiwana w UB w Opolu, szczegółowo wypytywana o zgromadzenie, co skrupulatnie protokołowano. Przesłuchanie nie przyniosło oczekiwanego przez UB skutku, gdyż nie uzyskano jakichkolwiek negatywnych informacji, które mogłyby zdyskredytować zgromadzenie zakonne. Kolejnymi miejscami pracy s. Pegi były: przedszkole w Ligocie Prószkowskiej (1956-1958) i szpital psychiatryczny w Prószkowie (1958-1961). Niestety ze szpitala w Prószkowie została nagle zwolniona, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz zwalniania z pracy zakonnic. Następnie pracowała w szpitalu w Wambierzycach (1962-1973), a później przez 13 lat pozostawała na urzędzie dyrektora Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla Dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.

Bibliografia

Materiały do biogramu, JM