Seebach Anna Maria: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 10:51, 15 lip 2018

Seebach Anna Maria OSF (1928-1999), imię zakonne Pega

Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny z d. Kotzur. W 1939 roku została absolwentką szkoły powszechnej w Starym Koźlu, a w 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie, zdobywając znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.

W 1963 roku po egzaminie została asystentką pielęgniarską, ale niezbędne było uzupełnienie wykształcenia średniego, co uczyniła w latach 1968-1970 w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla Pracujących w Kłodzku. Tam też zdała maturę. Na pełnym etacie pracowała w szpitalu w Wambierzycach. Na zajęcia mogła uczęszczać w stroju zakonnym, ale zdjęcie do dyplomu pielęgniarki musiało być świeckie. W czasach komunistycznych władze służby zdrowia utrudniały jej zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Na początku 1954 roku s. Pega wraz z pięcioma innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie usunięto jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB, siostry były szykanowane. S. Pega była nawet przesłuchiwana w UB w Opolu, szczegółowo wypytywana o zgromadzenie, co skrupulatnie protokołowano. Przesłuchanie nie przyniosło oczekiwanego przez UB skutku, gdyż nie uzyskano jakichkolwiek negatywnych informacji, które mogłyby zdyskredytować zgromadzenie zakonne. Kolejnymi miejscami pracy s. Pegi były: przedszkole w Ligocie Prószkowskiej (1956-1958) i szpital psychiatryczny w Prószkowie (1958-1961). Niestety ze szpitala w Prószkowie została nagle zwolniona, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz zwalniania z pracy zakonnic. Następnie pracowała w szpitalu w Wambierzycach (1962-1973), a później przez 13 lat pozostawała na urzędzie dyrektora Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla Dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.

Bibliografia

Materiały własne autora.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Seebach Anna Maria OSF (1928-1999), imię zakonne Pega ==
-Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny, z d. Kotzur. W 1939 roku została absolwentką szkoły powszechnej w Starym Koźlu. W 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie; zdobywając znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 jako pomoc domowa pracowała w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.
+Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny z d. Kotzur. W 1939 roku została absolwentką szkoły powszechnej w Starym Koźlu, a w 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie, zdobywając znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.
-W 1963 roku zdała egzamin na asystentkę pielęgniarską. W latach 1968-1970 uzupełniała średnie wykształcenie i zdała egzamin dojrzałości w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla Pracujących w Kłodzku. Na pełnym etacie pracowała w szpitalu w Wambierzycach. Dyrektorka szkoły pozwoliła jej na uczęszczanie do szkoły w stroju zakonnym. Zdjęcie do dyplomu pielęgniarskiego musiała jednak zrobić jako osoba świecka. Władze służby zdrowia utrudniały zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Z początkiem 1954 roku s. Pega wraz z 5 innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie usunięto jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB. Nie odpowiadało im, że siostry zajmują się ludźmi chorymi. W tymże roku s. Pega dostała wezwanie do Urzędu Bezpieczeństwa w Opolu. Była przesłuchiwana i szczegółowo wypytywana o zgromadzenie. Wszystko było skrupulatnie protokołowane. Pytania miały na celu uzyskanie negatywnych informacji nt. zgromadzenia. Przesłuchanie nie przyniosło jednak pożądanego skutku. Kolejnymi miejscami pracy s.Pegi były przedszkole w Ligocie Prószkowskiej (1956-1958) i szpital psychiatryczny w Prószkowie (1958-1961). Ze szpitala w Prószkowie została zwolniona nagle, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz by usuwać z pracy zakonnice. Pracowała w Wambierzycach w szpitalu (1962-1973), a następnie przez 13 lat, była dyrektorką Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla Dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.
+W 1963 roku po egzaminie została asystentką pielęgniarską, ale niezbędne było uzupełnienie wykształcenia średniego, co uczyniła w latach 1968-1970 w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla Pracujących w Kłodzku. Tam też zdała maturę. Na pełnym etacie pracowała w szpitalu w Wambierzycach. Na zajęcia mogła uczęszczać w stroju zakonnym, ale zdjęcie do dyplomu pielęgniarki musiało być świeckie. W czasach komunistycznych władze służby zdrowia utrudniały jej zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Na początku 1954 roku s. Pega wraz z pięcioma innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie usunięto jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB, siostry były szykanowane. S. Pega była nawet  przesłuchiwana w UB w Opolu, szczegółowo wypytywana o zgromadzenie, co skrupulatnie protokołowano. Przesłuchanie nie przyniosło oczekiwanego przez UB skutku, gdyż nie uzyskano jakichkolwiek negatywnych informacji, które mogłyby zdyskredytować zgromadzenie zakonne. Kolejnymi miejscami pracy s. Pegi były: przedszkole w Ligocie Prószkowskiej (1956-1958) i szpital psychiatryczny w Prószkowie (1958-1961). Niestety ze szpitala w Prószkowie została nagle zwolniona, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz zwalniania z pracy zakonnic. Następnie pracowała w szpitalu w Wambierzycach (1962-1973), a później przez 13 lat pozostawała na urzędzie dyrektora Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla Dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.
 ==Bibliografia==
+Materiały własne autora.
 {{Noty biograficzne}}
 [[Kategoria:Biografie - S]]
 [[Kategoria:Represjonowani]]