Scaena „Apicata”: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Utworzył nową stronę „„Scaena Apicata” to koło teatralne powstałe w 1984 roku w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Tworzyli je alumni tegoż seminarium. Miało ono p…”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
„Scaena Apicata” to koło teatralne powstałe w 1984 roku w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Tworzyli je alumni tegoż seminarium. Miało ono pełnić rolę służebną wobec kleryków, jako przyszłych głosicieli Słowa Bożego. Gra w wystawianych sztukach miała pomóc im w harmonizacji myśli, słów i gestów oraz pracy nad dykcją i swobodnym zachowaniem się przed szerszą społecznością. Występy na scenie miały pomóc pokonać lęki i obawy a trud przygotowań spektakli miał rozwinąć zdolności organizacyjne kleryków. Wszystko po to by ich przyszłe głoszenie było skuteczniejsze. Kołu patronował św. Jan od Krzyża zaś jego pierwszym opiekunem był ks. Prefekt Tadeusz Nowok. Opiekunem artystycznym koła, od początku jego istnienia był aktor Teatru Śląskiego, Roman Michalski. Już w 1982 niewielka grupa seminarzystów była zaangażowana w przygotowanie spektaklów „Rapsod o męce człowieczej” i „Co jasnej bronisz Częstochowy” w reżyserii pana Michalskiego, wystawianych w kościołach Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach- Brynowie oraz w kościele katedralnym w Katowicach. Kolejnym zadaniem, jakiego podjęło się koło teatralne, było przygotowanie na grudzień 1984 roku spektaklu „Pokutnik z Osjaku”, opowiadającego o męczeństwie św. Stanisława. Następnie występujące już pod oficjalną nazwą „Apicata”, koło wystawiło dramat pt. „Piłat” Wojciecha Bąka, którego premiera odbyła się 3 maja 1985 roku w auli seminaryjnej. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych nawiązano współpracę z Teatrem im. Wyspiańskiego w Katowicach oraz Akademią Muzyczną. W roku 1990 wystawiono sztukę „Inny Judasz” Abelarda Castillo. Rok później wznowiono sztukę na potrzeby konkursu Studenckiej Wiosny Teatralnej w Lublinie gdzie „Apicata” zdobyła pierwsze wyróżnienie. W tym też roku wystawiono „Jasełka Śląskie” a nowym opiekunem koła został ks. Antoni Reginek. 24 marca 1992 odbyła się premiera przedstawienia pt. „Pieśń o krnąbrnym Jonaszu”, z którym to aktorzy wystąpili m. in. w Ustroniu podczas festiwalu Gaude Fest. Z okazji dziesięciolecia istnienia „Apicaty” wydano program przypominający historię i dorobek koła oraz wystawiono sztukę ks. Norberta Bonczyka „Stary kościół miechowski”. Na premierze, która odbyła się 29 kwietnia 1994 roku, obecni byli m. in. ks. abp Damian Zimoń oraz przedstawiciel Urzędu Miasta. Kolejne przedstawienie pt. „Święty Franciszek”, autorstwa Wojciecha Bąka „Scaena Apicata” wystawiła w 1997 roku. O popularności nowej sztuki świadczy fakt, że została ona odegrana aż 8 razy przy różnorakich okazjach. W latach 1997/98 na potrzeby Kleryckich Konfrontacji Kulturalnych – Alumnada `98 wznowiono sztukę „Stary kościół miechowski”. Ostatnim dziełem „Apicaty” było widowisko „I znalazłem... I czegóż mi więcej...”, przygotowane w 2000 roku, na podstawie poezji ks. Jerzego Szymika. Autorem oprawy muzycznej przedstawienia był ks. Antoni Reginek a reżyserem i autorem scenariusza p. Roman Michalski. Ponadto koło teatralne WŚSD włączało się w organizację imprez kulturalnych takich jak Tydzień Kultury Chrześcijańskiej czy też Festiwal Gaude Fest. Klerycy pomagali innym grupkom teatralnym, występowali w szkołach, szpitalach, domach kultury oraz brali udział w wielu konkursach. Organizowali również wyjścia do teatru na profesjonalne spektakle. Przez Koło teatralne „Apicata” w ciągu lat przewinęło się wielu alumnów szlifując swoje umiejętności aktorskie oraz zdobywając doświadczenie występowania przed publicznością. Koło niewątpliwie było skutecznym narzędziem ewangelizacji.
„Scaena Apicata” to koło teatralne powstałe w 1984 roku w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach]]. Tworzyli je alumni tegoż seminarium. Miało ono pełnić rolę służebną wobec kleryków, jako przyszłych głosicieli Słowa Bożego. Gra w wystawianych sztukach miała pomóc im w harmonizacji myśli, słów i gestów oraz pracy nad dykcją i swobodnym zachowaniem się przed szerszą społecznością. Występy na scenie miały pomóc pokonać lęki i obawy a trud przygotowań spektakli miał rozwinąć zdolności organizacyjne kleryków. Wszystko po to by ich przyszłe głoszenie było skuteczniejsze. Kołu patronował św. Jan od Krzyża zaś jego pierwszym opiekunem był ks. Prefekt Tadeusz Nowok. Opiekunem artystycznym koła, od początku jego istnienia był aktor Teatru Śląskiego, Roman Michalski.  
 
Już w 1982 roku niewielka grupa seminarzystów była zaangażowana w przygotowanie spektaklów „Rapsod o męce człowieczej” i „Co jasnej bronisz Częstochowy” w reżyserii pana Michalskiego, wystawianych w kościołach Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach- Brynowie oraz w kościele katedralnym w Katowicach. Kolejnym zadaniem, jakiego podjęło się koło teatralne, było przygotowanie na grudzień 1984 roku spektaklu „Pokutnik z Osjaku”, opowiadającego o męczeństwie św. Stanisława. Następnie występujące już pod oficjalną nazwą „Apicata”, koło wystawiło dramat pt. „Piłat” Wojciecha Bąka, którego premiera odbyła się 3 maja 1985 w auli seminaryjnej. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych nawiązano współpracę z Teatrem im. Wyspiańskiego w Katowicach oraz Akademią Muzyczną. W 1990 roku wystawiono sztukę „Inny Judasz” Abelarda Castillo. Rok później wznowiono sztukę na potrzeby konkursu Studenckiej Wiosny Teatralnej w Lublinie gdzie „Apicata” zdobyła pierwsze wyróżnienie. W tym też roku wystawiono „Jasełka Śląskie” a nowym opiekunem koła został [[Reginek Atoni|ks. Antoni Reginek]].  
 
24 marca 1992 odbyła się premiera przedstawienia pt. „Pieśń o krnąbrnym Jonaszu”, z którym to aktorzy wystąpili m. in. w Ustroniu podczas festiwalu Gaude Fest. Z okazji dziesięciolecia istnienia „Apicaty” wydano program przypominający historię i dorobek koła oraz wystawiono sztukę ks. Norberta Bonczyka „Stary kościół miechowski”. Na premierze, która odbyła się 29 kwietnia 1994, obecni byli m. in. [[Zimoń Damian|ks. abp Damian Zimoń]] oraz przedstawiciel Urzędu Miasta. Kolejne przedstawienie pt. „Święty Franciszek”, autorstwa Wojciecha Bąka „Scaena Apicata” wystawiła w 1997 roku. O popularności nowej sztuki świadczy fakt, że została ona odegrana aż 8 razy przy różnorakich okazjach. W latach 1997/98 na potrzeby Kleryckich Konfrontacji Kulturalnych – Alumnada `98 wznowiono sztukę „Stary kościół miechowski”. Ostatnim dziełem „Apicaty” było widowisko „I znalazłem... I czegóż mi więcej...”, przygotowane w 2000 roku, na podstawie poezji [[Szymik Jerzy|ks. Jerzego Szymika]]. Autorem oprawy muzycznej przedstawienia był ks. Antoni Reginek a reżyserem i autorem scenariusza p. Roman Michalski. Ponadto koło teatralne WŚSD włączało się w organizację imprez kulturalnych takich jak Tydzień Kultury Chrześcijańskiej czy też Festiwal Gaude Fest. Klerycy pomagali innym grupkom teatralnym, występowali w szkołach, szpitalach, domach kultury oraz brali udział w wielu konkursach. Organizowali również wyjścia do teatru na profesjonalne spektakle. Przez Koło teatralne „Apicata” w ciągu lat przewinęło się wielu alumnów szlifując swoje umiejętności aktorskie oraz zdobywając doświadczenie występowania przed publicznością. Koło niewątpliwie było skutecznym narzędziem ewangelizacji.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
- AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1977-1990
AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1977-1990; AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1990-1996; AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1996-1997 – 2003/2004; http://www.teatry.art.pl/Amatorzy widz. 26 listopad 2009.
- AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1990-1996
- AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1996-1997 – 2003/2004
- http://www.teatry.art.pl/Amatorzy widz. 26 listopad 2009

Wersja z 08:25, 6 gru 2009

„Scaena Apicata” to koło teatralne powstałe w 1984 roku w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Tworzyli je alumni tegoż seminarium. Miało ono pełnić rolę służebną wobec kleryków, jako przyszłych głosicieli Słowa Bożego. Gra w wystawianych sztukach miała pomóc im w harmonizacji myśli, słów i gestów oraz pracy nad dykcją i swobodnym zachowaniem się przed szerszą społecznością. Występy na scenie miały pomóc pokonać lęki i obawy a trud przygotowań spektakli miał rozwinąć zdolności organizacyjne kleryków. Wszystko po to by ich przyszłe głoszenie było skuteczniejsze. Kołu patronował św. Jan od Krzyża zaś jego pierwszym opiekunem był ks. Prefekt Tadeusz Nowok. Opiekunem artystycznym koła, od początku jego istnienia był aktor Teatru Śląskiego, Roman Michalski.

Już w 1982 roku niewielka grupa seminarzystów była zaangażowana w przygotowanie spektaklów „Rapsod o męce człowieczej” i „Co jasnej bronisz Częstochowy” w reżyserii pana Michalskiego, wystawianych w kościołach Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach- Brynowie oraz w kościele katedralnym w Katowicach. Kolejnym zadaniem, jakiego podjęło się koło teatralne, było przygotowanie na grudzień 1984 roku spektaklu „Pokutnik z Osjaku”, opowiadającego o męczeństwie św. Stanisława. Następnie występujące już pod oficjalną nazwą „Apicata”, koło wystawiło dramat pt. „Piłat” Wojciecha Bąka, którego premiera odbyła się 3 maja 1985 w auli seminaryjnej. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych nawiązano współpracę z Teatrem im. Wyspiańskiego w Katowicach oraz Akademią Muzyczną. W 1990 roku wystawiono sztukę „Inny Judasz” Abelarda Castillo. Rok później wznowiono sztukę na potrzeby konkursu Studenckiej Wiosny Teatralnej w Lublinie gdzie „Apicata” zdobyła pierwsze wyróżnienie. W tym też roku wystawiono „Jasełka Śląskie” a nowym opiekunem koła został ks. Antoni Reginek.

24 marca 1992 odbyła się premiera przedstawienia pt. „Pieśń o krnąbrnym Jonaszu”, z którym to aktorzy wystąpili m. in. w Ustroniu podczas festiwalu Gaude Fest. Z okazji dziesięciolecia istnienia „Apicaty” wydano program przypominający historię i dorobek koła oraz wystawiono sztukę ks. Norberta Bonczyka „Stary kościół miechowski”. Na premierze, która odbyła się 29 kwietnia 1994, obecni byli m. in. ks. abp Damian Zimoń oraz przedstawiciel Urzędu Miasta. Kolejne przedstawienie pt. „Święty Franciszek”, autorstwa Wojciecha Bąka „Scaena Apicata” wystawiła w 1997 roku. O popularności nowej sztuki świadczy fakt, że została ona odegrana aż 8 razy przy różnorakich okazjach. W latach 1997/98 na potrzeby Kleryckich Konfrontacji Kulturalnych – Alumnada `98 wznowiono sztukę „Stary kościół miechowski”. Ostatnim dziełem „Apicaty” było widowisko „I znalazłem... I czegóż mi więcej...”, przygotowane w 2000 roku, na podstawie poezji ks. Jerzego Szymika. Autorem oprawy muzycznej przedstawienia był ks. Antoni Reginek a reżyserem i autorem scenariusza p. Roman Michalski. Ponadto koło teatralne WŚSD włączało się w organizację imprez kulturalnych takich jak Tydzień Kultury Chrześcijańskiej czy też Festiwal Gaude Fest. Klerycy pomagali innym grupkom teatralnym, występowali w szkołach, szpitalach, domach kultury oraz brali udział w wielu konkursach. Organizowali również wyjścia do teatru na profesjonalne spektakle. Przez Koło teatralne „Apicata” w ciągu lat przewinęło się wielu alumnów szlifując swoje umiejętności aktorskie oraz zdobywając doświadczenie występowania przed publicznością. Koło niewątpliwie było skutecznym narzędziem ewangelizacji.

Bibliografia

AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1977-1990; AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1990-1996; AWŚSD, D-10 Zespoły kleryckie, 1996-1997 – 2003/2004; http://www.teatry.art.pl/Amatorzy widz. 26 listopad 2009.