Saternus Marian

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 21:09, 22 gru 2021 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Saternus Marian OFM (1936-2015), imię zakonne Konstanty

Urodził się 31 lipca 1936 w Szopienicach w rodzinie Piotra i Elfrydy z d. Cepok. Młodszy brat o. Hilarego Saternusa. Naukę w niemieckiej szkole powszechnej rozpoczął w czasie okupacji w 1942 roku i do 1945 roku ukończył 3 klasy. Zaś od roku 1945 do 1950 roku kontynuował naukę w szkole polskiej. Następnie kształcił się w Kolegium w Jarocinie, gdzie w latach 1950-1952 ukończył klasę VIII i IX Małego Seminarium. Nie mógł rozpocząć nauki w klasie dziesiątej, gdyż władze państwowe zamknęły Małe Seminarium. Poprosił o przyjęcie do franciszkanów.

Nowicjat rozpoczął 22 września 1952 w Osiecznej, otrzymując habit z rąk o. Józefa Zająca, który był kustoszem Prowincji WNMP. Po nowicjacie uzupełniał wykształcenie humanistyczne. W 1955 roku zdał tzw. maturę wewnętrzną w Rybniku. W latach 1955-1957 był studentem studium filozoficznego, które mieściło się w klasztorze opolskim, a studium teologiczne odbył w klasztorze panewnickim w latach 1957-1962.

16 grudnia 1957 w Panewnikach złożył profesję uroczystą. W celu uzyskania matury państwowej w roku szkolnym 1959/1960 był uczniem I Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących w Katowicach. Po maturze kontynuował studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął 11 maja 1962 w Panewnikach z rąk bpa Herberta Bednorza.

Po święceniach kapłańskich kontynuował studia teologiczne w Panewnikach, gdzie w latach 1962-1963 był słuchaczem roku pastoralnego, równocześnie pomagając duszpastersko w panewnickiej parafii jako katecheta. W 1963 roku został przeniesiony do Kobylina, gdzie przebywał do roku 1966. Kolejne dwa lata (1966-1968) spędził w klasztorze panewnickim posługując w duszpasterstwie parafialnym jako wikariusz i katecheta.

We wrześniu 1968 roku przeniósł się do klasztoru w Pakości Kalwarii w charakterze wikariusza kalwaryjskiego kościoła, dyskreta domu i lokalnego moderatora powołań. Po trzech latach, w 1971 roku, został wikariuszem parafii św. Bonawentury oraz kronikarzem klasztoru i lokalnym moderatorem powołań. W 1974 roku wybrano go gwardianem i ekonomem domu nowicjackiego w Osiecznej i zlecono przeprowadzenie gruntownego remontu tamtejszego klasztoru. Powrócił do Pakości w 1977 roku i to aż na 11 lat. Najpierw był proboszczem parafii Pana Jezusa Ukrzyżowanego i NMP Bolesnej (1977-1982) oraz w latach 1977-1979 dyskretem klasztoru, kronikarzem, lokalnym moderatorem powołań, lokalnym opiekunem LSO i asystentem lokalnej wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, a od 1979 do 1988 roku wikariuszem konwentu, i w latach 1983-1986 ekonomem.

W listopadzie 1982 roku został wikariuszem ekonomem nowo powstałej parafii MB Częstochowskiej i św. Barbary w Piechcinie. W 1988 roku został administratorem, a następnie proboszczem w Rybniku-Zamysłowie. W grudniu 1988 roku został wybrany gwardianem tamtejszego domu, a rok później (1989) także ekonomem klasztoru. Jako proboszcz podjął się także nauczania religii w szkole, a przez bpa Damiana Zimonia został wybrany ojcem duchowym dekanatu rybnickiego. Przebywał w Rybniku-Zamysłowie do roku 1995. W 1995 roku wybrany został wikariuszem i ekonomem domu w Rybniku oraz od 21 sierpnia 1995 proboszczem tamtejszej parafii św. Józefa Robotnika. W 1997 roku został przeniesiony do Lublińca, gdzie był asystentem duchowym FZŚ w okolicznych parafiach. W latach 1998-2001 pełnił obowiązki wikariusza domu w Wieluniu (1998-1999) i w Miejskiej Górce (1999-2001). Kolejne dwa lata spędził w klasztorach poza granicami Polski. Najpierw przez rok jako gwardian i kustosz sanktuarium w Pereto we Włoszech (2001-2002), a następnie jako spowiednik w Bensheim w Niemczech (2002-2003). W roku 2003 wrócił do Polski i skierowany został do klasztoru w Częstochowie. Pełnił tam przez cztery lata obowiązki wikariusza domu, asystenta duchowego FZŚ na region częstochowski oraz spowiednika na Jasnej Górze. Od 2007 do 2015 roku przebywał w klasztorze w Kobylinie. Pogarszający się stan zdrowia spowodował, że wiosną 2015 roku został przeniesiony do infirmerii w klasztorze panewnickim, gdzie przebywał do śmierci. Zmarł w klasztorze w Panewnikach 13 grudnia 2015. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

Za: [1] (dostęp: 12.07.2016).