Sanktuarium maryjne w Starym Wielisławiu

Z e-ncyklopedia

Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Starym Wielisławiu

Wielislaw2.jpg
Wielislaw4.jpg
Wielislaw1.jpg
Wielislaw3.jpg

Kościół w Starym Wielisławiu istniał już w X wieku. Według starych przekazów w drodze do Gniezna zatrzymał się tutaj św. Wojciech. W 1300 roku papież Bonifacy VIII wydał bullę, w której nazwał wielisławski kościół Przybytkiem Niebieskim i ustanowił kościołem pielgrzymkowym. Pierwszy kościół w 1428 roku spalili husyci.

Obecny kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, murowany, wzniesiono w XV wieku, a rozbudowano w wiekach XVI i XVIII. Relikwie przywieziono z Rzymu w 1660 roku. Wnętrze kościoła to styl barokowy i rokoko. Kościół obiegają owalnie krużganki, a wbudowane w obwód wysokiego muru kaplice przypominają baszty lub strażnice. Dzwon od 1490 roku trwa do dziś. Kościół w Starym Wielisławiu pozostał katolicki nawet w latach 1618 - 1622, gdy hrabstwo kłodzkie ogarnęła fala protestantyzmu, a wojska luterańskie siały spustoszenie.

W ołtarzu głównym wielisławskiego kościoła stoi, cudami słynąca, figurka Matki Boskiej. Pochodzi prawdopodobnie z XIII wieku, a według tradycyjnego przekazu ocalała z pożaru podczas najazdu husytów. Legenda mówi, że została wyrzeźbiona przez bogatego chłopa o nazwisku Schneider, który we śnie usłyszał polecenie Maryi nakazującej mu wyrzeźbić Jej wizerunek. Maryja ukazała się Schneiderowi jako Matka Boska Boleściwa stojąca pod krzyżem. Figura wielisławska przedstawiona jest z mieczem w sercu. W tle figury w ołtarzu głównym widoczny jest krzyż i atrybuty Męki Pańskiej: gąbka na długim kiju i włócznia.

W podcieniach okalających mury zabudowań kościelnych znajdowały stacje Drogi Krzyżowej, namalowane przez Hieronima Richtera, które z polecenia kard. Henryka Gulbinowicza zostały przejęte przez Muzeum Archidiecezjalne we Wrocławiu (?).

Ruch pielgrzymkowy w wielisławskim sanktuarium nasilił się w 1713 roku, kiedy to w okolicy szalała zaraza, a nikogo nie tknęła w Starym Wielisławiu, gdzie wznoszono modły o ocalenie. Niejedno cudowne uzdrowienie tu się dokonało. Wspomnieć należy Marię Magdalenę Neuceckin z Gorzanowa, częściowo sparaliżowana, przywieziona do kościoła w Starym Wielisławiu, nagle odzyskała zdrowie. Wielisławski parafianin Mirosław po potrąceniu przez pijanego kierowcę, mimo wysiłków lekarzy długo nie odzyskiwał przytomności, a życie przed cudowną figurą Matki Boskiej Bolesnej wymodlili mu rodzice. Obecnie przychodzi do kościoła już o własnych siłach. Od 1972 roku pieczę nad sanktuarium sprawuje Zgromadzenie Najświętszych Serc Jezusa i Maryi.

Liturgiczne wspomnienie Matki Boskiej Bolesnej w wielisławskim sanktuarium przypada na 15 września, ale jest obchodzone w najbliższą niedzielę przed uroczystością Matki Bożej Bolesnej. Drugi odpust przypada na dzień patronalny św. Katarzyny Aleksandryjskiej - 25 listopada.

Sanktuarium odwiedzili także: Prymas kard. Stefan Wyszyński - po wyjściu z więzienia i ks. Karol Wojtyła jako duszpasterz akademicki, a drugi raz jako biskup krakowski. Przy wejściu do kościoła upamiętnia to wydarzenie wmurowana tablica.

Bibliografia

Za: [1]