Tekst źródłowy strony Sanktuarium maryjne w La Salette

[[Plik:Salette1.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Salette2.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Salette3.jpg|right|thumb]]
19 września 1846 dwoje pastuszków, jedenastoletni Maksymin Giraud i  piętnastoletnia Melania Calvat pasło stado bydła na jednym ze wzgórz w gminie La Salette oddalonej kilka kilometrów od drogi wiodącej z Gap do Grenoble. Oboje pochodzili z biednych rodzin. Zarówno chłopiec jak i dziewczynka nie potrafili czytać ani pisać. Co więcej nie znając języka francuskiego porozumiewali się gwarą prowansalską.  By pomóc rodzicom podejmowali u miejscowych gospodarzy pracę przy strzeżeniu owiec i wypasie bydła. Nie posiadając wykształcenia religijnego Melania i Maksymin, zajęci codzienną pracą rzadko uczestniczyli w niedzielnych nabożeństwach. W momencie objawień  jedynymi modlitwami jakie znały dzieci było '' Ojcze nasz '' i '' Zdrowaś Maryjo''.

Około południa 19 września Melania spostrzega w oddali wielką jasność, a następnie wraz z Maksyminem zobaczyli wyłaniającą się z '' ognistej kuli ''  postać siedzącej kobiety,  która poprosiła by dzieci zbliżyły się do Niej. '' Piękna Pani,'' jak określili ją pastuszkowie, najpierw rozmawiała z dziećmi w języku francuskim. Widząc jednak, że nie rozumieją dokładnie treści jej przekazu, wyjaśniła w miejscowej gwarze. Matka Boża z La Salette przypomniała o nakazie świętowania niedzieli. Zwróciła uwagę na brak modlitwy i edukacji religijnej w życiu mieszkańców okolicy. Ostrzegła, że karą za brak nawrócenia będzie głód. Następnie prosiła dzieci by przekazały Jej posłannictwo mieszkańcom okolicznych wiosek. Później oddaliła się z oczu Melanii i Maksymina.  Wiadomość o objawieniu szybko rozeszła się w okolicy. Już rok później - 19 września 1847, na miejsce spotkania dzieci z '' Piękną Panią '' przybyła niezliczona rzesza pielgrzymów. Biskup z Grenoble Philibert de Bruillard, w którego granicach leżało ówcześnie La Salette,  powołał dwie komisje: kurialną i teologiczną złożone z profesorów seminarium diecezjalnego, które miały  zbadać zgodność przesłania z nauką katolicką. W 1851 roku Kościół uznał objawienia za prawdziwe. Rok później rozpoczęto budowę sanktuarium. Do posługi duszpasterskiej wśród przybywających pielgrzymów biskup z Grenoble wyznaczył kilku księży z diecezji. Z czasem utworzyli oni Zgromadzenie Misjonarzy Matki Bożej z La Salette. W 1858 roku Kościół zatwierdził regułę zgromadzenia, które do dnia dzisiejszego opiekuje się sanktuarium w La Salette.

Pomimo uznania objawień, Kościół nie ogłosił świętymi pastuszków ze względu na sposób życia w okresie następującym po objawieniach. 1 marca 1875 w Corps - miejscowości oddalonej kilkanaście kilometrów od La Salette zmarł Maksymin Giraud. Zgodnie z życzeniem jego serce złożono w sanktuarium. Natomiast Melania Calvat zmarła 14 grudnia 1904 w Almatura (Bari) we Włoszech, gdzie została pochowana. Corocznie do sanktuarium przybywa około 250 000 pielgrzymów. W sanktuarium znajduje się hotel dysponujący 650 łóżkami. Działa również muzeum oraz sala audiowizualna.

==Bibliografia== 
Jean Stern (red.), La Salette - documents authentiques, t. 1 : Septembre 1846 - début 1847, Paryż, 1980; [tegoż:], La Salette - documents authentiques, tome 2 : Fin mars 1847 - avril 1849, Paryż, 1984; [tegoż:] , La Salette - documents authentiques, tome 3 : 1er mai 1849 - 4 novembre 1854, Paryż, 1991.

[[Kategoria:Sanktuaria maryjne|Salette]]