Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny w Lubecku: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(uzupełnienie - bibliografia) |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Materiały własne autora. | |||
[[Kategoria:Sanktuaria|Lub]] | [[Kategoria:Sanktuaria|Lub]] | ||
[[Kategoria:Kult maryjny]] | [[Kategoria:Kult maryjny]] |
Wersja z 10:39, 4 mar 2018
14 sierpnia 1994 bp Jan Wieczorek ustanowił kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku sanktuarium diecezjalnym. Popularność tego miejsca, jako lokalnego sanktuarium maryjnego sięga XVIII wieku. W 1716 roku w parafii odnaleziono miniaturę obrazu Matki Bożej Częstochowskiej namalowaną na srebrnej blasze o wymiarach 12,5 x 7,5 cm. Na rewersie znajduje się wizerunek Pana Jezusa w koronie cierniowej (Ecce Homo). Jasnogórscy paulini zażądali zwrotu obrazu, ale parafianie wraz z proboszczem nie wyrazili na to zgody. Spisano jedynie protokół z datą 12 marca 1720 opisujący okoliczności znalezienia obrazu. Następnie obraz został zabrany do kurii wrocławskiej, ale na mocy decyzji papieskiej powrócił do parafii w 1738 roku.
Obok indywidualnych pątników oraz wiernych przybywających na uroczystości odpustowe 15 sierpnia, odbywają się tutaj również tradycyjne pielgrzymki parafialne. Raz do roku, 2 lipca wyrusza z parafii św. Mikołaja w Lublińcu ślubowana pielgrzymka, mająca swoje korzenie w II połowie XVIII wieku. Również pieszo, w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny idą do sanktuarium parafianie z kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kochcicach.
Bibliografia
Materiały własne autora.