Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny w Lubecku: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) Znacznik: Ręczne wycofanie zmian |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 7: | Linia 7: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Opracowanie własne, JM | |||
[[Kategoria:Sanktuaria| | [[Kategoria:Sanktuaria maryjne|Lubecko]] | ||
[[Kategoria: | [[Kategoria:Sanktuaria diecezji gliwickiej]] |
Aktualna wersja na dzień 22:27, 21 sty 2022
14 sierpnia 1994 bp Jan Wieczorek ustanowił kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku sanktuarium diecezjalnym. Popularność tego miejsca, jako lokalnego sanktuarium maryjnego sięga XVIII wieku. W 1716 roku w parafii odnaleziono miniaturę obrazu Matki Bożej Częstochowskiej namalowaną na srebrnej blasze o wymiarach 12,5 x 7,5 cm. Na rewersie znajduje się wizerunek Pana Jezusa w koronie cierniowej (Ecce Homo). Jasnogórscy paulini zażądali zwrotu obrazu, ale parafianie wraz z proboszczem nie wyrazili na to zgody. Spisano jedynie protokół z datą 12 marca 1720 opisujący okoliczności znalezienia obrazu. Następnie obraz został zabrany do kurii wrocławskiej, ale na mocy decyzji papieskiej powrócił do parafii w 1738 roku.
Obok indywidualnych pątników oraz wiernych przybywających na uroczystości odpustowe 15 sierpnia, odbywają się tutaj również tradycyjne pielgrzymki parafialne. Raz do roku, 2 lipca wyrusza z parafii św. Mikołaja w Lublińcu ślubowana pielgrzymka, mająca swoje korzenie w II połowie XVIII wieku. Również pieszo, w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny idą do sanktuarium parafianie z kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kochcicach.
Bibliografia
Opracowanie własne, JM