Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
(dr)
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr lub Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej znajduje się w Dolinie Złotej tuż poniżej Rusinowej Polany (ok. 1145 m.n.p.m). Historia jego powstania wiąże się z objawieniami, które miały tutaj miejsce około 1860 roku. 14-letniej Marysi Murzańskiej, pasterce z Rusinowej Polany w gęstej mgle zaginęły owce. W czasie ich poszukiwań ukazała się jej jaśniejąca postać, którą określiła jako Piękną lub Jaśniejącą Panią. Poprosiła ona pasterkę, by upominała ludzi, aby nie grzeszyli i pokutowali za popełnione winy. Marysia opowiedziała wszystko pasterzowi Wojciechowi Łukaszczykowi, który w tym miejscu powiesił na drzewie ''święty obrazek''. Całą zaś relację przekazał ks. Szymonowi Kossakiewiczowi, który ją spisał. W miejsce objawień licznie przychodzili pasterze i górale, którzy ufundowali trwalszy obraz Matki Boskiej malowany na szkle. Jednak początki oficjalnych pielgrzymek na Wiktorówki sięgają dopiero 1910 roku.
Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr lub Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej znajduje się w Dolinie Złotej tuż poniżej Rusinowej Polany (ok. 1145 m n.p.m.). Historia jego powstania wiąże się z objawieniami, które miały tutaj miejsce około 1860 roku. 14-letniej Marysi Murzańskiej, pasterce z Rusinowej Polany, w gęstej mgle zaginęły owce. W czasie poszukiwań ukazała się jej jaśniejąca postać, którą określiła jako piękną lub jaśniejącą panią. Poprosiła ona pasterkę, by upominała ludzi, aby nie grzeszyli i pokutowali za popełnione winy. Marysia opowiedziała wszystko pasterzowi Wojciechowi Łukaszczykowi, który w tym miejscu powiesił na drzewie '' święty obrazek''. Całą zaś relację przekazał ks. Szymonowi Kossakiewiczowi, który ją spisał. W miejsce objawień licznie przybywali pasterze i górale, którzy ufundowali trwalszy obraz Matki Boskiej malowany na szkle. Jednak początki oficjalnych pielgrzymek na Wiktorówki sięgają dopiero 1910 roku. Pierwszą mszę św. w kaplicy wybudowanej w 1921 roku przez gazdę Jędrzeja Budz-Wnęka odprawił ks. Błażej Łaciak 2 lipca 1932. W środku umieszczono drewnianą figurę Matki Boskiej. Kaplicę w 1936 roku zniszczyła burza śnieżna. Górale odbudowali ją jeszcze w tym samym roku, a jej ponownego poświęcenia 4 października 1936 dokonał ks. Stanisław Fox. Kaplica została rozbudowana w 1956 roku. Podczas II wojny światowej figura Matki Boskiej została ukryta na terenie Bukowiny. Do kaplicy powróciła w 1945 roku. W 1959 roku opiekę nad tym miejscem objęli dominikanie. Oficjalnie w 1975 roku powierzył im ją [[Jan Paweł II|abp Karol Wojtyła]], który często bywał na Wiktorówkach. Wtedy też kaplica została związana z parafią w Małem Cichem.
 
Sanktuarium ma formę jednonawowego, drewnianego kościółka w stylu podhalańskim, postawionego na kamiennej podmurówce. W zdobionym motywami góralskimi ołtarzu została umieszczona figura Matki Boskiej. Obraz malowany na szkle powieszono na zewnętrznej ścianie kościoła. Po lewej stronie znajduje się kamienne ujęcie wody z pobliskiego źródła (przypisywane są mu właściwości lecznicze). W kamiennym murze otaczającym kościółek utworzono symboliczne miejsce pamięci ofiar Tatr. Stanowi je kilkadziesiąt tablic poświęconych ludziom, którzy stracili życie w górach. Na Wiktorówkach znajduje się placówka TOPR.
 
==Bibliografia==
Za: www.wiktorowki.dominikanie.pl; www.myzakopane.pl
 
[[Kategoria: Sanktuaria maryjne]]

Aktualna wersja na dzień 18:31, 17 gru 2022

Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr lub Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej znajduje się w Dolinie Złotej tuż poniżej Rusinowej Polany (ok. 1145 m n.p.m.). Historia jego powstania wiąże się z objawieniami, które miały tutaj miejsce około 1860 roku. 14-letniej Marysi Murzańskiej, pasterce z Rusinowej Polany, w gęstej mgle zaginęły owce. W czasie poszukiwań ukazała się jej jaśniejąca postać, którą określiła jako piękną lub jaśniejącą panią. Poprosiła ona pasterkę, by upominała ludzi, aby nie grzeszyli i pokutowali za popełnione winy. Marysia opowiedziała wszystko pasterzowi Wojciechowi Łukaszczykowi, który w tym miejscu powiesił na drzewie święty obrazek. Całą zaś relację przekazał ks. Szymonowi Kossakiewiczowi, który ją spisał. W miejsce objawień licznie przybywali pasterze i górale, którzy ufundowali trwalszy obraz Matki Boskiej malowany na szkle. Jednak początki oficjalnych pielgrzymek na Wiktorówki sięgają dopiero 1910 roku. Pierwszą mszę św. w kaplicy wybudowanej w 1921 roku przez gazdę Jędrzeja Budz-Wnęka odprawił ks. Błażej Łaciak 2 lipca 1932. W środku umieszczono drewnianą figurę Matki Boskiej. Kaplicę w 1936 roku zniszczyła burza śnieżna. Górale odbudowali ją jeszcze w tym samym roku, a jej ponownego poświęcenia 4 października 1936 dokonał ks. Stanisław Fox. Kaplica została rozbudowana w 1956 roku. Podczas II wojny światowej figura Matki Boskiej została ukryta na terenie Bukowiny. Do kaplicy powróciła w 1945 roku. W 1959 roku opiekę nad tym miejscem objęli dominikanie. Oficjalnie w 1975 roku powierzył im ją abp Karol Wojtyła, który często bywał na Wiktorówkach. Wtedy też kaplica została związana z parafią w Małem Cichem.

Sanktuarium ma formę jednonawowego, drewnianego kościółka w stylu podhalańskim, postawionego na kamiennej podmurówce. W zdobionym motywami góralskimi ołtarzu została umieszczona figura Matki Boskiej. Obraz malowany na szkle powieszono na zewnętrznej ścianie kościoła. Po lewej stronie znajduje się kamienne ujęcie wody z pobliskiego źródła (przypisywane są mu właściwości lecznicze). W kamiennym murze otaczającym kościółek utworzono symboliczne miejsce pamięci ofiar Tatr. Stanowi je kilkadziesiąt tablic poświęconych ludziom, którzy stracili życie w górach. Na Wiktorówkach znajduje się placówka TOPR.

Bibliografia

Za: www.wiktorowki.dominikanie.pl; www.myzakopane.pl