Służebniczki - Ornontowice
Służebniczki NMP, na prośbę proboszcza ks. Piegzy, osiedliły się w Ornontowicach 4 grudnia 1917. Przybyły tutaj z Poręby, niedaleko Góry św. Anny. Początkowo siostry mieszkały w domu należącym do Piotra Kampy. Właściwy konwent na ziemi należącej do Klausa Hegenscheidta, właściciela miejscowości został zbudowany w 1922 roku.
Początkowo w Ornontowicach mieszkały jedynie dwie siostry. Potem ich liczba stale się zwiększała. W 1936 roku klasztor zamieszkiwały 4 zakonnice, których przełożoną była wówczas s. Salomea. Zajmowały się pielęgnacją osób chorych i samotnych, prowadziły ochronkę oraz szkołę robót ręcznych dla dziewcząt.
Trudny okazał się dla służebniczek okres okupacji. Po wybuchu II wojny światowej wszystkie młodsze siostry powołano do pracy w niemieckich szpitalach wojskowych. Na ich miejsce przybyły do Ornontowic starsze zakonnice. Jednak i one w marcu 1942 roku musiały opuścić klasztor, gdyż władze niemieckie urządziły tam poradnię dla dzieci. Siostry zostały skierowane do domu macierzystego w Panewnikach. W 1943 roku Dom Prowincjonalny wysłał do Ornontowic s. Miltrandis, która musiała jednak zamieszkać w domu prywatnym. W styczniu 1945 roku, podczas działań frontowych klasztor został doszczętnie spalony.
10 maja 1945 przełożoną ornontowickiego konwentu została s. Firmina. Ona też podjęła się trudu odbudowy. Siostry tymczasowo mieszkały na probostwie. Służebniczki do nowego budynku wprowadziły się 25 lipca 1947. W 1951 roku ukończono klasztorną kaplicę. W grudniu 1965 roku, zgodnie z zaleceniami soborowymi, przebudowano w niej ołtarz, w którym umieszczono obraz MB Częstochowskiej. Kolejna zmiana wystroju nastąpiła w 1971 roku. Obraz został wówczas zastąpiony rzeźbionym krzyżem oraz figurą MB Niepokalanej. Rok wcześniej natomiast odnowiono ogród, w którym na postumencie postawiono 1,5 m figurę MB Fatimskiej (15 marca 1982 odwrócono ją twarzą do ulicy).
W latach 1947-1958 przy klasztorze działało przedszkole. Po zamknięciu, w jego pomieszczeniach 17 lutego 1960 tyski Wydział Zdrowia otworzył Wiejski Ośrodek Zdrowia. Przedszkole do wyremontowanych pomieszczeń zakonnych powróciło w czerwcu 1989 roku. Od 1947 roku w zabudowaniach klasztornych prowadzono również kuchnię gospodarstwa domowego.
Bibliografia
Dzieje Ornontowic, red. R. Ratajczak, Ornontowice 2000, s. 112, 180-181, 208 i 256-258; Dekanat Orzesze, red. R. Ratajczak, S. Zarzycka, [b.m.w. 2009], s. 25.