Rzonsa Paweł: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(uzupełnienie - kategoria) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Rzonsa Paweł (1908-1981) == | == Rzonsa Paweł (1908-1981) == | ||
Urodził się 16 lipca 1908 | Urodził się 16 lipca 1908 w Królewskiej Hucie w rodzinie górniczej Adama i Albiny z d. Sobotta. Szkołę powszechną i kurs gimnazjalny dla eksternistów ukończył w Królewskiej Hucie. Następnie przez dwa lata pracował w kopalni i jako elektromonter w Miejskich Zakładach Elektryfikacyjnych. Był wtedy czynnym członkiem [[Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży|Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej]]. W latach 1929-1931 odbył służbę wojskową. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez [[gestapo]] i wywieziony w głąb Niemiec do obozu pracy przymusowej. Zdołał stamtąd uciec i przedostał się do Francji, gdzie pracował jako radiotechnik. Udzielał się także we francuskim ruchu oporu. Został wtedy powtórnie aresztowany we Fresnes pod Paryżem. Po oswobodzeniu Francji przedostał się do Anglii, a później do Szkocji, gdzie jako żołnierz I Korpusu Wojska Polskiego otrzymał gruntowne przeszkolenie. Został wówczas saperem mostowym i mechanikiem samochodowym. | ||
W 1947 roku opuścił szeregi wojska. Podejmował od tej pory różne prace: był palaczem, kelnerem, komiwojażerem dentystycznym i zakrystianinem. Nie przestawał jednak myśleć o kapłaństwie. W sierpniu 1951 roku został przyjęty do Campion House College, Domu Studiów dla Spóźnionych Powołań prowadzonego przez Księży Jezuitów w Osterrley Middx. Miał jeszcze wówczas duże trudności z opanowaniem języka angielskiego. We wrześniu 1953 roku został przyjęty do Polskiego Seminarium Duchownego w Paryżu i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Institute Catholique de Paris. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1959 w katedrze Notre Dame w Paryżu z rąk kard. Maurice Feltin. Mszę św. prymicyjną odprawił w parafii polskiej przy Devonia Road w Londynie i tam rozpoczął swą duszpasterską posługę w charakterze wikariusza. W 1961 roku został mianowany proboszczem w Ipswich, a następnie w Stover. Mimo, iż pracował zagranicą należał do prezbiterium diecezji katowickiej. Zmarł 26 marca 1981 w Ilford Park w Anglii. | W 1947 roku opuścił szeregi wojska. Podejmował od tej pory różne prace: był palaczem, kelnerem, komiwojażerem dentystycznym i zakrystianinem. Nie przestawał jednak myśleć o kapłaństwie. W sierpniu 1951 roku został przyjęty do Campion House College, Domu Studiów dla Spóźnionych Powołań prowadzonego przez Księży Jezuitów w Osterrley Middx. Miał jeszcze wówczas duże trudności z opanowaniem języka angielskiego. We wrześniu 1953 roku został przyjęty do Polskiego Seminarium Duchownego w Paryżu i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Institute Catholique de Paris. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1959 w katedrze Notre Dame w Paryżu z rąk kard. Maurice Feltin. Mszę św. prymicyjną odprawił w parafii polskiej przy Devonia Road w Londynie i tam rozpoczął swą duszpasterską posługę w charakterze wikariusza. W 1961 roku został mianowany proboszczem w Ipswich, a następnie w Stover. Mimo, iż pracował zagranicą należał do prezbiterium [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]]. Zmarł 26 marca 1981 w Ilford Park w Anglii. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - R]] | [[Kategoria:Biografie - R]] | ||
[[Kategoria:Duchowni urodzeni w Chorzowie]] | |||
Aktualna wersja na dzień 21:50, 4 wrz 2017
Rzonsa Paweł (1908-1981)
Urodził się 16 lipca 1908 w Królewskiej Hucie w rodzinie górniczej Adama i Albiny z d. Sobotta. Szkołę powszechną i kurs gimnazjalny dla eksternistów ukończył w Królewskiej Hucie. Następnie przez dwa lata pracował w kopalni i jako elektromonter w Miejskich Zakładach Elektryfikacyjnych. Był wtedy czynnym członkiem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej. W latach 1929-1931 odbył służbę wojskową. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez gestapo i wywieziony w głąb Niemiec do obozu pracy przymusowej. Zdołał stamtąd uciec i przedostał się do Francji, gdzie pracował jako radiotechnik. Udzielał się także we francuskim ruchu oporu. Został wtedy powtórnie aresztowany we Fresnes pod Paryżem. Po oswobodzeniu Francji przedostał się do Anglii, a później do Szkocji, gdzie jako żołnierz I Korpusu Wojska Polskiego otrzymał gruntowne przeszkolenie. Został wówczas saperem mostowym i mechanikiem samochodowym.
W 1947 roku opuścił szeregi wojska. Podejmował od tej pory różne prace: był palaczem, kelnerem, komiwojażerem dentystycznym i zakrystianinem. Nie przestawał jednak myśleć o kapłaństwie. W sierpniu 1951 roku został przyjęty do Campion House College, Domu Studiów dla Spóźnionych Powołań prowadzonego przez Księży Jezuitów w Osterrley Middx. Miał jeszcze wówczas duże trudności z opanowaniem języka angielskiego. We wrześniu 1953 roku został przyjęty do Polskiego Seminarium Duchownego w Paryżu i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Institute Catholique de Paris. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1959 w katedrze Notre Dame w Paryżu z rąk kard. Maurice Feltin. Mszę św. prymicyjną odprawił w parafii polskiej przy Devonia Road w Londynie i tam rozpoczął swą duszpasterską posługę w charakterze wikariusza. W 1961 roku został mianowany proboszczem w Ipswich, a następnie w Stover. Mimo, iż pracował zagranicą należał do prezbiterium diecezji katowickiej. Zmarł 26 marca 1981 w Ilford Park w Anglii.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Pawła Rzonsy; Schematyzm 1970-1986; Nekrolog, WD 1981, nr 12, s, 317.
| |||||