Ruhnau Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
== Ruhnau Franciszek (1866-1940), proboszcz w Brzeźcach ==
== Ruhnau Franciszek (1866-1940), proboszcz w Brzeźcach ==
Urodził się 10 listopada 1866 w rodzinie posiadaczy ziemskich, Franciszka i Barbary z d. Zyball w Lubominie k. Lidzbarku Warmińskiego. W 1880 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Reszlu. 11 września 1889 zdał egzamin dojrzałości. W latach 1889-1892 uczęszczał na teologię w Hozianum w Braniewie, następnie został przyjęty do alumnatu w Wrocławiu. 21 czerwca 1893 przyjął święcenia kapłańskie.  
Urodził się 10 listopada 1866 w rodzinie posiadaczy ziemskich, Franciszka i Barbary z d. Zyball w Lubominie k. Lidzbarku Warmińskiego. W 1880 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Reszlu. 11 września 1889 zdał egzamin dojrzałości. W latach 1889-1892 uczęszczał na teologię w Hozianum w Braniewie, następnie został przyjęty do alumnatu we Wrocławiu. 21 czerwca 1893 przyjął święcenia kapłańskie.  


Jako wikariusz pracował w Rachowicach k. Gliwic (1893-1894), następnie, przez jeden rok był administratorem w Bojkowie. W latach 1895-1896 był wikarym w Korfantowie, później w Sobiszowicach (do 9 września 1896). 10 września 1896 mianowany został administratorem w Bziu. Z końcem grudnia 1897 roku został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Wiśle Małej.  
Jako wikariusz pracował w Rachowicach k. Gliwic (1893-1894), następnie, przez jeden rok był administratorem w Bojkowie. W latach 1895-1896 był wikarym w Korfantowie, później w Sobiszowicach (do 9 września 1896). 10 września 1896 mianowany został administratorem w Bziu. Z końcem grudnia 1897 roku został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Wiśle Małej.  


W 1908 roku umieścił w nr 73 „Gazety Katolickiej" z dnia 23 czerwca 1908 artykuł, w którym zaatakował dzierżawcę majątku w Wiśle Wielkiej i starostę pszczyńskiego za przymuszanie, robotników rolnych do pracy w dni świąteczne. W wyniku wytoczonego mu przez prokuratora procesu, w którym m.in. zarzucano mu wrogie nastawienie do miejscowych Niemców, musiał opuścić parafię.  
W 1908 roku umieścił w nr 73 „Gazety Katolickiej" z dnia 23 czerwca 1908 artykuł, w którym zaatakował dzierżawcę majątku w Wiśle Wielkiej i starostę pszczyńskiego za przymuszanie robotników rolnych do pracy w dni świąteczne. W wyniku wytoczonego mu przez prokuratora procesu, w którym m.in. zarzucano mu wrogie nastawienie do miejscowych Niemców, musiał opuścić parafię.  


7 lipca 1910 został mianowany proboszczem w Brzeźcach. W listopadzie 1923 roku na własną prośbę, został zwolniony z czynnej pracy duszpasterskiej i zamieszkał w klasztorze Kartuzów w Hain k. Düsseldorfu. Z początkiem lutego 1924 roku wrócił do Brzeźc, gdzie pozostał do śmierci. Zmarł 30 sierpnia 1940, a cały swój dobytek ofiarował ubogim.  
7 lipca 1910 został mianowany proboszczem w Brzeźcach. W listopadzie 1923 roku na własną prośbę, został zwolniony z czynnej pracy duszpasterskiej i zamieszkał w klasztorze Kartuzów w Hain k. Düsseldorfu. Z początkiem lutego 1924 roku wrócił do Brzeźc, gdzie pozostał do śmierci. Zmarł 30 sierpnia 1940, a cały swój dobytek ofiarował ubogim.  

Wersja z 20:36, 30 sie 2010

Ruhnau Franciszek (1866-1940), proboszcz w Brzeźcach

Urodził się 10 listopada 1866 w rodzinie posiadaczy ziemskich, Franciszka i Barbary z d. Zyball w Lubominie k. Lidzbarku Warmińskiego. W 1880 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Reszlu. 11 września 1889 zdał egzamin dojrzałości. W latach 1889-1892 uczęszczał na teologię w Hozianum w Braniewie, następnie został przyjęty do alumnatu we Wrocławiu. 21 czerwca 1893 przyjął święcenia kapłańskie.

Jako wikariusz pracował w Rachowicach k. Gliwic (1893-1894), następnie, przez jeden rok był administratorem w Bojkowie. W latach 1895-1896 był wikarym w Korfantowie, później w Sobiszowicach (do 9 września 1896). 10 września 1896 mianowany został administratorem w Bziu. Z końcem grudnia 1897 roku został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Wiśle Małej.

W 1908 roku umieścił w nr 73 „Gazety Katolickiej" z dnia 23 czerwca 1908 artykuł, w którym zaatakował dzierżawcę majątku w Wiśle Wielkiej i starostę pszczyńskiego za przymuszanie robotników rolnych do pracy w dni świąteczne. W wyniku wytoczonego mu przez prokuratora procesu, w którym m.in. zarzucano mu wrogie nastawienie do miejscowych Niemców, musiał opuścić parafię.

7 lipca 1910 został mianowany proboszczem w Brzeźcach. W listopadzie 1923 roku na własną prośbę, został zwolniony z czynnej pracy duszpasterskiej i zamieszkał w klasztorze Kartuzów w Hain k. Düsseldorfu. Z początkiem lutego 1924 roku wrócił do Brzeźc, gdzie pozostał do śmierci. Zmarł 30 sierpnia 1940, a cały swój dobytek ofiarował ubogim.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Ruhnaua; F. Maroń, Nekrolog, WD 1969, nr 11-12, s. 189.