Rudy Raciborskie

Z e-ncyklopedia
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Sanktuarium Matki Boskiej Pokornej w Rudach Raciborskich

Rudy opactwo1.jpg
Rudy Rac1.jpg
Rudy Rac3.jpg
Rudy rycina.jpg
  • 1228 Książęta raciborsko-opolscy podarowali cystersom obraz MB Pokornej.
  • 1252 Cystersi podejmują budowę klasztoru.
  • 21 X 1258 Książę Opolski Władysław III z Raciborza podpisał dokument o fundacji klasztoru.
  • 1258 Do Rud przybyło 13 mnichów z Jędrzejowa. Dokument fundacyjny zezwolił cystersom na polowania, zakładania nowych wiosek, kolonizowanie, prowadzenie handlu i rzemiosła.
  • 1280 Z Rud wyłania się nowe opactwo - filia w Jemielnicy pod Strzelcami Opolskimi.
  • 1303 Konsekracja obecnego kościoła (wcześniejszy, drewniany spłonął).
  • 1671-1680 Odbudowa klasztoru przez Melchiora Wernera z Nysy, za czasów opata Pospela.
  • W XVII wieku klasztor posiadał: 7 młynów, 5 hut żelaza, hutę szkła, hutę miedzi, fabrykę drutu, kuźnię, browary, winiarnię, wielki piec. Ponadto cystersi budowali drogi. Jednocześnie ciągle rozwijali się w uprawie roli, warzywnictwie, leśnictwie, hodowli trzody, rybołówstwie. Mnisi dbali też o edukację i kulturę.
  • 1723-1726 Dobudowano kaplicę Matki Bożej w 1725 roku fasadę kościoła.
  • 1781 Powstaje studium filozoficzno-teologiczne, jedyne na Górnym Śląsku.
  • 1812 Klasztor stał się własnością księcia von Hessen-Kassel. Przez parę lat służył jako szpital.
  • 1820 Klasztor stał się siedzibą książąt raciborskich i był nią bez przerwy aż do II wojny światowej.
  • 26 I 1945 Armia Czerwona podpaliła kościół. Ze względu na bardzo znaczne szkody po wojnie odbudowano kościół już w stylu gotyckim, takim, w jakim cystersi go budowali.
  • 1998 Skarb Państwa przekazał klasztor na własność diecezji gliwickiej.
  • 4 VI 2000 Koronacja Obrazu w Rudach.
  • 14 VI 2009 Kościół stał się Bazyliką Mniejszą.

W pocysterskim zespole klasztorno-pałacowym w Rudach znajdują się zabytki sztuki sepulkralnej. Najstarszym jest płyta nagrobna z piaskowca (ok. 1553). Jest wmurowana w ścianę prezbiterium, a upamiętnia Mikołaja IV Toboli, który przez 43 lata pozostawał na urzędzie opata w rudzkim klasztorze (1510-1553). Na płaskorzeźbie zmarły w stroju pontyfikalnym, u stóp kartusz herbowy. Prawo noszenia infuły, pierścienia i pastorału nadał zakonnikowi papież Juliusz II w 1510 roku. Wizerunek jest otoczony bordiurą z łacińską inskrypcją, w tłumaczeniu: spoczywa tu Mikołaj, opat rudzki, pierwszy infułat. Litery wykute w kamieniu (minuskuła gotycka) tworzą relief wypukły. Na herbie znajduje się dewiza MORS, oznaczająca dom macierzysty cystersów z 1115 roku w Morimond we Francji. To epitafium jest najstarszym zachowanym zabytkiem późnogotyckiej epigrafiki w Rudach. W ścianie przy bocznym wejściu bazyliki znajduje się podobna płyta nagrobna (4 ćw. XVI w.), ale bardzo zniszczona. Przedstawia duchownego w infule, z kartuszem herbowym w górnym lewym rogu. Uwieczniony na płycie to opat Marcin II z Jędrzejowa, który przewodził rudzkim cystersom w latach 1556-1578. Cały wizerunek oraz wykuty napis (kapitała humanistyczna), który kiedyś był wyraźnym reliefem wklęsłym, jest ledwo widoczny. Płyta był umieszczona w posadzce i kilkaset lat po niej chodzono. To epitafium na ścianę trafiło dopiero podczas powojennej odbudowy, jako cenny zabytek.

Bibliografia

Na podstawie: Perła w pigułce, opr. ks. Rafał Wyleżoł oraz ks. Jan Rosiek; Gość Niedzielny, 5 listopada 2023, nr 44/1646, Archidiecezja katowicka, s. V